იგავები 14:1—35
14 ბრძენი ქალი თავის სახლს აშენებს,+უგუნური კი საკუთარი ხელით ანგრევს.
2 სიმართლით მავალი იეჰოვას მოშიშია,უკუღმართი კი არაფრად აგდებს მას.
3 უგუნურის ამპარტავნული სიტყვები როზგივითაა,ბრძენს კი თავისივე ბაგეები დაიცავს.
4 სადაც საქონელი არ არის, იქ ბაგაც სუფთაა,მაგრამ უხვ მოსავალს ხარის ძალის გარეშე ვერ მოიყვან.
5 პატიოსანი მოწმე ტყუილს არ იტყვის,ცრუმოწმე კი სიცრუეს აფრქვევს.+
6 დამცინავი სიბრძნის შეძენას ცდილობს, მაგრამ ამაოდ,გონიერს კი ცოდნის მიღება უადვილდება.+
7 ჩამოშორდი სულელ კაცს,რადგან მის ბაგეზე ცოდნა არ იპოვება.+
8 წინდახედული სიბრძნის წყალობით ხედავს, რა გზას ადგას,სულელი კი თავისი უგუნურებით ტყუვდება*.+
9 უგუნურს დანაშაული სიცილად არ ჰყოფნის,+მართალი კი შერიგებისკენ ისწრაფვის.
10 მხოლოდ გულმა უწყის თავისი საწუხარი;მის სიხარულს უცხო ვერ გაიზიარებს.
11 ბოროტთა სახლი დაიქცევა,+მართალთა კარავი კი აყვავდება.
12 არის გზა, რომელიც კაცს სწორი ჰგონია,+მისი ბოლო კი სიკვდილია.+
13 კაცს სიცილის დროსაც კი შეიძლება სტკიოდეს გული;მხიარულება შესაძლოა მწუხარებით დასრულდეს.
14 ჯიუტი კაცი თავისი გზის ნაყოფს მოიმკის,+კარგი ადამიანი კი — თავისი საქმეების ნაყოფს.+
15 გულუბრყვილოს* ყველა სიტყვისა სჯერა,წინდახედული კი აკვირდება თავის ნაბიჯებს.+
16 ბრძენი ფრთხილობს და ბოროტებას ზურგს აქცევს,უგუნური კი თავდაჯერებული და თავზე ხელაღებულია.
17 ვინც სწრაფად რისხდება, უგუნურად იქცევა;+ჭკვიანი კაცი მოძულებულია.
18 გულუბრყვილო უგუნურად მოიქცევა,წინდახედულს კი ცოდნის გვირგვინი ადგას.+
19 უკეთურნი კეთილთა წინაშე მოიხრიან ქედს,ბოროტები — მართალთა კარიბჭეებთან.
20 ღარიბი მოძმესაც კი სძულს,+მდიდარს კი ბევრი უმეგობრდება.+
21 ვისაც თავისი მოძმე სძულს, სცოდავს,ხოლო ვინც ჩაგრულს სწყალობს, ბედნიერია.+
22 ავისმზრახველთ გზა-კვალი ერევათ,
კეთილისმყოფელთ კი სიყვარული* და ერთგულება არ მოაკლდებათ.+
23 ყოველგვარი შრომა სასარგებლოა,ლაყბობას კი სიდუხჭირე მოაქვს.+
24 ბრძენის გვირგვინი მისი სიმდიდრეა,უგუნური კი უგუნურად დარჩება.+
25 პატიოსანი მოწმე კაცს გადაარჩენს,ცრუმოწმე კი სიცრუეს აფრქვევს.
26 იეჰოვას მოშიში კაცი ბოლომდე მას ენდობა,+ღვთის შიში თავშესაფარი იქნება მისი შვილებისთვის.+
27 იეჰოვას შიში სიცოცხლის წყაროა;ის კაცს სიკვდილის მახეს არიდებს.
28 ხალხის სიმრავლე მეფის მშვენებაა,+ხალხის გარეშე დარჩენილი მმართველი დაღუპულია.
29 ვინც ადვილად არ რისხდება, გამჭრიახია,+მოუთმენელი კი უგუნურია.+
30 მშვიდი გული სხეულის სიცოცხლეა,შური კი — ძვლების ლპობა.+
31 ვინც საწყალს რაიმეს გამოსტყუებს, მის შემოქმედს შეურაცხყოფს,+ხოლო ვინც ღარიბს სწყალობს, ღმერთს განადიდებს.+
32 ბოროტს თავისივე ბოროტება დაღუპავს,მართალი კი თავის სიმართლეს* შეაფარებს თავს.+
33 გონიერს სიბრძნე გულში აქვს,+ვინც ცდილობს სხვას თავი ბრძენად მოაჩვენოს, სულელია.
34 სიმართლე ერს ააღორძინებს,+ცოდვა კი ხალხს დაამცირებს.
35 გამჭრიახი მსახური მეფის წყალობას პოვებს,+სამარცხვინოდ მოქმედი კი მის რისხვას დაიტეხს.+
სქოლიოები
^ ან შესაძლოა: „სულელი კი სხვას ატყუებს“.
^ სხვაგვარად — „გამოუცდელს“.
^ ებრ. „ხესედ“. იხ. „ურყევი სიყვარული“ („ბიბლიურ სიტყვათა განმარტებანი“).
^ იხ. „უმწიკვლობა“ („ბიბლიურ სიტყვათა განმარტებანი“).
