Ef Guð er ekki valdur að sárri fátækt, hungursneyðum, grimmilegum styrjöldum, skelfilegum sjúkdómum og náttúruhamförum, hvað veldur þeim þá? Biblían bendir á þrjár helstu ástæðurnar fyrir þjáningum manna:

1. Eigingirni, græðgi og hatur. „Einn maður drottnar yfir öðrum honum til ógæfu.“ (Prédikarinn 8:9) Oft þjáist fólk vegna þess að það verður fyrir barðinu á ófullkomnu fólki sem er eigingjarnt eða grimmt.

2. Tími og tilviljun. Menn þjást oft vegna þess að „tími og tilviljun hittir þá alla fyrir“. (Prédikarinn 9:11) Fólk getur verið á röngum stað á röngum tíma, orðið fyrir slysi, verið kærulaust eða gert mistök.

3. Stjórnandi þessa heims er illur. Biblían gefur skýrt til kynna hver sé meginástæðan fyrir þjáningum manna. Í henni segir: „Allur heimurinn er á valdi hins vonda.“ (1. Jóhannesarbréf 5:19) ,Hinn vondi‘ er Satan djöfullinn og „í honum finnst enginn sannleikur“, en hann er voldug andavera sem áður var engill Guðs. (Jóhannes 8:44, Biblían 1981) Fleiri englar sameinuðust Satan í uppreisninni gegn Guði í eiginhagsmunaskyni og urðu þannig illir andar. (1. Mósebók 6:1-5) Allt frá því að Satan og illir andar hans gerðu uppreisn hafa þeir haft mikil og slæm áhrif á málefni heimsins. Það á sérstaklega við nú á tímum. Nú er djöfullinn bálreiður og „afvegaleiðir alla heimsbyggðina“ en það hefur valdið hörmungum á jörðinni. (Opinberunarbókin 12:9, 12) Satan er sannarlega grimmur stjórnandi. Í vonsku sinni nýtur hann þess að sjá menn þjást. Það er Satan – ekki Guð – sem veldur þjáningum manna.

HUGLEIDDU ÞETTA: Aðeins tilfinningalaus og djöfullegur illvirki myndi láta saklaust fólk þjást. Aftur á móti segir Biblían: „Guð er kærleikur.“ (1. Jóhannesarbréf 4:8) Og í fullu samræmi við það segir á öðrum stað í Biblíunni: „Fjarri fer því að Guð breyti ranglega og Hinn almáttki aðhafist illt.“ – Jobsbók 34:10.

Það er eðlilegt að velta fyrir sér spurningunni: „Hversu lengi mun almáttugur Guð leyfa Satan að halda áfram sinni grimmu stjórn?“ Eins og komið hefur fram hefur Guð andstyggð á illsku og hann finnur til með okkur þegar við þjáumst. Við fáum þessa hvatningu í orði hans: „Varpið allri áhyggju ykkar á hann því að hann ber umhyggju fyrir ykkur.“ (1. Pétursbréf 5:7) Guð elskar okkur og hefur mátt til að binda enda á allt óréttlæti og þjáningar, eins og rætt er um í næstu grein. *