Matteus segir frá 9:1–38

  • Jesús læknar lamaðan mann (1–8)

  • Jesús kallar Matteus (9–13)

  • Spurning um föstu (14–17)

  • Dóttir Jaírusar; kona snertir yfirhöfn Jesú (18–26)

  • Jesús læknar blinda og mállausa (27–34)

  • Uppskeran mikil en verkamennirnir fáir (35–38)

9  Hann steig um borð í bátinn, hélt yfir vatnið og kom til borgar sinnar.*+  Þá komu menn til hans með lamaðan mann á börum. Þegar Jesús sá trú þeirra sagði hann við lamaða manninn: „Hertu upp hugann, barnið mitt. Syndir þínar eru fyrirgefnar.“+  Nokkrir fræðimenn hugsuðu með sér: „Maðurinn guðlastar.“  Jesús vissi hvað þeir voru að hugsa og sagði: „Hvers vegna hugsið þið illt í hjörtum ykkar?+  Hvort er auðveldara að segja: ‚Syndir þínar eru fyrirgefnar,‘ eða: ‚Stattu upp og gakktu‘?+  En til að þið vitið að Mannssonurinn hefur vald á jörð til að fyrirgefa syndir …“ og síðan segir hann við lamaða manninn: „Stattu upp, taktu börurnar og farðu heim.“+  Hann stóð þá upp og fór heim til sín.  Þegar fólkið sá þetta varð það óttaslegið og lofaði Guð sem hafði gefið mönnum slíkt vald.  Á leið sinni þaðan kom Jesús auga á mann sem hét Matteus en hann sat á skattheimtustofunni. Jesús sagði við hann: „Fylgdu mér.“ Hann stóð þá upp og fylgdi honum.+ 10  Síðar, þegar Jesús var að borða* í húsi hans, komu margir skattheimtumenn og syndarar og borðuðu* með honum og lærisveinum hans.+ 11  Þegar farísearnir sáu það sögðu þeir við lærisveinana: „Af hverju borðar kennari ykkar með skattheimtumönnum og syndurum?“+ 12  Jesús heyrði þetta og sagði: „Heilbrigðir þurfa ekki á lækni að halda heldur þeir sem eru veikir.+ 13  Farið og hugleiðið hvað þetta merkir: ‚Ég vil sjá miskunnsemi en ekki fórnir.‘+ Ég kom ekki til að kalla réttláta heldur syndara.“ 14  Nú komu lærisveinar Jóhannesar til hans og spurðu: „Hvers vegna föstum við og farísearnir en lærisveinar þínir ekki?“+ 15  Jesús svaraði þeim: „Varla hafa vinir brúðgumans ástæðu til að syrgja meðan brúðguminn+ er hjá þeim. En sá dagur kemur að brúðguminn verður tekinn frá þeim+ og þá fasta þeir. 16  Enginn saumar bót af óþæfðu efni á gamla flík því að nýja bótin hleypur og rifan á flíkinni verður enn stærri.+ 17  Enginn lætur heldur nýtt vín á gamla vínbelgi. Ef það er gert springa þeir, vínið fer til spillis og belgirnir eyðileggjast. Nýtt vín er öllu heldur látið á nýja belgi og þá varðveitist hvort tveggja.“ 18  Meðan Jesús var að segja þeim þetta kom forstöðumaður nokkur, kraup fyrir honum* og sagði: „Dóttir mín er örugglega dáin núna en komdu og leggðu hönd þína yfir hana, þá lifnar hún aftur.“+ 19  Jesús stóð þá upp og fór með honum ásamt lærisveinunum. 20  Kona sem hafði haft stöðugar blæðingar í 12 ár+ kom nú að honum aftan frá og snerti kögrið á yfirhöfn hans+ 21  því að hún hugsaði með sér: „Ef ég bara snerti yfirhöfn hans læknast ég.“ 22  Jesús sneri sér við og þegar hann kom auga á hana sagði hann: „Hertu upp hugann, dóttir. Trú þín hefur læknað þig.“+ Og konan varð samstundis heil heilsu.+ 23  Jesús kom nú í hús forstöðumannsins og sá flautuleikarana og fólkið í uppnámi.+ 24  Þá sagði hann: „Farið út. Stúlkan er ekki dáin heldur sofandi.“+ Fólkið hló þá að honum. 25  Um leið og fólkið var farið út gekk hann inn til stúlkunnar og tók um hönd hennar+ og hún reis á fætur.+ 26  Þetta fréttist að sjálfsögðu um allt héraðið. 27  Þegar Jesús fór þaðan eltu hann tveir blindir menn+ og kölluðu: „Miskunnaðu okkur, sonur Davíðs!“ 28  Jesús fór inn í hús og blindu mennirnir komu til hans. Hann spurði þá: „Trúið þið að ég geti læknað ykkur?“+ „Já, Drottinn,“ svöruðu þeir. 29  Þá snerti hann augu þeirra+ og sagði: „Verði ykkur að trú ykkar,“ 30  og þeir fengu sjónina. Jesús gaf þeim síðan þessi ströngu fyrirmæli: „Gætið þess að enginn fái að vita þetta.“+ 31  En þegar þeir voru komnir út sögðu þeir frá honum um allt héraðið. 32  Þegar þeir voru að fara kom fólk til hans með mállausan mann sem var haldinn illum anda.+ 33  Eftir að illi andinn hafði verið rekinn út gat mállausi maðurinn talað.+ Mannfjöldinn var furðu lostinn og sagði: „Aldrei hefur nokkuð þessu líkt sést í Ísrael.“+ 34  En farísearnir sögðu: „Hann rekur út illu andana með hjálp höfðingja illu andanna.“+ 35  Jesús fór nú um allar borgirnar og þorpin og kenndi í samkunduhúsum, boðaði fagnaðarboðskapinn um ríkið og læknaði fólk af hvers kyns sjúkdómum og meinum.+ 36  Þegar hann sá mannfjöldann kenndi hann í brjósti um fólkið+ því að það var hrjáð og hrakið eins og sauðir án hirðis.+ 37  Hann sagði þá við lærisveinana: „Uppskeran er mikil en verkamennirnir fáir.+ 38  Biðjið því herra uppskerunnar að senda verkamenn til uppskeru sinnar.“+

Neðanmáls

Það er, Kapernaúm þar sem hann dvaldist oft á ferðum sínum um Galíleu.
Eða „lá til borðs“.
Eða „lágu til borðs“.
Eða „sýndi honum lotningu“.