Jesaja 41:1–29

  • Sigurvegari frá sólarupprásinni (1–7)

  • Ísrael valinn þjónn Guðs (8–20)

    • ‚Abraham vinur minn‘ (8)

  • Skorað á aðra guði (21–29)

41  „Verið hljóðar og hlustið á mig,* þið eyjar,þjóðirnar safni kröftum. Þær skulu ganga fram og tala síðan.+ Við skulum mætast í réttarsal.   Hver hefur sótt mann frá sólarupprásinni,*+kallað hann til sín* til að koma á réttlæti,til að gefa þjóðir honum á valdog láta hann sigra konunga?+ Hver gerir þá að dufti fyrir sverði hans,að fjúkandi hálmi fyrir boga hans?   Hann veitir þeim eftirför og ekkert hindrar hanná leiðum þar sem hann hefur aldrei stigið fæti.   Hver hefur látið til sín taka og gert þetta,kallað til kynslóðirnar frá upphafi? Ég, Jehóva, er hinn fyrsti+og með hinum síðustu er ég hinn sami.“+   Eyjarnar sáu það og urðu hræddar. Endimörk jarðar skjálfa. Þjóðirnar safnast saman og ganga fram.   Einn hjálpar öðrumog segir við bróður sinn: „Vertu hugrakkur.“   Handverksmaðurinn hvetur gullsmiðinn+og sá sem hamrar málminn í þynnurhvetur þann sem slær steðjann. Hann segir um lóðninguna: „Hún er góð.“ Síðan er skurðgoðið fest með nöglum svo að það velti ekki.   „En þú, Ísrael, ert þjónn minn,+þú, Jakob, sem ég hef valið,+afkomandi Abrahams vinar míns.+   Ég sótti þig til endimarka jarðar,+kallaði þig frá fjarlægustu álfum hennar. Ég sagði við þig: ‚Þú ert þjónn minn,+ég hef valið þig, ég hef ekki hafnað þér.+ 10  Vertu ekki hræddur því að ég er með þér.+ Hafðu ekki áhyggjur því að ég er Guð þinn.+ Ég styrki þig, ég hjálpa þér,+ég styð þig með hægri hendi réttlætis míns.‘ 11  Allir sem reiðast þér verða auðmýktir og þurfa að skammast sín.+ Þeir sem berjast við þig tortímast og verða að engu.+ 12  Þú munt leita að þeim sem standa gegn þér en ekki finna þá,þeir sem herja á þig verða að engu, þeir hverfa með öllu.+ 13  Ég, Jehóva Guð þinn, gríp í hægri hönd þína,ég segi við þig: ‚Vertu ekki hræddur, ég hjálpa þér.‘+ 14  Vertu ekki hræddur, Jakob, þú litli ormur,*+ég hjálpa ykkur, Ísraelsmenn,“ segir Jehóva, endurlausnari þinn,+ Hinn heilagi Ísraels. 15  „Ég hef gert þig að þreskisleða,+nýjum þreskisleða með tvíeggjuðum tönnum. Þú munt þreskja fjöllin og mylja þauog gera hæðirnar að hismi. 16  Þú kastar þeim upp í loftog vindurinn feykir þeim burt,stormur tvístrar þeim. Þú gleðst yfir Jehóva+og talar stoltur um Hinn heilaga Ísraels.“+ 17  „Fátækir og þurfandi leita að vatni en finna ekkert. Tunga þeirra er skrælnuð af þorsta.+ Ég, Jehóva, mun bænheyra þá.+ Ég, Guð Ísraels, yfirgef þá ekki.+ 18  Ég læt ár streyma á gróðurlausum hæðum+og lindir spretta upp í dölunum.+ Ég geri óbyggðirnar að sefgrónum tjörnumog vatnslaust landið að uppsprettum.+ 19  Ég gróðurset sedrustré í eyðimörkinni,akasíu, myrtu og furu.+ Ég gróðurset einitré á eyðisléttunniásamt aski og kýprustrjám+ 20  svo að allir sjái og viti,taki eftir og skiljiað hönd Jehóva hefur gert þettaog Hinn heilagi Ísraels hefur skapað það.“+ 21  „Flytjið mál ykkar,“ segir Jehóva. „Berið fram rök ykkar,“ segir konungur Jakobs. 22  „Leggið fram sannanir og segið okkur hvað mun gerast. Segið okkur frá því sem gerðist áðursvo að við getum hugleitt það* og vitað hvernig fer. Eða segið okkur hvað sé í vændum.+ 23  Segið okkur hvað gerist í framtíðinnisvo að við sjáum að þið séuð guðir.+ Já, gerið eitthvað, gott eða illt,svo að við undrumst þegar við sjáum það.+ 24  Þið eruð einskis nýtirog áorkið engu.+ Sá sem kýs ykkur er fyrirlitlegur.+ 25  Ég hef sótt mann úr norðri og hann kemur,+mann frá sólarupprásinni*+ sem ákallar nafn mitt. Hann traðkar niður valdhafa* eins og þeir væru leir,+eins og leirkerasmiður treður rakan leirinn. 26  Hver sagði frá þessu í upphafi svo að við vissum það,eða fyrir löngu svo að við gætum sagt: ‚Hann hefur rétt fyrir sér‘?+ Enginn boðaði það. Enginn sagði frá því. Enginn heyrði neitt frá ykkur!“+ 27  Ég var sá fyrsti sem sagði við Síon: „Svona verður það!“+ og ég sendi fagnaðarboða til Jerúsalem.+ 28  Ég leit í kringum mig en þar var enginn,enginn sem gat veitt ráð. Ég spurði en enginn svaraði. 29  Þeir eru allir hrein ímyndun. Þeir geta ekkert gert. Líkneski* þeirra eru vindur og einskis nýt.+

Neðanmáls

Eða „Verið hljóðar frammi fyrir mér“.
Eða „úr austri“.
Orðrétt „að fótum sér“, það er, til að þjóna sér.
Það er, varnarlaus og veikburða.
Eða „lagt okkur það á hjarta“.
Eða „úr austri“.
Eða „embættismenn“.
Eða „Steypt líkneski“.