Jesaja 30:1–33
30 „Illa fer fyrir þrjóskum sonum,“+ segir Jehóva,„sem vinna að sínum eigin áformum en ekki mínum,+sem ganga í bandalög* andstætt leiðsögn anda míns.
Þannig bæta þeir synd á synd ofan.
2 Þeir fara niður til Egyptalands+ án samráðs við mig+til að leita verndar hjá faraóog leita skjóls í skugga Egyptalands!
3 En vernd faraós verður ykkur til skammarog skjólið í skugga Egyptalands til niðurlægingar.+
4 Höfðingjarnir eru í Sóan+og erindrekarnir eru komnir til Hanes.
5 Þeir verða allir auðmýktiraf þjóð sem gerir þeim ekkert gagn,sem veitir hvorki hjálp né stuðning,aðeins skömm og smán.“+
6 Yfirlýsing gegn dýrunum í suðri:
Um land neyðar og þrauta,ljóna, öskrandi ljóna,höggorma og fljúgandi eldnaðra*flytja menn auðæfi sín á ösnumog gjafir sínar á úlfaldakryppum.
En það kemur fólkinu ekki að gagni
7 því að hjálp Egyptalands er algerlega til einskis.+
Þess vegna kalla ég landið „Rahab+ sem situr kyrr“.
8 „Farðu og skrifaðu þetta á töflu að þeim viðstöddumog skráðu það í bók+svo að það varðveitist um ókomna tíðog verði varanlegur vitnisburður.+
9 Þeir eru uppreisnargjörn þjóð,+ svikulir synir,+synir sem vilja ekki hlusta á lög* Jehóva.+
10 Þeir segja við sjáendurna: ‚Sjáið ekki sýnir,‘og við spámennina: ‚Flytjið ekki sanna spádóma.+
Segið okkur eitthvað fallegt, birtið okkur blekkingar.+
11 Víkið af veginum, beygið út af brautinni.
Hættið að tala um Hinn heilaga Ísraels.‘“+
12 Þess vegna segir Hinn heilagi Ísraels:
„Fyrst þið hafnið þessu orði+og treystið á svik og blekkingarog reiðið ykkur á þær+
13 verður synd ykkar eins og sprunginn múr,eins og hár múr sem bungar út og er að falli kominn.
Hann hrynur skyndilega, á augabragði.
14 Hann brotnar eins og stórt leirker,mölbrotnar svo að ekki finnst nógu stórt brottil að safna með glóðum úr eldstæðieða ausa vatni úr polli.“*
15 Alvaldur Drottinn Jehóva, Hinn heilagi Ísraels, segir:
„Ykkur verður bjargað ef þið snúið aftur til mín og eruð róleg.
Styrkur ykkar er fólginn í að halda rónni og treysta mér.“+
En þið vilduð það ekki.+
16 Í staðinn sögðuð þið: „Nei, við flýjum á hestum!“
Og þið munuð flýja.
„Við ætlum að þeysa á skjótum hestum!“+
Og skjótir verða þeir sem elta ykkur.+
17 Þúsund munu skjálfa við hótun eins,+við hótun fimm manna munuð þið flýjaþar til þeir ykkar sem eftir verða eru eins og stöng á fjallstindi,eins og merkisstöng á hól.+
18 En Jehóva bíður þess þolinmóður* að fá að sýna ykkur velvild+og hann gengur fram til að sýna ykkur miskunn+því að Jehóva er réttlátur Guð.+
Allir sem bíða hans með eftirvæntingu eru hamingjusamir.+
19 Þegar fólkið býr í Síon, í Jerúsalem,+ skaltu ekki gráta lengur.+ Hann sýnir þér góðvild þegar þú hrópar á hjálp, hann svarar bænum þínum um leið og hann heyrir til þín.+
20 Þó að Jehóva gefi ykkur neyð að brauði og kúgun að vatni+ mun þinn mikli kennari ekki fela sig lengur. Þú sérð þinn mikla kennara+ með eigin augum.
21 Og þú heyrir með eigin eyrum sagt að baki þér: „Þetta er vegurinn,+ farið hann,“ ef þú skyldir víkja af leið til hægri eða vinstri.+
22 Þið munuð afhelga silfurlögð skurðgoð ykkar og gulli lögð málmlíkneski* ykkar.+ Þið fleygið þeim eins og klút með tíðablóði og segið: „Burt með ykkur!“*+
23 Hann gefur því regn sem þú sáir í akurinn+ og jörðin gefur af sér meira en nóg af saðsömu brauði.+ Á þeim degi verður búfé þitt á beit í víðlendum haga.+
24 Nautin og asnarnir, vinnudýrin á akrinum, éta súrublandað fóður sem er þreskt með skóflu og kvísl.
25 Á hverju háu fjalli og hverri hárri hæð streyma fram ár og lækir+ – á degi blóðbaðsins mikla þegar turnarnir hrynja.
26 Fullt tunglið lýsir eins og sólin, og sólarljósið sjöfaldast+ og verður eins og sjö daga ljós daginn sem Jehóva bindur um áverka* fólks síns+ og græðir djúpt sárið eftir höggið sem hann veitti.+
27 Sjáið! Nafn Jehóva kemur úr fjarlægðmeð brennandi reiði hans og dimmum skýjum.
Reiðin streymir af vörum hansog tunga hans er eins og eyðandi eldur.+
28 Andi* hans er eins og fljót sem flæðir yfir bakka sína og nær manni upp í háls.
Hann hristir þjóðirnar í síu eyðingarinnar,setur beisli í munn þeirra+ og leiðir þær á villigötur.
29 En þið munuð syngjaeins og um kvöldið sem þið búið ykkur undir* hátíð+og gleðjast í hjarta ykkareins og maður sem gengur með flautu*til fjalls Jehóva, til hans sem er klettur Ísraels.+
30 Jehóva lætur tignarlega rödd sína+ hljómaog sýnir hönd sína+ þegar hann slær henni niður í brennandi reiði+með eyðandi eldtungum,+með skýfalli,+ þrumuveðri og hagli.+
31 Rödd Jehóva skýtur Assýríu skelk í bringu,+hann slær hana með staf.+
32 Við hvert högg sem Jehóva slær Assýríumeð staf refsingarinnarhljóma tambúrínur og hörpur,+í hvert sinn sem hann reiðir hönd sína gegn þeim í stríði.+
33 Tófet*+ er þegar tilbúinnog er einnig til reiðu fyrir konunginn.+
Guð* hefur gert mikinn og breiðan bálköst,þar er mikill eldur og viður.
Andgustur Jehóva er eins og brennisteinsflóðsem kveikir í honum.
Neðanmáls
^ Orðrétt „hella drykkjarfórn“, greinilega í tengslum við samkomulag.
^ Eða „eldsnöggra eiturslangna“.
^ Eða „fræðslu; leiðsögn“.
^ Eða hugsanl. „brunni“.
^ Eða „með eftirvæntingu“.
^ Eða „steypt líkneski“.
^ Eða hugsanl. „og kallið þau óþverra“.
^ Eða „beinbrot“.
^ Eða „Andgustur“.
^ Eða „helgið ykkur fyrir“.
^ Eða „við flautuleik“.
^ „Tófet“ er hér táknmynd um stað þar sem eldur logar og lýsir eyðingu.
^ Orðrétt „Hann“.
