Sálmur 42:1–11

  • Lofsöngur til Guðs, hins mikla frelsara

    • Að þyrsta eftir Guði eins og hind þyrstir eftir vatni (1, 2)

    • „Hvers vegna örvænti ég?“ (5, 11)

    • „Ég vil bíða eftir Guði“ (5, 11)

Til tónlistarstjórans. Maskíl* eftir syni Kóra.+ 42  Eins og hind þráir vatnslindirþrái ég þig, Guð minn.   Mig þyrstir eftir Guði, hinum lifandi Guði.+ Hvenær fæ ég að koma og birtast fyrir augliti Guðs?+   Tárin eru fæða mín dag og nótt. Fólk hæðist að mér allan liðlangan daginn og spyr: „Hvar er Guð þinn?“+   Ég úthelli sál* minni og hugsa til þess sem áður var,þegar ég gekk með mannfjöldanumfremstur í fylkingu til húss Guðs. Fólkið var í hátíðarskapi,hrópaði af gleði og söng þakkarsöngva.+   Hvers vegna örvænti ég?+ Hvers vegna finn ég enga ró innra með mér? Ég vil bíða eftir Guði+því að ég fæ að lofa hann, minn mikla frelsara.+   Guð minn, ég er fullur örvæntingar.+ Þess vegna minnist ég þín+frá landi Jórdanar og Hermontindum,frá Mísarfjalli.*   Ólgandi vötnin kalla hvert á annaðþegar fossar þínir druna. Brimöldur þínar brotna á mér.+   Um daga sýnir Jehóva mér tryggan kærleika,um nætur syng ég honum lof – bið til Guðs lífs míns.+   Ég segi við Guð, bjarg mitt: „Hvers vegna hefurðu gleymt mér?+ Hvers vegna þarf ég að ganga um sorgmæddur, kúgaður af óvinum mínum?“+ 10  Í morðhug hæðast óvinir mínir að mér,*þeir hæðast að mér allan liðlangan daginn og spyrja: „Hvar er Guð þinn?“+ 11  Hvers vegna örvænti ég? Hvers vegna finn ég enga ró innra með mér? Ég vil bíða eftir Guði+því að ég fæ að lofa hann, minn mikla frelsara og Guð.+

Neðanmáls

Eða „litla fjallinu“.
Eða hugsanl. „Þegar óvinir mínir hæðast að mér er eins og þeir kremji bein mín“.