Sálmur 22:1–31
Til tónlistarstjórans. Söngljóð eftir Davíð, sungið við „Hind morgunroðans“.*
22 Guð minn, Guð minn, hvers vegna hefurðu yfirgefið mig?+
Hvers vegna ertu svo fjarri og bjargar mér ekki?
Hvers vegna heyrirðu ekki neyðaróp mín?+
2 Guð minn, allan daginn hrópa ég en þú svarar ekki,+um nætur er ég ekki hljóður.
3 En þú ert heilagur,+lofsöngvar Ísraels umlykja þig.*
4 Feður okkar settu traust sitt á þig,+þeir treystu þér og þú bjargaðir þeim.+
5 Þeir hrópuðu til þín og björguðust,reiddu sig á þig og urðu ekki fyrir vonbrigðum.*+
6 En ég er maðkur en ekki maður,smánaður af mönnum og fyrirlitinn af fólkinu.+
7 Allir sem sjá mig gera gys að mér.+
Þeir hrista höfuðið og segja hæðnislega:+
8 „Hann treysti Jehóva fyrir lífi sínu. Hann skal bjarga honum!
Hann frelsi hann fyrst honum er svona annt um hann!“+
9 Þú leiddir mig út úr móðurkviði,+lést mig finna til öryggis við brjóst móður minnar.
10 Þú hefur annast mig frá því að ég fæddist,*verið Guð minn síðan ég var í móðurkviði.
11 Vertu ekki langt frá mér því að ógæfan er nálæg+og enginn annar getur hjálpað mér.+
12 Ég er umkringdur fjölda nauta,+sterkir uxar Basans króa mig af.+
13 Þeir glenna upp ginið á móti mér+eins og öskrandi ljón sem rífur sundur bráð sína.+
14 Ég er eins og vatn sem hellt er niður,bein mín eru öll farin úr lið,hjarta mitt orðið eins og vax,+það bráðnar í brjósti mér.+
15 Kraftar mínir eru á þrotum,ég er eins og brenndur leir.+
Tungan loðir við góminn,+þú leggur mig í duft dauðans.+
16 Hundar umkringja mig+og króa mig af eins og hópur illvirkja,+þeir bíta í hendur mínar og fætur eins og ljón.+
17 Ég get talið öll bein mín.+
Þeir standa og glápa á mig,
18 þeir skipta fötum mínum á milli sínog varpa hlutkesti um fatnað minn.+
19 En þú, Jehóva, vertu ekki fjarri.+
Þú ert styrkur minn, komdu mér fljótt til hjálpar.+
20 Frelsaðu mig frá sverðinu,bjargaðu lífi mínu frá árás* hundanna.+
21 Bjargaðu mér úr gini ljónsins+ og frá hornum villinautanna,heyrðu bæn mína og bjargaðu mér.
22 Ég kunngeri bræðrum mínum nafn þitt,+lofa þig í söfnuðinum.+
23 Lofið Jehóva, þið sem óttist hann,vegsamið hann,+ allir afkomendur Jakobs,berið lotningu fyrir honum, þið afkomendur Ísraels,
24 því að hann fyrirleit ekki hinn hrjáða né lokaði augunum fyrir þjáningum hans.+
Hann huldi ekki auglit sitt fyrir honum+heldur heyrði hróp hans á hjálp.+
25 Ég vil lofa þig í stórum söfnuði,+efna heit mín frammi fyrir þeim sem óttast þig.
26 Hinir auðmjúku munu borða og verða saddir,+þeir sem leita Jehóva lofa hann.+
Megið þið njóta lífsins* að eilífu.
27 Um alla jörð mun fólk muna eftir Jehóva og snúa sér til hans,allar ættir þjóðanna falla fram fyrir þér+
28 því að þú, Jehóva, ert konungur+og ríkir yfir þjóðunum.
29 Hinir auðugu* á jörðinni munu allir borða og falla fram fyrir honum,allir sem hníga í duftið krjúpa fyrir honum,enginn þeirra getur bjargað eigin lífi.
30 Afkomendur þeirra munu þjóna honum,komandi kynslóð verður sagt frá Jehóva.
31 Réttlæti hans verður kunngertog þeir sem enn eru ófæddir fá að heyra um allt sem hann hefur gert.
Neðanmáls
^ Hugsanlega lag eða tónlistarstíll.
^ Eða „ríkir meðal lofsöngva Ísraels“.
^ Eða „til skammar“.
^ Orðrétt „Til þín var mér varpað úr móðurlífi“.
^ Orðrétt „hendi“.
^ Orðrétt „Megi hjörtu ykkar lifa“.
^ Orðrétt „feitu“.