Orðskviðirnir 10:1–32

  • „Vitur sonur gleður föður sinn“ (1)

  • „Iðnar hendur færa auð“ (4)

  • „Málglöðum manni verður margt á“ (19)

  • „Blessun Jehóva auðgar“ (22)

  • „Að óttast Jehóva lengir lífið“ (27)

10  Orðskviðir Salómons.+ Vitur sonur gleður föður sinn+en heimskinginn veldur móður sinni sorg.   Illa fenginn auður er gagnslausen réttlæti bjargar frá dauða.+   Jehóva lætur réttlátan mann ekki hungra+en synjar hinum illu um það sem þeir girnast.   Leti veldur fátækt+en iðnar hendur færa auð.+   Vitur sonur hirðir uppskeruna á sumrinen sonur sem sefur af sér uppskerutímann ætti að skammast sín.+   Blessun hvílir yfir höfði hins réttláta+en munnur vondra dylur ofbeldi.   Minning* hins réttláta verður blessuð+en nafn hinna illu rotnar.+   Sá sem er vitur í hjarta þiggur leiðsögn+en sá sem talar í hugsunarleysi verður troðinn niður.+   Ráðvandur maður býr við öryggi+en upp kemst um þann sem er óheiðarlegur.+ 10  Sá sem deplar auga lævíslega veldur sárindum+og sá sem talar í hugsunarleysi verður troðinn niður.+ 11  Munnur hins réttláta er lífslind+en í munni vondra er ofbeldi dulið.+ 12  Hatur vekur deiluren kærleikur breiðir yfir öll brot.+ 13  Viska er á vörum hins skynsama+en bak hins fávísa fær að finna fyrir vendinum.+ 14  Hinir vitru varðveita þekkingu+en munnur bjánans leiðir hann í glötun.+ 15  Auður ríks manns er honum víggirt borg. Fátækt hinna snauðu verður þeim að falli.+ 16  Verk hins réttláta færa honum lífen afrakstur hins illa leiðir til syndar.+ 17  Sá sem tekur við aga vísar veginn til lífsins*en sá sem hunsar áminningar leiðir menn afvega. 18  Sá sem fer leynt með hatur er lygari+og sá sem ber út illkvittnar sögur* er heimskur. 19  Málglöðum manni verður margt á+en sá sem hefur taumhald á tungu sinni er skynsamur.+ 20  Tunga hins réttláta er eins og eðalsilfur+en hjarta hins illa er lítils virði. 21  Varir hins réttláta næra marga*+en heimskingjarnir deyja úr fávisku.+ 22  Blessun Jehóva auðgar+og henni fylgir engin kvöl.* 23  Heimskinginn hegðar sér skammarlega til gamansen skynsamur maður býr yfir visku.+ 24  Það sem vondur maður óttast kemur yfir hannen réttlátir fá óskir sínar uppfylltar.+ 25  Hinir illu hverfa+ þegar stormurinn gengur yfiren hinn réttláti stendur á eilífum grunni.+ 26  Eins og edik á tönnum og reykur í augum,þannig reynist letinginn yfirmanni sínum.* 27  Að óttast* Jehóva lengir lífið+en æviár illra manna verða stytt.+ 28  Eftirvænting* réttlátra veitir gleði+en von hinna illu verður að engu.+ 29  Vegur Jehóva er athvarf hinum trúfasta*+en tortíming fyrir þá sem gera illt.+ 30  Ekkert verður hinum réttláta að falli+og hinir illu munu ekki búa á jörðinni.+ 31  Úr munni hins réttláta kemur viskaen spillt tunga verður skorin burt. 32  Varir hins réttláta vita hvað gleðuren munnur vondra manna er gerspilltur.

Neðanmáls

Eða „Mannorð“.
Eða hugsanl. „er á veginum til lífsins“.
Eða „sögusagnir“.
Eða „leiðbeina mörgum“.
Eða „sorg; erfiðleikar“.
Eða „þeim sem sendir hann“.
Eða „Von“.
Eða „flekklausa“.