Opinberun Jóhannesar 8:1–13

  • Sjöunda innsiglið rofið (1–6)

  • Blásið í fyrstu fjóra lúðrana (7–12)

  • Þreföld ógæfa boðuð (13)

8  Þegar lambið+ rauf sjöunda innsiglið+ var þögn á himni í um það bil hálftíma.  Ég sá englana sjö+ sem standa frammi fyrir Guði, og þeim voru fengnir sjö lúðrar.  Annar engill kom og tók sér stöðu við altarið.+ Hann hélt á reykelsiskeri* úr gulli og honum var fengið mikið af reykelsi+ til að fórna á gullaltarinu+ fyrir framan hásætið um leið og bænir allra hinna heilögu heyrðust á himni.  Reykurinn af reykelsinu úr hendi engilsins steig upp frammi fyrir Guði ásamt bænum+ hinna heilögu.  Engillinn tók þá reykelsiskerið, fyllti það með eldi af altarinu og kastaði eldinum niður til jarðar. Það heyrðust þrumur og raddir, eldingar+ sáust og jarðskjálfti varð.  Englarnir sjö með lúðrana sjö+ bjuggu sig nú undir að blása í þá.  Sá fyrsti blés í lúður sinn. Þá kom hagl og eldur, blandað blóði, og því var varpað niður á jörðina.+ Þriðjungur jarðarinnar eyddist í eldi, þriðjungur trjánna brann upp til agna og sömuleiðis allt grængresið.+  Annar engillinn blés í lúður sinn. Þá var einhverju sem líktist stóru brennandi fjalli varpað í hafið.+ Þriðjungur hafsins breyttist í blóð,+  þriðjungur af lífverum hafsins dó+ og þriðjungur skipanna fórst. 10  Þriðji engillinn blés í lúður sinn. Þá féll stór stjarna af himni, brennandi eins og eldslogi. Hún féll á þriðjung ánna og á uppsprettur* vatnanna.+ 11  Stjarnan heitir Malurt. Þriðjungur vatnanna breyttist í malurt og fjöldi fólks dó af völdum vatnsins því að það var orðið beiskt.+ 12  Fjórði engillinn blés í lúður sinn. Þriðjungur sólarinnar,+ þriðjungur tunglsins og þriðjungur stjarnanna var sleginn svo að þriðjungur þeirra myrkvaðist+ og engin birta yrði þriðjung dagsins og þriðjung næturinnar. 13  Síðan sá ég örn fljúga um miðjan himin og heyrði hann hrópa hárri röddu: „Ógæfa, ógæfa, ógæfa+ kemur yfir þá sem búa á jörðinni því að þrír síðustu englarnir blása innan skamms í lúðra sína og lúðrahljómurinn heyrist.“+

Neðanmáls

Eða „reykelsisbrennara“.
Eða „lindir“.