Þriðja Mósebók 4:1–35

4  Jehóva sagði síðan við Móse:  „Segðu Ísraelsmönnum: ‚Ef einhver syndgar óviljandi+ með því að gera eitthvað af því sem Jehóva hefur bannað skal gera eftirfarandi:  Ef presturinn sem er smurður+ syndgar+ og bakar fólkinu sekt skal hann færa Jehóva gallalaust ungnaut að syndafórn fyrir syndina sem hann drýgði.+  Hann á að leiða nautið að inngangi samfundatjaldsins,+ fram fyrir Jehóva, leggja höndina á höfuð þess og slátra því frammi fyrir Jehóva.+  Síðan á presturinn sem er smurður+ að taka nokkuð af blóði nautsins og fara með það inn í samfundatjaldið.  Hann á að dýfa fingri í blóðið+ og sletta nokkru af því sjö sinnum+ frammi fyrir Jehóva fyrir framan fortjald helgidómsins.  Presturinn á líka að bera nokkuð af blóði nautsins á horn ilmreykelsisaltarisins+ sem er frammi fyrir Jehóva í samfundatjaldinu, og hann á að hella öllu sem eftir er af blóðinu niður við brennifórnaraltarið+ sem er við inngang samfundatjaldsins.  Hann á síðan að taka alla fitu syndafórnarnautsins, þar á meðal netjuna og garnamörinn,  og bæði nýrun ásamt nýrnamörnum sem er við lendarnar. Með nýrunum á hann einnig að taka fituna á lifrinni.+ 10  Hann á að taka þetta úr nautinu á sama hátt og gert er við samneytisfórnina.+ Presturinn á að brenna það á brennifórnaraltarinu. 11  En húð nautsins og allt kjötið ásamt hausnum, skönkunum, innyflunum og gorinu+ 12  allt sem eftir er af nautinu – á hann að láta fara með á hreinan stað fyrir utan búðirnar þar sem öskunni* er hent. Hann á að leggja það á eldivið og brenna það+ þar sem öskunni er hent. 13  Ef allur söfnuður Ísraels bakar sér sekt með því að syndga óviljandi+ og söfnuðinum er ekki ljóst að hann hefur gert eitthvað sem Jehóva bannar+ 14  en kemst síðan að raun um það, þá skal söfnuðurinn færa ungnaut að syndafórn og leiða það að samfundatjaldinu. 15  Öldungar safnaðarins eiga að leggja hendur sínar á höfuð nautsins frammi fyrir Jehóva og því skal slátrað frammi fyrir Jehóva. 16  Presturinn sem er smurður á síðan að fara með nokkuð af blóði nautsins inn í samfundatjaldið. 17  Hann á að dýfa fingri í blóðið og sletta nokkru af því sjö sinnum frammi fyrir Jehóva fyrir framan fortjaldið.+ 18  Síðan á hann að bera nokkuð af blóðinu á horn altarisins+ sem er frammi fyrir Jehóva í samfundatjaldinu og hella öllu sem eftir er af blóðinu niður við brennifórnaraltarið sem er við inngang samfundatjaldsins.+ 19  Hann á að taka alla fituna og brenna hana á altarinu.+ 20  Hann á að fara með nautið alveg eins og hitt nautið sem fært var að syndafórn. Þannig skal presturinn fara að til að friðþægja fyrir fólkið+ og því verður fyrirgefið. 21  Hann á að láta fara með nautið út fyrir búðirnar og brenna það eins og hitt nautið var brennt.+ Þetta er syndafórn fyrir söfnuðinn.+ 22  Þegar höfðingi+ syndgar óviljandi og bakar sér sekt með því að gera eitthvað sem Jehóva Guð hans bannar 23  eða áttar sig á að hann hefur syndgað með því að óhlýðnast boðorði, þá skal hann færa gallalaust hafurkið að fórn. 24  Hann á að leggja höndina á höfuð kiðlingsins og slátra honum á staðnum þar sem brennifórninni er slátrað frammi fyrir Jehóva.+ Þetta er syndafórn. 25  Presturinn á að dýfa fingri í blóð syndafórnarinnar, bera það á horn+ brennifórnaraltarisins og hella því sem eftir er af blóðinu niður við brennifórnaraltarið.+ 26  Hann á að brenna alla fituna á altarinu eins og fitu samneytisfórnarinnar.+ Presturinn á að friðþægja fyrir synd hans og honum verður fyrirgefið. 27  Ef einhver íbúi landsins syndgar óviljandi og bakar sér sekt með því að gera eitthvað sem Jehóva bannar+ 28  eða áttar sig á að hann hefur syndgað, þá á hann að færa gallalausan kiðling, kvendýr, að fórn fyrir syndina sem hann hefur drýgt. 29  Hann á að leggja höndina á höfuð syndafórnarinnar og slátra henni á sama stað og brennifórninni.+ 30  Presturinn á að dýfa fingri í blóð hennar, bera það á horn brennifórnaraltarisins og hella öllu sem eftir er af blóðinu niður við altarið.+ 31  Hann á að taka alla fituna+ líkt og fitan er tekin úr samneytisfórninni+ og brenna hana á altarinu svo að það verði ljúfur* ilmur fyrir Jehóva. Presturinn á að friðþægja fyrir hann og honum verður fyrirgefið. 32  En ef hann færir lamb að syndafórn á það að vera gallalaus gimbur. 33  Hann á að leggja höndina á höfuð syndafórnarinnar og slátra henni sem syndafórn þar sem brennifórninni er slátrað.+ 34  Presturinn á að dýfa fingri í blóð syndafórnarinnar, bera það á horn brennifórnaraltarisins+ og hella öllu sem eftir er af blóðinu niður við altarið. 35  Hann á að taka alla fituna á sama hátt og fitan er tekin úr hrútlambinu sem er fært að samneytisfórn og brenna hana á altarinu ofan á eldfórnum Jehóva.+ Presturinn á að friðþægja fyrir hann vegna syndar hans og honum verður fyrirgefið.+

Neðanmáls

Eða „fituöskunni“, það er, ösku blandaðri fitu fórnardýranna.
Orðrétt „sefandi“.