1 Սամուել 3։1-21
-
Սամուելը մարգարե է ընտրվում (1-21)
3 Այդ ընթացքում փոքրիկ Սամուելը Հեղի քահանայի մոտ ծառայում էր Եհովային:+ Այդ օրերին հազվադեպ էր լինում, որ Եհովան իր խոսքը հայտներ ժողովրդին, տեսիլքներ+ էլ գրեթե չէին լինում:
2 Մի օր Հեղին պառկած էր իր սենյակում: Նրա աչքերը տկարացել էին, և նա լավ չէր տեսնում:+
3 Աստծու ճրագակալի+ կրակը դեռ չէր հանգել: Սամուելը պառկած էր Եհովայի տաճարում,*+ որտեղ Աստծու տապանակն էր:
4 Եհովան ձայն տվեց նրան: Սամուելն էլ պատասխանեց. «Լսում եմ, տե՛ր իմ»:
5 Նա վազեց Հեղիի մոտ ու ասաց. «Կանչե՞լ ես ինձ, տե՛ր իմ. այստեղ եմ»: Բայց Հեղին ասաց. «Չեմ կանչել, գնա պառկիր»: Սամուելն էլ գնաց ու պառկեց:
6 Եհովան նորից ձայն տվեց. «Սամուե՛լ»: Տղան վեր կացավ, գնաց Հեղիի մոտ ու հարցրեց. «Կանչե՞լ ես ինձ, տե՛ր իմ. այստեղ եմ»: Բայց նա ասաց. «Չեմ կանչել, որդի՛ս, գնա պառկիր»:
7 (Սամուելը դեռևս լավ չէր ճանաչում Եհովային, ու Եհովան իր խոսքը դեռ չէր հայտնել նրան):+
8 Եհովան երրորդ անգամ ձայն տվեց. «Սամուե՛լ»: Նա վեր կացավ, գնաց Հեղիի մոտ ու ասաց. «Այստեղ եմ, տե՛ր իմ. կանչե՞լ ես ինձ»:
Այդ ժամանակ Հեղին հասկացավ, որ Եհովան է ձայն տալիս տղային:
9 Ուստի Սամուելին ասաց. «Գնա պառկիր, և եթե նա նորից ձայն տա քեզ, կասես. «Քո ծառան լսում է, Եհո՛վա. խոսիր»»: Սամուելը գնաց ու պառկեց:
10 Եհովան նախորդ անգամների պես ձայն տվեց. «Սամուե՛լ, Սամուե՛լ»: Տղան պատասխանեց. «Քո ծառան լսում է, խոսիր»:
11 Եհովան ասաց Սամուելին. «Ահա ես Իսրայելում այնպիսի բան եմ անելու, որ ով լսի, կցնցվի:*+
12 Այդ օրը կկատարեմ Հեղիի և նրա ընտանիքի* մասին իմ ասած բոլոր խոսքերը՝ սկզբից մինչև վերջ:+
13 Ասա նրան, որ ես ընդմիշտ պատժելու եմ նրա տունը այս հանցանքի համար. նա գիտի,+ որ իր որդիները անարգում են* Աստծուն,+ բայց չի սաստում նրանց:+
14 Այդ պատճառով ես երդվել եմ Հեղիի ընտանիքին, որ ո՛չ զոհերը և ո՛չ էլ ընծաները նրա տան հանցանքը երբեք չեն քավի»:+
15 Սամուելը մինչև առավոտ քնեց, իսկ հետո վեր կացավ ու բացեց Եհովայի տան դռները: Նա վախեցավ տեսիլքի մասին պատմել Հեղիին:
16 Բայց Հեղին կանչեց Սամուելին. «Սամուե՛լ, որդի՛ս»: «Այո՛, տե՛ր իմ»,– պատասխանեց նա:
17 Հեղին հարցրեց. «Նա ի՞նչ ասաց քեզ: Խնդրում եմ, մի՛ թաքցրու ինձնից: Թող Աստված խստորեն պատժի քեզ,* եթե նրա ասած խոսքերից մի բառ անգամ թաքցնես ինձնից»:
18 Ուստի Սամուելը ամեն ինչ պատմեց նրան, ոչինչ չթաքցրեց: Հեղին ասաց. «Դա Եհովայի կամքն է: Թող նա անի այն, ինչ ճիշտ է համարում»:
19 Սամուելը մեծանում էր, և Եհովան նրա հետ էր.+ նա թույլ չէր տալիս, որ նրա* ասած խոսքերից մեկն անգամ գետին ընկնի:
20 Ողջ Իսրայելը՝ Դանից մինչև Բերսաբեե, իմացավ, որ Եհովան Սամուելին ընտրել է որպես իր մարգարե:
21 Եհովան շարունակեց տեսիլքների միջոցով հայտնվել Սելովում: Այնտեղ Եհովան իրեն ճանաչեցրեց Սամուելին՝ հայտնելով իր՝ Եհովայի խոսքը:+
Ծանոթագրություններ
^ Այսինքն՝ խորանում:
^ Բռց.՝ «նրա ականջները կզնգան»:
^ Բռց.՝ «տան»:
^ Բռց.՝ «անիծում են»:
^ Բռց.՝ «Թող Եհովան այսպես և սրանից ավելին անի քեզ»: Սա երդման ձև էր, որով հաստատում էին ասվածը:
^ Կամ՝ «իր»:
