1 Սամուել 19։1-24
19 Որոշ ժամանակ անց Սավուղն իր որդուն՝ Հովնաթանին, և իր բոլոր ծառաներին հայտնեց, որ մտադիր է սպանել Դավթին:+
2 Բայց Հովնաթանը՝ Սավուղի որդին, շատ էր սիրում Դավթին,+ ուստի ասաց նրան. «Հայրս՝ Սավուղը, ուզում է սպանել քեզ: Խնդրում եմ, առավոտյան զգույշ եղիր, թաքնվիր մի ապահով վայրում և մնա այնտեղ:
3 Իսկ ես դուրս կգամ ու կկանգնեմ հորս կողքին այն դաշտում, որտեղ դու կլինես: Նրա հետ կխոսեմ քո մասին ու, եթե ինչ-որ բան իմանամ, անպայման կասեմ քեզ»:+
4 Հովնաթանը Սավուղի մոտ լավը խոսեց Դավթի մասին՝+ ասելով. «Թագավորը չպետք է մեղք գործի իր ծառա Դավթի դեմ, քանի որ նա քո դեմ մեղք չի գործել, այլ միայն բարիք է արել քեզ:
5 Նա վտանգի ենթարկեց իր կյանքը, որ սպանի փղշտացուն,+ ու Եհովան մեծ հաղթանակ* պարգևեց ողջ Իսրայելին: Դու ինքդ տեսար դա և շատ ուրախացար: Ուրեմն ինչո՞ւ մեղք գործես ու անմեղ արյուն թափես՝ առանց որևէ պատճառի սպանելով Դավթին»:+
6 Սավուղը լսեց Հովնաթանին ու երդվեց. «Երդվում եմ Եհովայի գոյությամբ. նա չի սպանվի»:
7 Դրանից հետո Հովնաթանը կանչեց Դավթին ու պատմեց այն, ինչ խոսել էր Սավուղի հետ: Ապա Դավթին տարավ Սավուղի մոտ, և Դավիթը շարունակեց առաջվա պես ծառայել նրան:+
8 Որոշ ժամանակ հետո նորից պատերազմ բռնկվեց, և Դավիթը դուրս եկավ փղշտացիների դեմ կռվելու: Նա, մեծ կոտորած անելով, ջարդեց նրանց, և նրանք փախան Դավթից:
9 Մի անգամ, երբ Սավուղը, նիզակը ձեռքին, տանը նստած էր, և Դավիթը քնար էր նվագում, Եհովայից վատ ոգի* եկավ Սավուղի վրա:*+
10 Սավուղը փորձեց նիզակով պատին գամել Դավթին, բայց նա խույս տվեց, և նիզակը պատի մեջ խրվեց: Դավիթն այդ գիշեր փախուստի դիմեց և փրկեց իր կյանքը:
11 Ավելի ուշ Սավուղը մարդիկ ուղարկեց Դավթի տուն, որ հսկեն այն և առավոտյան սպանեն նրան:+ Սակայն Դավթի կինը՝ Մեղքողը, ասաց իր ամուսնուն. «Եթե այս գիշեր չփախչես, վաղը քեզ կսպանեն»:
12 Նա անմիջապես օգնեց Դավթին, որ պատուհանով ցած իջնի, փախչի ու փրկվի:
13 Ապա Մեղքողը թերափ* վերցրեց, դրեց մահճակալին, Դավթի գլխի տեղը այծի մազից պատրաստված ցանցահյուս ծածկոց դրեց ու վրան մի հագուստ գցեց:
14 Մեղքողն ասաց Սավուղի ուղարկած մարդկանց. «Նա հիվանդ է»:
15 Սավուղը նրանց կրկին ուղարկեց՝ Դավթին տեսնելու, և պատվիրեց. «Մահճակալով հանդերձ ինձ մո՛տ բերեք նրան, որ սպանեմ»:+
16 Երբ այդ մարդիկ եկան, տեսան, որ անկողնու վրա թերափ է դրված, իսկ գլխի տեղը՝ այծի մազից պատրաստված ցանցահյուս ծածկոց:
17 Սավուղն ասաց Մեղքողին. «Ինչո՞ւ ինձ խաբեցիր ու թողեցիր, որ թշնամիս փախչի»:+ Մեղքողն էլ պատասխանեց. «Նա ինձ ասաց. «Թող՝ գնամ, թե չէ կսպանեմ քեզ»»:
18 Այսպիսով՝ Դավիթը փախավ ու փրկեց իր կյանքը: Նա եկավ Սամուելի մոտ՝ Ռամա,+ և պատմեց նրան այն ամենը, ինչ Սավուղն արել էր իրեն: Դրանից հետո երկուսով գնացին Նավաթ ու մնացին այնտեղ:+
19 Որոշ ժամանակ անց Սավուղին տեղեկացրին. «Դավիթը Ռամայում է՝ Նավաթում»:
20 Սավուղն իսկույն մարդիկ ուղարկեց, որ բռնեն Դավթին: Երբ այդ մարդիկ տեսան տարեց մարգարեներին, որոնք մարգարեանում էին, և Սամուելին, որը գլխավորում էր նրանց, Աստծու ոգին իջավ իրենց վրա, և իրենք էլ սկսեցին մարգարեների պես պահել իրենց:
21 Այդ մասին հայտնեցին Սավուղին, և նա անմիջապես ուրիշ մարդիկ ուղարկեց, բայց նրանք էլ սկսեցին մարգարեների պես պահել իրենց: Ուստի Սավուղը երրորդ անգամ մարդիկ ուղարկեց. նրանք նույնպես սկսեցին մարգարեների պես պահել իրենց:
22 Ի վերջո Սավուղն ինքը գնաց Ռամա: Հասնելով Սոկքովի մեծ ջրամբար՝ նա հարցրեց. «Որտե՞ղ են Սամուելն ու Դավիթը»: Նրան պատասխանեցին. «Ռամայում են՝ Նավաթում»:+
23 Երբ Սավուղը գնում էր Ռամայի Նավաթ, ճանապարհին Աստծու ոգին նրա վրա էլ իջավ, և մինչև տեղ հասնելը նա իրեն մարգարեի պես պահեց:
24 Սավուղը նույնպես իր վրայից հանեց հագուստները և Սամուելի առաջ իրեն մարգարեի պես պահեց: Նա այդ ամբողջ օրն ու ամբողջ գիշերը գետնին մերկ* պառկած մնաց: Այդ պատճառով մարդիկ սկսեցին ասել. «Մի՞թե Սավուղն էլ է մարգարե»:+
Ծանոթագրություններ
^ Բռց.՝ «փրկություն»:
^ Խոսքը վատ մտավիճակի մասին է:
^ Այսինքն՝ Եհովան թույլ տվեց, որ վատ մտքերը տանջեն Սավուղին:
^ Կամ՝ «ընտանեկան աստված», «կուռք»:
^ Կամ՝ «կիսահագնված»:
