NGAA NAGADUHADUHA ANG IBAN? Para sa madamo, ginatamod sang Dios nga makasasala ang mga tawo—mahigko kag indi salapakon. Si Kendra, nga may depresyon, nagabatyag nga makasasala gid sia kay indi niya matuman ang mga ginapatuman sang Dios. Gani nagsiling sia, “Wala na ako nagapangamuyo.”

ANO ANG GINATUDLO SANG PULONG SANG DIOS? Wala ginabantayan ni Jehova ang imo mga sala kay nahangpan niya kon sin-o ka gid. “Nakilala niya ang aton kahimtangan,” siling sang Biblia, “nagadumdum sia nga kita yab-ok.” Dugang pa, wala niya kita ginapakig-angutan “sono sa aton mga sala,” kundi maluluy-on niya kita nga ginapatawad kon maghinulsol kita.—Salmo 103:10, 14.

Binagbinaga si David, ang hari sang Israel nga ginsambit sa una nga artikulo. Nagsiling sia sa iya pangamuyo sa Dios: “Ang imo mga mata nakakita sang akon wala mahuman nga kinaugali; sa imo tolon-an nasulat na sila tanan . . . Usisaa ako, O Dios, kag kilalaha ang akon tagiposoon!” (Salmo 139:16, 23) Kumbinsido gid si David nga bisan pa serioso ang iya sala, nabasa ni Jehova ang iya mahinulsulon nga tagipusuon.

Si Jehova mas nakahangop sa imo sangsa bisan sin-o nga tawo. “Ang tawo nagatolok sa gowa nga dagway,” siling sang Biblia, “apang ang GINOO nagatolok sa tagiposoon.” (1 Samuel 16:7) Nahibaluan sang Dios ang tanan sa imo—kon paano ang imo napanubli nga mga kinaiya, ang pagpadaku sa imo, ang imo palibot, kag ang imo personalidad nagaimpluwensia sa imo. Nakita niya kag ginapabaloran ang imo pagpaninguha, bisan pa nagasala ka.

Pero, paano ginagamit sang Dios ang iya madalom nga paghangop sa imo para lugpayan ka?