1. Vit, ið bera boð um ríkið,

vit, ið navnið seta hátt,

verða illa lýdd og atsøkt,

ofta hildin fyri spott.

Men Jehova, tú ert nær

og sært, vit fegin halda á.

Hoyr, nú bøna vit um tín anda,

lat við honum styrk okkum fá.

 2. Mangan mannaóttin lúrir,

Gud, tú veitst, vit eru mold.

At tú lovar okkum stuðul,

styrkir ófullkomið hold.

Gev tí hóttum teirra ans,

sum vilja ilt og volda mein.

Trygg í tínum hondum vit boða,

virka øll í felag sum ein.