Sangur 27
Tak støðu hjá Gudi!
1. Hjørtuni tyngdust í svárari neyð,
svølgdu tað eiturbland, Bábylon beyð,
tá skein í myrkrinum sannleikans ljós,
vísti á lívsæla kós.
(NIÐURLAG)
Tak støðu hjá Gudi,
við hansara lið!
Hann verjir í ævir
og leiðir hvørt stig.
Far fúsur og boða
um frælsi og sig:
’Nú veksur Guds ríki,
øll jørðin fær frið.’
2. Heilhugað skulu vit tæna tær, Gud.
Takk, at tann heiður fall okkum í lut!
Vit bera boð: ’Nú er ljós fyri stavn,’
æra í felag títt navn.
(NIÐURLAG)
Tak støðu hjá Gudi,
við hansara lið!
Hann verjir í ævir
og leiðir hvørt stig.
Far fúsur og boða
um frælsi og sig:
’Nú veksur Guds ríki,
øll jørðin fær frið.’
3. Óttaleys skoða vit fíggindans leik,
vard hjá Jehova, ið ongantíð sveik.
Møta vit herliðum, fáment og smá,
vita vit, Gud vár er hjá.
(NIÐURLAG)
Tak støðu hjá Gudi,
við hansara lið!
Hann verjir í ævir
og leiðir hvørt stig.
Far fúsur og boða
um frælsi og sig:
’Nú veksur Guds ríki,
øll jørðin fær frið.’
(Sí eisini Sl. 94:14; Orðt. 3:5, 6; Hebr. 13:5.)