نامهٔ دوم پولُس به قُرِنتیان ۳:۱-۱۸
۳ آیا لازم است خودمان را دوباره به شما معرفی کنیم؟ آیا لازم است مثل بعضی‌ها توصیه‌نامه‌ای به شما ارائه بدهیم یا توصیه‌نامه‌ای از شما بگیریم؟
۲ شما خودتان توصیه‌نامهٔ ما هستید؛+ نامه‌ای که بر دل‌های ما نوشته شده و همهٔ انسان‌ها از آن آگاهند و آن را می‌خوانند،
۳ چون همه می‌توانند ببینند که شما نامه‌ای از مسیح هستید؛+ نامه‌ای که به دست ما خادمان نوشته شده است. البته این نامه نه با جوهر، بلکه با روح خدای زنده و نه بر لوح‌های سنگی،+ بلکه بر لوح‌های گوشتی یعنی دل‌ها نوشته شده است.+
۴ فقط به خاطر اطمینانی که از طریق مسیح به خدا داریم، می‌توانیم چنین بگوییم.
۵ البته منظور ما این نیست که صلاحیت انجام هر کاری از طرف خودمان است، بلکه صلاحیت ما از خداست.+
۶ اوست که صلاحیت کافی را به ما داده تا خدمتگزاران عهد جدید باشیم؛+ عهدی که بر اساس یک سری قوانینِ نوشته‌شده* نیست + بلکه از طریق روح‌القدس است، چون شریعتِ نوشته‌شده، انسان را به مرگ محکوم می‌کند،+ ولی روح‌القدس به انسان زندگی می‌بخشد.+
۷ شریعت که انسان را به مرگ محکوم می‌کند و بر دو لوح سنگی حک شده بود،+ با چنان شکوه و جلالی داده شد که قوم اسرائیل نتوانستند به چهرهٔ نورانی موسی نگاه کنند.+ البته قرار بود این جلال که در چهرهٔ او منعکس می‌شد، بعداً از بین برود.
۸ پس اگر شریعت با چنین شکوه و جلالی داده شد، آیا روح خدا نباید با شکوه و جلال بیشتری داده شود؟+
۹ اگر شریعتی که انسان را به مرگ محکوم می‌کند + پرشکوه و جلال بود،+ پس خدمتی که باعث می‌شود انسان، درستکار شمرده شود، چقدر باید شکوه و جلال بیشتری داشته باشد!+
۱۰ در واقع، شریعت که در گذشته پرجلال بود، در مقایسه با جلال برترِ عهد جدید، جلالش را از دست داده است!+
۱۱ اگر چیزی که قرار بود از بین برود با شکوه و جلال داده شد،+ پس چیزی که ماندنی است چقدر باید شکوه و جلال بیشتری داشته باشد!+
۱۲ پس چون چنین امیدی را داریم،+ با شجاعت تمام* صحبت می‌کنیم،
۱۳ و مثل موسی عمل نمی‌کنیم. او روی صورتش پوششی می‌گذاشت + تا اسرائیلیان نتوانند عاقبتِ چیزی را که قرار بود از بین برود ببینند.
۱۴ اما آن‌ها نتوانستند این موضوع را بفهمند*+ و تا امروز وقتی آن عهد قدیمی خوانده می‌شود، همان پوشش روی ذهنشان باقی مانده و برداشته نشده است،+ چون فقط از طریق مسیح برداشته می‌شود.+
۱۵ در واقع، تا امروز نمی‌توانند نوشته‌های موسی را درک کنند،+ چون پوششی بر دلشان قرار دارد.+
۱۶ اما وقتی کسی به یَهُوَه* رو بیاورد، آن پوشش برداشته می‌شود.+
۱۷ یَهُوَه روح است + و هر جا که روح یَهُوَه باشد، آنجا آزادی است.+
۱۸ ما که پوششی روی چهره‌مان نداریم، همگی مثل آینه جلال یَهُوَه را منعکس می‌کنیم و به‌تدریج شبیه او می‌شویم* و جلالش را بیشتر و بیشتر منعکس می‌کنیم. یَهُوَه که روح است* این دگرگونی را دقیقاً طبق خواست خودش انجام می‌دهد.+
پاورقی‌ها
^ یا: «بر اساس شریعت کتبی.»
^ واژه‌نامه: «آزادی بیان.»
^ یا: «توان ذهنی آن‌ها کم شده بود.»
^ ضمیمهٔ الف۵.
^ یا: «به صورت همان تصویر دگرگون می‌شویم.»
^ یا احتمالاً: «روح یَهُوَه.»
