نامهٔ دوم پولُس به قُرِنتیان ۲‏:‏۱‏-‏۱۷

  • پولُس می‌خواهد باعث شادی قُرِنتیان شود ‏(‏۱-‏۴‏)‏

  • بخشش و پذیرفتن شخصی که او را از جماعت بیرون کرده بودند ‏(‏۵-‏۱۱‏)‏

  • پولُس در تِروآس و مقدونیه ‏(‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏

  • هدایت به سمت پیروزی ‏(‏۱۴-‏۱۷‏)‏

    • تجارت نکردن با کلام خدا ‏(‏۱۷‏)‏

۲  پس تصمیم گرفتم که در دیدار بعدی‌ام باعث غم و اندوه شما نشوم،‏ ۲  چون اگر من شما را غمگین کنم،‏ چه کسی باقی می‌ماند که مرا خوشحال کند؟‏ ۳  من این مطالب را به این دلیل نوشتم که وقتی پیشتان بیایم،‏ کسانی که باید مرا شاد کنند باعث غم و اندوه من نشوند؛‏ چون مطمئنم چیزی که مرا شاد می‌کند،‏ باعث شادی همهٔ شما هم می‌شود.‏ ۴  من این مطالب را با نگرانی‌های زیاد و دلی پر از درد و با اشک‌های فراوان نوشتم.‏ البته نمی‌خواستم شما را ناراحت کنم،‏+ بلکه می‌خواستم به عمق عشق و محبتی که نسبت به شما دارم،‏ پی ببرید.‏ ۵  حالا اگر کسی باعث غم و ناراحتی شده،‏+ او نه فقط مرا غمگین کرده،‏ بلکه تا حدّی همهٔ شما را هم غمگین کرده است؛‏ البته نمی‌خواهم در چیزهایی که در این مورد می‌گویم،‏ بیش از حد سختگیر باشم.‏ ۶  آن شخص به اندازهٔ کافی از طرف اکثر شما توبیخ شده است.‏ ۷  حالا باید از ته دل او را ببخشید و به او دلگرمی بدهید،‏+ مبادا غم و اندوه زیاد،‏ او را از پا درآورد.‏+ ۸  به همین دلیل،‏ از شما خواهش می‌کنم به او نشان دهید که دوستش دارید.‏+ ۹  دلیل دیگری که نامه‌ام را برایتان نوشتم این است که ببینم آیا از هر لحاظ مطیع هستید یا نه!‏ ۱۰  اگر شما کسی را در هر موردی ببخشید،‏ من هم این کار را می‌کنم.‏ در واقع،‏ هر خطایی را که بخشیده‌ام (‏اگر خطایی را بخشیده باشم)‏ به خاطر شما بوده و مسیح هم شاهد آن بوده است.‏ ۱۱  به این شکل به شیطان فرصت نمی‌دهیم که ما را فریب دهد؛‏*+ البته ما از نقشه‌های* او بی‌خبر نیستیم.‏+ ۱۲  وقتی به تِروآس رسیدم + تا خبر خوشی را که دربارهٔ مسیح است اعلام کنم،‏ فرصت خوبی برایم به وجود آمد* که به سَرورمان خدمت کنم.‏ ۱۳  ولی برادرم تیتوس را آنجا پیدا نکردم + و برای همین نگران شدم.‏ پس با شاگردانی که در آن شهر بودند خداحافظی کردم و به طرف مقدونیه راه افتادم.‏+ ۱۴  اما خدا را شکر!‏ چون او همیشه ما را که با مسیح متحدیم به سمت پیروزی هدایت می‌کند و از طریق ما عطر خوشبوی شناخت خود را همه جا پخش می‌کند!‏ ۱۵  ما که دربارهٔ مسیح موعظه می‌کنیم مثل عطر خوشبویی برای خدا هستیم؛‏ عطری که هم در میان کسانی که در راه نجات هستند پخش می‌شود و هم بین کسانی که در راه نابودی‌اند.‏ ۱۶  این عطر برای گروه دوم بوی مرگ می‌دهد و مرگ‌آور است،‏+ ولی برای گروه اول بوی زندگی می‌دهد و زندگی‌بخش است.‏ پس چه کسی برای انجام چنین کاری صلاحیت کافی دارد؟‏ ۱۷  ما این صلاحیت را داریم،‏ چون مثل خیلی‌ها با کلام خدا تجارت نمی‌کنیم،‏+ بلکه به عنوان کسانی که از طرف خدا فرستاده شده‌اند،‏ در حضور خدا و در اتحاد با مسیح صادقانه صحبت می‌کنیم.‏

پاورقی‌ها

یا:‏ «بر ما چیره شود.‏»‏
یا:‏ «ترفندهای؛‏ حیله‌های.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «دری به روی من باز شد.‏»‏