دوم تواریخ ۳۵:۱-۲۷
۳۵ یوشیا عید پِسَح را در اورشلیم برای یَهُوَه برگزار کرد و قربانی پِسَح در چهاردهمین روز ماه اول تقدیم شد.
۲ او کاهنان را برای انجام وظایفشان تعیین کرد و آنها را تشویق کرد که خدمتشان را در خانهٔ یَهُوَه انجام دهند.
۳ بعد به لاویان که همهٔ اسرائیلیان را تعلیم میدادند و در نظر یَهُوَه مقدّس بودند، گفت: «صندوق مقدّس را در خانهای که سلیمان پسر داوود، پادشاه اسرائیل ساخت، بگذارید. شما دیگر لازم نیست آن را بر دوشتان به جایی حمل کنید. حالا یَهُوَه خدایتان و قوم اسرائیل را خدمت کنید.
۴ خود را طبق خاندانها و طبق گروههایی که تقسیم شدهاید آماده کنید و به نوشتههای داوود، پادشاه اسرائیل و پسرش سلیمان عمل کنید.
۵ هر گروه از لاویان که طبق خاندانهایشان تقسیمبندی شدهاند، باید در جای خود در مکان مقدّس بایستد تا بتواند در خدمت خاندانهای برادرانشان یعنی بقیهٔ قوم باشد.
۶ قربانی پِسَح را سر ببرید، خود را پاک و مقدّس کنید و تدارکات لازم را برای برادرانتان ببینید تا به سخنانی که یَهُوَه از طریق موسی گفت، عمل کرده باشید.»
۷ یوشیا به قوم، یعنی به همهٔ کسانی که در آنجا حاضر بودند، از گلههای خود، برّههای نر و بزغالههای نر برای قربانی پِسَح داد؛ مجموعاً ۳۰٬۰۰۰ برّه و بزغاله، همچنین ۳۰۰۰ گاو. همهٔ اینها از اموال پادشاه بود.
۸ امیران او هم، به قوم و به کاهنان و لاویان هدایای داوطلبانه دادند. حِلقیا، زَکَریا و یِحیئیل، سرپرستان خانهٔ خدای حقیقی، ۲۶۰۰ قربانی پِسَح و ۳۰۰ گاو به کاهنان هدیه دادند.
۹ کُنَنیا و برادرانش شِمَعیا و نِتَنئیل همراه با حَشَبیا، یِعیئیل و یوزاباد که رئیسان لاویان بودند، ۵۰۰۰ قربانی پِسَح و ۵۰۰ گاو به لاویان هدیه دادند.
۱۰ وقتی تدارکات لازم فراهم شد، کاهنان طبق فرمان پادشاه در جای خود و لاویان هم طبق تقسیمبندیشان در جای خود ایستادند.
۱۱ آنها حیواناتی را که در عید پِسَح قربانی میشدند سر بریدند و کاهنان خونی را که به آنها داده شد، بر مذبح پاشیدند و لاویان هم به کندن پوست آن حیوانات مشغول شدند.
۱۲ بعد قربانیهای سوختنی را آماده کردند و آنها را بین بقیهٔ مردم که طبق خاندانهایشان تقسیمبندی شده بودند، پخش کردند تا بتوانند قربانیها را همان طور که در کتاب موسی نوشته شده، به یَهُوَه تقدیم کنند؛ با گاوها هم همین کار را کردند.
۱۳ آنها همان طور که رسم بود، قربانی پِسَح را روی آتش پختند؛* قربانیهای مقدّس را در دیگها، پاتیلها و تابهها پختند و بعد آنها را سریع بین مردم تقسیم کردند.
۱۴ پس از آن، برای خود و کاهنان تدارک دیدند، چون کاهنان یعنی نوادگان هارون، تا شب مشغول تقدیم قربانیهای سوختنی و تکههای چربی بودند. به این ترتیب، لاویان برای خودشان و کاهنان، یعنی نوادگان هارون تدارک دیدند.
۱۵ طبق فرمان داوود و آساف و هیمان و یِدوتون که رؤیابین پادشاه بود، خوانندگانی که از نسل آساف بودند در جاهای خود ایستادند. نگهبانان دروازهها در کنار دروازههای مختلف بودند و لازم نبود پستشان را ترک کنند، چون برادرانشان، یعنی لاویان برای آنها تدارک میدیدند.
۱۶ در آن روز، آنها طبق فرمان یوشیای پادشاه، همهٔ چیزهایی را که یَهُوَه برای برگزاری عید پِسَح و تقدیم قربانیهای سوختنی روی مذبح یَهُوَه از آنها خواسته بود، آماده کردند.
۱۷ اسرائیلیانی که در آنجا حضور داشتند، عید پِسَح را در آن وقت برگزار کردند و بعد عید نان فطیر را هفت روز جشن گرفتند.
۱۸ از زمان سموئیل نبی، هرگز چنین پِسَحی برگزار نشده بود. هیچ کدام از پادشاهان دیگر اسرائیل هم پِسَح را مثل یوشیا، کاهنان، لاویان، ساکنان اورشلیم و همهٔ کسانی که از یهودا و اسرائیل در آنجا حضور داشتند، برگزار نکرده بودند.
۱۹ این پِسَح در هجدهمین سال حکمرانی یوشیا برگزار شد.
۲۰ بعد از همهٔ اینها، وقتی یوشیا معبد* را آماده کرد، نِکو، پادشاه مصر برای جنگ به کَرکِمیش که در کنار رود فُرات بود رفت. بعد یوشیا رفت تا با او بجنگد.
۲۱ نِکو پیامرسانانی پیش او فرستاد و گفت: «ای پادشاه یهودا، من با تو کاری ندارم. من امروز برای مبارزه با تو نیامدهام، بلکه جنگ من با خاندان دیگری است و خدا میگوید که باید عجله کنم. خدا با من است. پس به خاطر خودت، با خدا مخالفت نکن وگرنه تو را نابود میکند.»
۲۲ اما یوشیا نخواست از جنگ با نِکو دست بکشد. پس با لباس مبدّل به جنگش رفت و به سخنان او که از طرف خدا بود گوش نکرد. به این ترتیب یوشیا برای جنگ به دشت مَگِدّو رفت.
۲۳ کمانداران، یوشیای پادشاه را با تیر زدند، پس او به خادمانش گفت: «مرا از اینجا ببرید، چون بدجور زخمی شدهام.»
۲۴ خادمانش او را از ارابه بیرون آوردند و بر ارابهٔ جنگی دیگرش سوار کردند و به اورشلیم آوردند. به این ترتیب، یوشیا مرد و او را در آرامگاه پدرانش دفن کردند، و تمام یهودا و اورشلیم برای یوشیا عزاداری کردند.
۲۵ اِرْمیا برای یوشیا مرثیه* خواند و همهٔ خوانندگان، چه مرد و چه زن، تا امروز در مرثیههایشان از یوشیا یاد میکنند. همچنین تصمیم گرفته شد که این مرثیهها در اسرائیل خوانده شود. این سرودهای سوگواری در کتاب مرثیهها نوشته شده است.
۲۶ بقیهٔ سرگذشت یوشیا و کارهایی که او از روی محبت پایدارش،* طبق شریعت یَهُوَه انجام داد،
۲۷ و همهٔ کارهای او از شروع تا پایان، در کتاب تاریخ پادشاهان اسرائیل و یهودا نوشته شده است.
پاورقیها
^ یا احتمالاً: «بریان کردند.»
^ تحتاللفظی: «خانه.»
^ یا: «سرودهای سوگواری.»
^ رجوع به واژهنامه: «محبت پایدار.»
