دوم تواریخ ۳۱‏:‏۱‏-‏۲۱

  • حِزِقیا ارتداد را ریشه‌کن می‌کند ‏(‏۱‏)‏

  • حمایت از کاهنان و لاویان ‏(‏۲-‏۲۱‏)‏

۳۱  بعد از پایان عید پِسَح،‏ تمام اسرائیلیانی که آنجا بودند،‏ به شهرهای یهودا رفتند و ستون‌ها و تیرک‌های بت‌پرستی را از بین بردند و مکان‌های بلند* و مذبح‌ها را در سراسر یهودا و بنیامین و در اِفرایِم و مَنَسّی کاملاً خراب کردند.‏ بعد همهٔ اسرائیلیان به شهرها و خانه‌های خودشان برگشتند.‏ ۲  حِزِقیا کاهنان و لاویان را طبق گروه‌هایی که در آن خدمت می‌کردند سازماندهی کرد و برای هر کدام وظایفی تعیین کرد.‏ وظایفشان شامل این‌ها بود:‏ تقدیم قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های شراکت،‏ خدمت در دروازه‌های صحن‌های معبد* یَهُوَه و شکر و ستایش او.‏ ۳  پادشاه از اموال خودش هدیه‌هایی داد تا طبق قوانین یَهُوَه صرف قربانی‌های سوختنی صبحگاهی و شامگاهی و صرف قربانی‌های سوختنی در شَبّات‌ها،‏ ماه نو و عیدهای دیگر شود.‏ ۴  به علاوه،‏ او به مردمی که در اورشلیم زندگی می‌کردند فرمان داد که سهم مخصوص کاهنان و لاویان را بدهند تا آن‌ها بتوانند برای اجرای قوانین یَهُوَه،‏ خود را کاملاً وقف کنند.‏* ۵  به محض این که این فرمان داده شد،‏ اسرائیلیان مقدار فراوانی از نوبر غلّه،‏ شراب نو،‏ روغن و عسل و همین طور یک‌دهم از تمام محصولات زمینشان را با سخاوتمندی آوردند.‏ ۶  همچنین مردم اسرائیل و یهودا که در شهرهای یهودا زندگی می‌کردند یک‌دهم از رمه و گوسفندانشان و یک‌دهم از هدایای مقدّسی را که به یَهُوَه خدایشان وقف* شده بود،‏ آوردند.‏ به این ترتیب،‏ هدایای زیادی جمع شد.‏ ۷  آن‌ها در ماه سوم شروع به جمع‌آوری تمام هدایایی کردند که مردم می‌آوردند و این کار را در ماه هفتم به پایان رساندند.‏ ۸  وقتی حِزِقیا و امیران دیدند که مردم چقدر زیاد هدیه آورده‌اند،‏ یَهُوَه را ستایش کردند و برای قوم او اسرائیل برکت خواستند.‏ ۹  حِزِقیا از کاهنان و لاویان دربارهٔ هدایای زیادی که جمع شده بود سؤال کرد.‏ ۱۰  عَزَریا کاهن اعظم که از خاندان صادوق بود،‏ در جواب او گفت:‏ «از زمانی که مردم هدایا به خانهٔ یَهُوَه می‌آورند،‏ همه می‌خورند و سیر می‌شوند و هنوز هم مقدار زیادی اضافه آمده،‏ چون یَهُوَه مردمش را برکت داده و این همه هم زیاد آمده است.‏»‏ ۱۱  بعد حِزِقیا به آن‌ها گفت که انبارهایی* در خانهٔ یَهُوَه آماده کنند.‏ پس آن‌ها انبارهایی آماده کردند.‏ ۱۲  آن‌ها با وفاداری،‏ هدایا،‏ یک‌دهم‌ها* و چیزهای مقدّس را به انبارها می‌آوردند.‏ کُنَنیای لاوی بر همهٔ این کارها نظارت داشت و برادرش شِمعی معاون او بود.‏ ۱۳  حِزِقیای پادشاه فرمان داد که یِحی‌ئیل،‏ عَزَزیا،‏ نَحَت،‏ عَسائیل،‏ یِریموت،‏ یوزاباد،‏ اِلی‌ئیل،‏ یِسمَخیا،‏ مَحَت و بِنایا دستیاران کُنَنیا و برادرش شِمعی باشند.‏ عَزَریا هم ناظر خانهٔ خدای حقیقی بود.‏ ۱۴  لاوی‌ای به نام قوری که پسر یِمنه و نگهبان دروازهٔ شرقی بود،‏ بر هدایای داوطلبانه‌ای که به یَهُوَه خدای حقیقی تقدیم می‌شد نظارت داشت و آن هدایای داوطلبانه و هدایای مقدّس را بین کاهنان تقسیم می‌کرد.‏ ۱۵  عِدِن،‏ مِنیامین،‏ یِشوعا،‏ شِمَعیا،‏ اَمَریا و شِکَنیا تحت هدایت او در شهرهای کاهنان کار می‌کردند.‏ آن‌ها وظیفه داشتند هدایا را بین کاهنان دیگر،‏* چه پیر و چه جوان،‏* به طور مساوی طبق گروه‌هایشان تقسیم کنند.‏ ۱۶  به علاوه،‏ همهٔ کسانی که نامشان در شجره‌نامه ثبت شده بود و هر روز برای خدمت به خانهٔ یَهُوَه می‌آمدند و در گروه‌هایشان وظایف خود را انجام می‌دادند،‏ سهمی از آن هدایا می‌گرفتند.‏ تمام مردان و پسرانِ سه سال به بالا نامشان در این شجره‌نامه ثبت شده بود.‏ ۱۷  نام کاهنان طبق خاندان‌هایشان و برحسب تقسیم‌بندی وظایفشان در شجره‌نامه ثبت شده بود.‏ این موضوع در مورد لاویان ۲۰ سال به بالا هم صدق می‌کرد.‏ ۱۸  شجره‌نامهٔ آن‌ها شامل همسران،‏ پسران و دختران و همهٔ اعضای خانواده‌شان می‌شد.‏ (‏آن لاویان به خاطر وظایف مقدّسشان همیشه خود را پاک نگه می‌داشتند.‏)‏ ۱۹  شجره‌نامهٔ آن‌ها شامل این اشخاص هم می‌شد:‏ نوادگان هارون و کاهنانی که در زمین‌ها و مزرعه‌های اطراف شهرهایشان زندگی می‌کردند.‏ در تمام شهرها،‏ مردانی تعیین شده بودند تا سهم پسران و مردان خانوادهٔ کاهنان و همین طور لاویانی را که نامشان در شجره‌نامه ثبت شده بود،‏ به آن‌ها بدهند.‏ ۲۰  حِزِقیا در تمام یهودا این کارها را انجام داد.‏ او همیشه با وفاداری کارهایی را که در نظر یَهُوَه خدایش خوب و درست بود،‏ انجام می‌داد.‏ ۲۱  او با دل و جان به خدایش خدمت می‌کرد و هر کاری که برای خانهٔ خدای حقیقی لازم بود انجام می‌داد و از شریعت و احکام آن اطاعت می‌کرد.‏ به همین دلیل همیشه در کارهایش موفق می‌شد.‏

پاورقی‌ها

رجوع به واژه‌نامه:‏ «مکان‌های بلند.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «اردوگاه‌های.‏»‏
یا:‏ «با دقت به قوانین یَهُوَه بچسبند.‏»‏
یا:‏ «تقدیس.‏»‏
یا:‏ «سالن‌های غذاخوری.‏»‏
یا:‏ «عُشرها.‏»‏
یا:‏ «برادرانشان.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «چه بزرگ و چه کوچک.‏»‏