دوم تواریخ ۳۰‏:‏۱‏-‏۲۷

  • حِزِقیا پِسَح را برگزار می‌کند ‏(‏۱-‏۲۷‏)‏

۳۰  حِزِقیای پادشاه پیامی به تمام اسرائیل + و یهودا فرستاد و حتی برای طایفه‌های اِفرایِم و مَنَسّی + نامه نوشت و همه را دعوت کرد تا به خانهٔ یَهُوَه در اورشلیم بیایند و عید پِسَح را برای یَهُوَه خدای اسرائیل برگزار کنند.‏+ ۲  اما پادشاه و امیرانش و تمام مردمی که در اورشلیم بودند،‏ تصمیم گرفتند عید پِسَح را به جای وقت معمول آن،‏ در ماه دوم برگزار کنند.‏+ ۳  آن‌ها نمی‌توانستند عید را در زمان تعیین‌شده برگزار کنند،‏+ چون تعداد کاهنانی که خودشان را برای پرستش آماده کرده بودند،‏* کافی نبود + و مردم هم هنوز در اورشلیم جمع نشده بودند.‏ ۴  پادشاه و همهٔ مردم با این کار موافق بودند.‏ ۵  برای همین تصمیم گرفتند به سراسر اسرائیل از بِئِرشِبَع تا دان + پیغام بفرستند و همه را دعوت کنند تا به اورشلیم بیایند و عید پِسَح را برای یَهُوَه خدای اسرائیل برگزار کنند،‏ چون قوم عید را طبق شریعت موسی به طور دسته‌جمعی برگزار نکرده بودند.‏+ ۶  پیام‌رسانان* با نامه‌هایی از طرف پادشاه و امیرانش به سراسر اسرائیل و یهودا رفتند و گفتند:‏ «ای مردم اسرائیل،‏ به سوی یَهُوَه خدای ابراهیم،‏ اسحاق و اسرائیل برگردید تا او هم به سوی شما باقی‌ماندگان قوم که از دست پادشاه آشور + نجات پیدا کرده‌اید،‏ برگردد.‏ ۷  مثل اجداد و برادرانتان رفتار نکنید که به یَهُوَه خدای اجدادشان خیانت کردند و همان طور که می‌بینید،‏ خدا چنان مصیبتی بر سرشان آورد که هر کس درباره‌اش می‌شنود وحشت می‌کند.‏+ ۸  مثل اجدادتان سرسخت نباشید،‏+ بلکه از یَهُوَه اطاعت کنید و به خانهٔ او که برای همیشه مقدّس کرده،‏ بیایید + و به یَهُوَه خدای خود خدمت کنید تا دیگر از شما خشمگین نباشد.‏*+ ۹  اگر به سوی یَهُوَه برگردید،‏ کسانی که برادران و فرزندانتان را به اسارت برده‌اند،‏ به آن‌ها رحم خواهند کرد + و اجازه خواهند داد که به این سرزمین برگردند،‏+ چون یَهُوَه خدایتان دلسوز* و رحیم است + و اگر به سوی او برگردید،‏ او شما را رد نمی‌کند.‏»‏+ ۱۰  پس پیام‌رسانان* در تمام سرزمین اِفرایِم و مَنَسّی + و حتی تا زِبولون از شهری به شهر دیگر رفتند،‏ ولی اکثر مردم آن‌ها را مسخره و تحقیر کردند.‏+ ۱۱  اما عده‌ای از طایفه‌های اَشیر،‏ مَنَسّی و زِبولون خود را فروتن کردند و به اورشلیم آمدند.‏+ ۱۲  خدای حقیقی به مردم یهودا برکت داد تا متحد* شوند و بتوانند کارهایی را که پادشاه و امیران طبق کلام یَهُوَه فرمان داده بودند،‏ انجام دهند.‏ ۱۳  گروه بزرگی از مردم در ماه دوم + در شهر اورشلیم جمع شدند تا عید نان فطیر + را برگزار کنند.‏ (‏تعدادشان خیلی زیاد بود.‏)‏ ۱۴  پس دست به کار شدند و تمام مذبح‌های اورشلیم + را که روی آن‌ها قربانی و بخور به بت‌ها تقدیم می‌شد،‏ خراب کردند + و در درّهٔ قِدرون انداختند.‏ ۱۵  بعد در چهاردهمین روز ماه دوم،‏ برّهٔ عید پِسَح را قربانی کردند.‏ کاهنان و لاویان که شرمنده شده بودند،‏ فوراً خودشان را برای پرستش آماده کردند* و قربانی سوختنی را به خانهٔ یَهُوَه آوردند.‏ ۱۶  آن‌ها طبق شریعت موسی،‏ مرد خدای حقیقی،‏ در جاهای مشخص خود ایستادند.‏ بعد کاهنان،‏ خونی را که لاویان به دست آن‌ها دادند،‏ روی مذبح پاشیدند.‏+ ۱۷  اما عدهٔ زیادی در آنجا،‏ خودشان را برای پرستش آماده نکرده بودند و ناپاک بودند.‏ برای همین لاویان وظیفه داشتند که برّه‌های عید پِسَح را برای آن‌ها قربانی کنند + و به این شکل آن افراد را برای پرستش یَهُوَه پاک و مقدّس کنند.‏ ۱۸  تعداد زیادی از مردم،‏ مخصوصاً از اهالی اِفرایِم،‏ مَنَسّی،‏+ یِساکار و زِبولون خود را پاک نکرده بودند،‏ اما برخلاف شریعت موسی از قربانی پِسَح خوردند.‏ پس حِزِقیا برای آن‌ها دعا کرد و گفت:‏ «ای یَهُوَه،‏ خدای مهربان*+ این اشخاص را ببخش؛‏ ۱۹  ای یَهُوَه خدای حقیقی،‏ ای خدای اجداد ما،‏ هر کسی را که از ته دل می‌خواهد* به دنبال تو باشد،‏+ ولی طبق شریعت،‏* خودش را پاک و مقدّس نکرده،‏ ببخش.‏»‏+ ۲۰  یَهُوَه به دعای حِزِقیا گوش داد و آن‌ها را بخشید.‏* ۲۱  پس اسرائیلیانی که در اورشلیم بودند،‏ با شادی فراوان عید نان فطیر + را برای هفت روز برگزار کردند + و لاویان و کاهنان هر روز یَهُوَه را ستایش می‌کردند و سازهایشان را با صدای بلند برای یَهُوَه می‌نواختند.‏+ ۲۲  به علاوه،‏ حِزِقیا با سخنانش به تمام لاویانی که خردمندانه به یَهُوَه خدمت می‌کردند،‏ قوّت‌قلب داد.‏ آن‌ها در طول هفت روزی که عید بود،‏ غذا خوردند،‏+ قربانی‌های شراکت تقدیم کردند + و یَهُوَه خدای اجدادشان را شکر و سپاس گفتند.‏ ۲۳  بعد همه تصمیم گرفتند هفت روز دیگر به برگزاری عید ادامه دهند.‏ پس هفت روز دیگر،‏ با شادی آن را جشن گرفتند.‏+ ۲۴  حِزِقیا،‏ پادشاه یهودا،‏ ۱۰۰۰ گاو و ۷۰۰۰ گوسفند به مردم هدیه کرد و امیران هم ۱۰۰۰ گاو و ۱۰٬۰۰۰ گوسفند به آن‌ها هدیه کردند.‏+ در آن روزها تعداد کاهنانی که خودشان را برای پرستش آماده کرده بودند،‏ خیلی زیاد بود.‏+ ۲۵  تمام مردم یهودا،‏ کاهنان،‏ لاویان و همهٔ کسانی که از اسرائیل آمده بودند،‏+ همچنین غریبانی + که از سرزمین اسرائیل آمده بودند یا در یهودا زندگی می‌کردند،‏ شادی کردند.‏ ۲۶  به این ترتیب،‏ مردم در اورشلیم خیلی شاد بودند،‏ چون از زمان سلیمان،‏ پسر داوود،‏ پادشاه اسرائیل چنین مراسم باشکوهی در اورشلیم برگزار نشده بود.‏+ ۲۷  سرانجام،‏ کاهنانِ لاوی بلند شدند و به مردم برکت دادند + و خدا صدای آن‌ها را شنید و دعایشان به مکان مقدّسش در آسمان‌ها رسید.‏

پاورقی‌ها

تحت‌اللفظی:‏ «خودشان را تقدیس کرده بودند.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «دوندگان.‏»‏
یا:‏ «تا شعلهٔ خشمی که از شما دارد،‏ فرو بنشیند.‏»‏
یا:‏ «بزرگوار.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «دوندگان.‏»‏
یا:‏ «همدل.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «خودشان را تقدیس کردند.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «نیکو.‏»‏
یا:‏ «دلش را آماده کرده.‏»‏
یا:‏ «طبق قوانین مربوط به تقدّس.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «شفا داد.‏»‏