اول قُرِنتیان ۴:۱-۲۱
۴ ما می‌خواهیم مردم ما را به عنوان خدمتگزاران* مسیح و ناظرانی بشناسند که رازهای مقدّس خدا به آن‌ها سپرده شده است.+
۲ مسلّماً از یک ناظر انتظار می‌رود که امین و وفادار باشد.
۳ البته برای من خیلی مهم نیست که قاضی‌ها* یا شما چطور دربارهٔ من قضاوت می‌کنید. در واقع، من حتی در مورد خودم قضاوت نمی‌کنم،
۴ چون ایرادی در خودم نمی‌بینم. اما این ثابت نمی‌کند که درستکار هستم. یَهُوَه* است که دربارهٔ من قضاوت می‌کند.+
۵ پس قبل از زمان تعیین‌شده، یعنی قبل از این که سَرورمان بیاید، دربارهٔ هیچ چیز قضاوت نکنید.+ او بر همهٔ چیزهایی که در تاریکی پنهان هستند نور خواهد تاباند و نیّت‌های دل انسان‌ها را فاش خواهد کرد. آن وقت خدا هر کس را همان قدر که شایستگی دارد تحسین خواهد کرد.+
۶ برادران، من در چیزهایی که گفتم، از خودم و آپولُس + به عنوان یک نمونه استفاده کردم تا شما فایده ببرید و این اصل را یاد بگیرید: «از چیزی که نوشته شده پا فراتر نگذارید،» وگرنه ممکن است مغرور شوید + و یکی را بهتر از دیگری بدانید؛
۷ چون کیست که بین تو و شخصی دیگر فرق گذاشته است؟ مگر هر چیزی که داری به تو داده نشده؟+ پس حالا که همه چیز به تو داده شده، چرا طوری به خودت می‌بالی که انگار با تلاش خودت آن‌ها را به دست آورده‌ای؟
۸ آیا حالا از هر جهت راضی هستید؟ آیا ثروتمند شده‌اید؟ آیا شروع به پادشاهی کرده‌اید + و آن هم بدون ما؟ ای کاش که شروع به پادشاهی کرده بودید، چون در آن صورت ما هم می‌توانستیم با شما پادشاهی کنیم!+
۹ به نظر می‌رسد که خدا ما رسولان را مثل اسیرانی که محکوم به مرگ شده‌اند،+ به عنوان آخرین گروه وارد میدان نمایش کرده تا همه ما را ببینند، چون در این دنیا در نظر فرشتگان و انسان‌ها به نمایش گذاشته شده‌ایم.+
۱۰ ما به خاطر پیروی از مسیح احمق و نادانیم،+ ولی شما در راه مسیح دانایید! ما ضعیفیم، ولی شما قوی! ما خوار و حقیریم، ولی شما محترم!
۱۱ تا همین لحظه هم گرسنگی + و تشنگی می‌کشیم،+ لباس کافی نداریم،* کتک می‌خوریم + و بی‌خانمان هستیم،
۱۲ با دست‌هایمان کار می‌کنیم و زحمت می‌کشیم.+ وقتی دیگران ما را لعنت می‌کنند، برایشان برکت می‌خواهیم.+ وقتی به ما آزار می‌رسانند، صبورانه تحمّل می‌کنیم.+
۱۳ وقتی به ما تهمت می‌زنند، با ملایمت جواب می‌دهیم.+ با وجود این، تا همین لحظه هم مردم این دنیا ما را مثل زباله و تفالهٔ جامعه می‌بینند.
۱۴ من این چیزها را نمی‌نویسم تا خجالت‌زده شوید، بلکه می‌خواهم شما را به عنوان فرزندان عزیزم، نصیحت و راهنمایی کنم.
۱۵ حتی اگر در خدمت به مسیح ۱۰٬۰۰۰ محافظ* هم داشته باشید، مسلّماً پدران زیادی ندارید. من از طریق عیسی مسیح* و خبر خوشی که به شما رساندم پدر شما شده‌ام.+
۱۶ پس به شما التماس می‌کنم که از من سرمشق بگیرید.+
۱۷ به همین دلیل، تیموتائوس را که برایم مثل فرزندی عزیز است و وفادارانه به سَرورمان خدمت می‌کند، پیش شما می‌فرستم. او اصولی* را که من در راه خدمت به عیسی مسیح* به کار می‌برم به شما یادآوری خواهد کرد؛+ همان اصولی که من همه جا و در هر جماعت به دیگران تعلیم می‌دهم.
۱۸ بعضی از شما مغرور شده‌اید، چون خیال می‌کنید که من پیش شما نمی‌آیم.
۱۹ اما اگر خواست یَهُوَه باشد به‌زودی پیشتان می‌آیم. وقتی بیایم، علاقه‌ای ندارم که ببینم این اشخاص مغرور چه می‌گویند، بلکه می‌خواهم ببینم که آیا قدرتی از طرف خدا دارند یا نه؛
۲۰ چون حرف‌ها و سخنان ما نیست که نشان می‌دهد پادشاهی خدا بر ما حکمفرماست، بلکه تأثیر قدرت خدا در زندگی‌مان است.
۲۱ خودتان انتخاب کنید، آیا ترجیح می‌دهید که برای تنبیه و اصلاح شما با چوب پیشتان بیایم + یا با محبت و ملایمت؟
پاورقی‌ها
^ یا: «زیردستان.»
^ یا: «دادگاه انسانی.»
^ ضمیمهٔ الف۵.
^ تحت‌اللفظی: «برهنه‌ایم.»
^ یا: «دایه؛ معلّم.»
^ تحت‌اللفظی: «مسیحْ عیسی.»
^ تحت‌اللفظی: «شیوه‌هایی.»
^ تحت‌اللفظی: «مسیحْ عیسی.»
