اول قُرِنتیان ۲‏:‏۱‏-‏۱۶

  • موعظهٔ پولُس در قُرِنتُس ‏(‏۱-‏۵‏)‏

  • برتری حکمت خدا ‏(‏۶-‏۱۰‏)‏

  • انسان روحانی در مقایسه با انسان نفسانی ‏(‏۱۱-‏۱۶‏)‏

۲  برادران،‏ وقتی پیش شما آمدم و راز مقدّس خدا را برایتان اعلام کردم + از کلمات سخت + و از حکمت بشری استفاده نکردم؛‏ ۲  چون تصمیم گرفتم تمام مدتی که با شما هستم،‏ توجهتان را فقط به عیسی مسیح که روی تیر اعدام شد،‏ جلب کنم.‏+ ۳  من وقتی پیش شما آمدم،‏ ضعیف و ناتوان بودم و از ترس تمام بدنم می‌لرزید.‏ ۴  در صحبت‌های خودم و موعظه‌ای که برایتان می‌کردم سعی نکردم شما را با حکمت بشری متقاعد کنم،‏ بلکه سخنانم نشانهٔ قدرت روح خدا بود.‏+ ۵  من این کار را کردم تا ایمان شما بر اساس قدرت خدا باشد،‏ نه بر اساس حکمت انسان.‏ ۶  به علاوه،‏ ما با کسانی که از لحاظ روحانی بالغ هستند دربارهٔ حکمت صحبت می‌کنیم،‏+ اما نه دربارهٔ حکمت این دنیا* یا حکمت حاکمان این دنیا که محکوم به نابودی‌اند.‏+ ۷  ما دربارهٔ حکمت خدا صحبت می‌کنیم که در رازی مقدّس پنهان شده بود.‏+ خدا قبل از شروع نظام‌ها* تصمیم گرفت که طبق این حکمت عمل کند تا ما را به شکوه و جلال برساند.‏ ۸  هیچ کدام از حاکمان این دنیا* این حکمت را درک نکردند،‏+ چون اگر آن را درک کرده بودند،‏ سَرور پرجلال را اعدام نمی‌کردند.‏ ۹  اما همان طور که نوشته شده،‏ «خدا چیزهایی را که هیچ انسانی ندیده،‏ نشنیده و حتی به فکرش نرسیده،‏* برای کسانی که دوستش دارند تدارک دیده است.‏»‏+ ۱۰  خدا این چیزها را از طریق روحش + برای ما آشکار کرده،‏+ چون آن روح،‏ همه چیز،‏ حتی عمق حکمت خدا را آشکار می‌کند.‏*+ ۱۱  آیا کسی می‌تواند از افکار کسی دیگر باخبر باشد؟‏ البته که نه!‏ فقط خود آن شخص می‌داند که در باطنش* چه می‌گذرد.‏ به همین ترتیب،‏ هیچ کس نمی‌تواند افکار خدا را درک کند،‏ مگر این که روح خدا آن را آشکار کند.‏ ۱۲  ما نه روح این دنیا،‏ بلکه روحی را که از خداست دریافت کردیم + تا بتوانیم چیزهایی را که خدا از روی لطف به ما داده،‏ درک کنیم.‏ ۱۳  ما دربارهٔ همین چیزها صحبت می‌کنیم،‏ ولی در صحبت‌هایمان کلماتی را به کار نمی‌بریم که حکیمان این دنیا یاد می‌دهند،‏+ بلکه از کلماتی استفاده می‌کنیم که روح‌القدس به ما تعلیم می‌دهد.‏+ به این ترتیب،‏ با استفاده از کلمات روحانی،‏ موضوعات روحانی را توضیح می‌دهیم.‏* ۱۴  اما انسان نفسانی چیزهایی را که توسط روح خدا آشکار می‌شوند قبول نمی‌کند،‏ چون از دید او پوچ و بی‌معنی* هستند.‏ او نمی‌تواند آن‌ها را درک کند،‏ چون فقط با دیدگاه روحانی می‌توان آن‌ها را بررسی کرد.‏* ۱۵  انسان روحانی همه چیز را با دقت بررسی می‌کند،‏*+ ولی هیچ کس نمی‌تواند دربارهٔ او درست قضاوت کند؛‏ ۱۶  چون «چه کسی می‌تواند طرز فکر یَهُوَه* را درک کند و چیزی به او یاد بدهد؟‏»‏+ ولی ما طرز فکر مسیح را داریم.‏+

پاورقی‌ها

یا:‏ «عصر؛‏ نظام.‏» واژه‌نامه:‏ ‏«عصر؛‏ نظام.‏»‏
یا:‏ «قبل از اعصار.‏» واژه‌نامه:‏ ‏«عصر؛‏ نظام.‏»‏
یا:‏ «عصر؛‏ نظام.‏» واژه‌نامه:‏ ‏«عصر؛‏ نظام.‏»‏
یا:‏ «حتی در دلش جا نگرفته.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «اعماق خدا را جستجو می‌کند.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «روحش.‏» واژه‌نامه:‏ ‏«روح.‏»‏
یا:‏ «ارتباط می‌دهیم.‏»‏
یا:‏ «جهالت.‏»‏
یا:‏ «قضاوت کرد.‏»‏
یا:‏ «قضاوت می‌کند.‏»‏
ضمیمهٔ الف۵.‏