نامهٔ اول پولُس به تِسالونيكيان ۱:۱-۱۰
۱ از طرف پولُس، سيلوانوس* و تيموتائوس به جماعت تِسالونيكيان؛ به شما كه در اتحاد با پدرمان خدا و سَرورمان عيسی مسيح هستيد:
لطف الٰهی و آرامش با شما باد!
۲ ما در دعاهايمان هر بار كه از همگیِ شما ياد می‌كنيم، خدا را سپاس می‌گوييم؛
۳ زيرا همواره در حضور پدرمان خدا، عمل شما را كه ثمرهٔ ايمان است، تلاش شما را كه از محبت برمی‌خيزد و پايداری شما را كه به سبب اميدتان به سَرورمان عيسی مسيح است، به ياد می‌آوريم.
۴ ای برادران كه محبوب خداييد، می‌دانيم كه او شما را برگزيده است؛
۵ زيرا بشارتی كه موعظه می‌كنيم، نه فقط با سخن، بلكه با قدرت و با روح‌القدس و اعتقاد راسخ به شما رسيد، چنان كه می‌دانيد به خاطر شما چگونه در ميانتان رفتار كرديم.
۶ شما نيز ما و سَرور را سرمشق قرار داديد، چون با وجود مصيبت‌های بسيار، كلام را با شادی‌ای كه روح‌القدس می‌بخشد، پذيرفتيد
۷ و نمونه‌ای برای همهٔ ايمانداران مقدونيه و اَخائيه* شديد.
۸ حقيقت امر اين است كه نه تنها مردم سراسر مقدونيه و اَخائيه از طريق شما كلام يَهُوَه* را شنيدند، بلكه ايمان شما به خدا نيز در همه جا به گوش مردم رسيده است، طوری كه ديگر نيازی نيست ما چيزی بگوييم؛
۹ زيرا آنان خود هميشه نقل می‌كنند كه شما در ابتدا چگونه با ما آشنا شديد و چگونه از بت‌های خود برگشته، به خدای زنده و حقيقی روی آورديد تا او را همچون غلام خدمت كنيد
۱۰ و در انتظار آمدن پسر او از آسمان باشيد؛ همان كسی كه خدا او را از مردگان برخيزانيد، يعنی عيسی كه ما را از غضبی كه در پيش است، رهايی می‌دهد.
پاورقی‌ها
^ «سيلاس» نيز خوانده شده است.
^ ايالتی رومی واقع در جنوب يونان كه مركز آن قُرِنتُس بود.
^ اين يكی از ۲۳۷ مرتبه‌ای است كه نام خدا «يَهُوَه» در اين ترجمه به كار رفته است؛ رجوع به واژه‌نامه.
