نامهٔ اول پولُس به تيموتائوس ۱:۱-۲۰
۱ از طرف پولُس كه به حكم نجات‌دهنده‌مان خدا و اميدمان مسيحْ عيسی، رسول مسيحْ عيسی گشته است،
۲ به تيموتائوس* فرزند راستينم در ايمان:
لطف، رحمت و آرامش از جانب پدرمان خدا و سَرورمان مسيحْ عيسی با تو باد!
۳ همان طور كه پيش از سفرم به مقدونيه* تو را ترغيب كردم، اكنون نيز از تو می‌خواهم كه در اِفِسُس بمانی تا به برخی افراد حكم كنی كه تعليمی ديگر ندهند،
۴ خود را با افسانه‌ها مشغول نسازند و در شجره‌نامه‌ها كندوكاو نكنند. چنين كارهايی هيچ فايده‌ای ندارد، چون از طرف خدا نيست كه باعث تقويت ايمان ما شود، بلكه تنها بحث‌های بی‌فايده به وجود می‌آورد.*
۵ در واقع، هدف از اين توصيه* برانگيختن محبتی است كه از دلی خالص، وجدانی پاک* و ايمانی بی‌ريا برمی‌خيزد.
۶ عده‌ای با دور شدن از چنين محبتی، راه خود را در بيهوده‌گويی‌ها گم كرده‌اند.
۷ آنان می‌خواهند معلّمان قانون باشند، اما نه می‌فهمند چه می‌گويند و نه می‌فهمند كه بر سر چه چيز با چنين تعصبی اصرار می‌ورزند!
۸ ما می‌دانيم كه شريعت نيكوست، اگر كسی آن را به‌درستی اجرا كند.
۹ به علاوه، می‌دانيم كه قانون برای درستكاران* نيست، بلكه برای قانون‌شكنان است، همچنين برای سركشان، خدانشناسان، گناهكاران، عهدشكنان، كفرگويان، قاتلان پدر، قاتلان مادر، آدمكشان،
۱۰ برای كسانی كه مرتكب اعمال نامشروع جنسی می‌شوند،* همجنس‌بازان،* آدم‌دزدان، دروغگويان و برای كسانی كه شهادت دروغ می‌دهند* و برای هر عمل ديگری كه خلاف تعليم صحيح* است.
۱۱ اين تعليم هماهنگ با بشارتِ پرجلال خدای شاد است؛ بشارتی كه اعلام آن به من سپرده شده است.
۱۲ من از سَرورمان مسيحْ عيسی كه به من قدرت بخشيد، سپاسگزارم؛ زيرا با سپردن اين خدمت به من، مرا مورد اعتماد خود دانست،
۱۳ اگرچه پيش از اين كفرگو، آزاررسان و گستاخ بودم. با اين همه به من رحم شد؛ زيرا از روی ناآگاهی و بی‌ايمانی عمل می‌كردم.
۱۴ اما لطف خداوند ما به‌فراوانی همراه با ايمان و محبتی كه از مسيحْ عيسی است، شامل حال من شد.
۱۵ اين گفته كه مسيحْ عيسی برای نجات گناهكاران به اين دنيا آمد، قابل اعتماد و كاملاً شايستهٔ پذيرش است؛ البته من خود در ميان گناهكاران، بزرگ‌ترينِ آنان هستم.
۱۶ اما با اين كه بزرگ‌ترينِ ايشان هستم، به من رحم شد تا از طريق من، مسيحْ عيسی تمام بردباری خود را ابراز كند و به اين ترتيب، مرا نمونه‌ای برای كسانی قرار دهد كه به او ايمان می‌آورند و به زندگی جاودان دست می‌يابند.
۱۷ بر پادشاه همهٔ اعصار،* خدای يكتا، بی‌زوال* و ناديدنی، هميشه و تا ابد حرمت و جلال باد! آمين.
۱۸ ای فرزندم، تيموتائوس، اين توصيه* را با نظر به پيشگويی‌هايی كه در مورد تو شده بود، به تو می‌سپارم تا هماهنگ با آن‌ها به جنگ نيكو ادامه دهی
۱۹ و ايمان و وجدان پاک* خود را حفظ نمايی؛ زيرا برخی با زير پا گذاشتن ندای وجدان، سبب شكسته شدن كشتی ايمانشان شده‌اند.
۲۰ هيمِنائوس و اسكندر از آن جمله‌اند. از اين رو، آنان را به شيطان واگذاشتم* تا تأديب شوند و بياموزند كه كفر نگويند.
پاورقی‌ها
^ يعنی «كسی كه به خدا حرمت می‌نهد».
^ به پاورقی اعمال ۱۶:۹ رجوع شود.
^ يا: «بلكه تنها به گمان‌پردازی می‌انجامد».
^ يا: «حكم كتبی؛ فرمان».
^ تحت‌اللفظی: «وجدانی نيكو».
^ يا: «عادلان».
^ رجوع به واژه‌نامه: «اعمال نامشروع جنسی».
^ منظور مردانی است كه با هم رابطهٔ جنسی دارند.
^ يا: «كسانی كه قسم دروغ می‌خورند».
^ يا: «سالم؛ مفيد».
^ يا: «پادشاه ابديت».
^ تحت‌اللفظی: «فسادناپذير».
^ يا: «حكم كتبی؛ فرمان».
^ تحت‌اللفظی: «وجدان نيكوی».
^ به اخراج شدن از جماعت اشاره دارد.
