یوئیل ۲‏:‏۱‏-‏۳۲

  • روز یَهُوَه و لشکر بسیار بزرگش ‏(‏۱-‏۱۱‏)‏

  • دعوت برای برگشت به طرف یَهُوَه ‏(‏۱۲-‏۱۷‏)‏

    • ‏«دل‌های خود را چاک بزنید» ‏(‏۱۳‏)‏

  • جواب یَهُوَه به قومش ‏(‏۱۸-‏۳۲‏)‏

    • ‏«روح خود را بر همهٔ انسان‌ها می‌ریزم» ‏(‏۲۸‏)‏

    • کارهای شگفت‌انگیز در آسمان‌ها و روی زمین ‏(‏۳۰‏)‏

    • کسانی که نام یَهُوَه را بخوانند،‏ نجات پیدا می‌کنند ‏(‏۳۲‏)‏

۲  ‏«در صَهیون شیپور را به صدا درآورید!‏+ در کوه مقدّس من اعلام کنید که جنگ در پیش است.‏ همهٔ ساکنان زمین* از ترس بلرزند،‏چون روز یَهُوَه در راه است!‏+ آن روز نزدیک است!‏  ۲  آن روز،‏ روز تاریکی و ظلمت است،‏+روز ابرها و تاریکی مطلق،‏+مثل وقتی که نور سپیده‌دم بر کوه‌ها می‌تابد.‏ ملتی بزرگ و قدرتمند وجود دارد؛‏+قبل از آن،‏ چنین ملتی وجود نداشته،‏و بعد از آن هم،‏طی تمام نسل‌های آینده هرگز وجود نخواهد داشت!‏  ۳  جلوی آن‌ها،‏ آتشی همه چیز را نابود می‌کند،‏و پشت سرشان،‏ شعله‌ای همه چیز را می‌سوزاند.‏+ جلوی آن‌ها زمینی مثل باغ عدن،‏+و پشت سرشان بیابانی خشک و بایر است.‏آن‌ها سر راهشان به هیچ چیز رحم نمی‌کنند.‏  ۴  ظاهرشان مثل ظاهر اسب است،‏و مثل اسب‌های جنگی می‌تازند.‏+  ۵  وقتی روی کوه‌ها می‌جهند،‏ صدایشان مثل صدای ارابه‌هاست،‏+مثل صدای آتشِ شعله‌ور که کاه را می‌سوزاند.‏ آن‌ها مثل ملتی قدرتمند هستند که برای جنگ صف‌آرایی کرده‌اند.‏+  ۶  قوم‌ها به خاطر آن‌ها مضطرب خواهند شد،‏ و رنگ از رویشان خواهد پرید.‏  ۷  آن‌ها مثل جنگجویان حمله می‌کنند،‏و مثل سربازان از دیوار بالا می‌روند.‏هر کدام از آن‌ها مستقیم به جلو می‌رود،‏و از مسیرش منحرف نمی‌شود.‏  ۸  آن‌ها یکدیگر را هل نمی‌دهند،‏و هر کدام در مسیر خودش پیش می‌رود.‏ اگر بعضی از آن‌ها با سلاحی زخمی شوند،‏بقیه از صف خود بیرون نمی‌روند.‏  ۹  آن‌ها به شهر هجوم می‌آورند و روی دیوارها می‌دوند.‏ از دیوار خانه‌ها بالا می‌روند و مثل دزد از پنجره‌ها وارد می‌شوند.‏ ۱۰  زمین در مقابلشان می‌لرزد و آسمان تکان می‌خورد.‏ خورشید و ماه تاریک می‌شوند،‏+و ستاره‌ها دیگر نمی‌درخشند.‏ ۱۱  یَهُوَه با صدای بلند لشکرش را رهبری می‌کند،‏+ چون لشکر او بسیار بزرگ است.‏+ خدا پرقدرت است و کلامش را به انجام می‌رساند؛‏روز یَهُوَه عظیم و بسیار حیرت‌انگیز است.‏+ کیست که بتواند آن را تحمّل کند؟‏»‏+ ۱۲  یَهُوَه می‌گوید:‏ «اما هنوز برای برگشتن دیر نیست!‏پس با تمام دل،‏ با روزه و گریه و زاری به طرف من برگردید.‏+ ۱۳  به جای لباس‌هایتان،‏ دل‌های خود را چاک بزنید،‏+و به طرف یَهُوَه خدایتان برگردید،‏چون او دلسوز،‏* رحیم،‏ دیرخشم و سرشار از محبت پایدار* است،‏+و از آوردن بلا منصرف می‌شود.‏* ۱۴  کسی چه می‌داند؟‏ شاید او منصرف شود* و تصمیمش را عوض کند،‏+و برکتی به شما دهد*که بتوانید هدیهٔ غلّه‌ای و هدیۀ ریختنی به یَهُوَه خدایتان تقدیم کنید.‏ ۱۵  در صَهیون شیپور را به صدا درآورید!‏ اعلام کنید که مردم روزه بگیرند* و آن‌ها را برای پرستش جمع کنید.‏+ ۱۶  مردم را جمع کنید؛‏ جماعت را پاک و مقدّس کنید.‏+ مردان سالمند،‏* بچه‌ها و شیرخواره‌ها را جمع کنید.‏+ عروس و داماد از اتاق‌خوابشان* بیرون بیایند.‏ ۱۷  کاهنان که خادمان یَهُوَه هستند،‏بین ایوان و مذبح + گریه کنند و بگویند:‏ ‏‹ای یَهُوَه،‏ به قومت رحم کن،‏نگذار میراثت به باد مسخره گرفته شود،‏و ملت‌ها بر قومت حکمرانی کنند.‏ چرا قوم‌ها باید بگویند،‏ «پس خدایشان کجاست؟‏»›‏+ ۱۸  آن وقت،‏ یَهُوَه از سرزمینش محافظت خواهد کرد،‏*و به قومش دلسوزی نشان خواهد داد.‏+ ۱۹  یَهُوَه در جواب به قومش چنین خواهد گفت:‏ ‏‹من به شما غلّه،‏ شراب تازه و روغن می‌دهم،‏و شما کاملاً سیر و راضی خواهید شد.‏+دیگر نمی‌گذارم که ملت‌ها شما را تحقیر کنند.‏+ ۲۰  دشمنی را که از شمال می‌آید،‏ از شما دور خواهم کرد؛‏او را به سرزمینی خشک و ویران خواهم راند،‏سربازانی را که در جلوی لشکرش هستند به سمت دریای شرقی،‏*و آن‌هایی را که در عقب لشکرند،‏ به سمت دریای غربی* پراکنده خواهم کرد.‏ بوی تعفن از او بلند می‌شود،‏و بوی گندیدگی‌اش همه جا پخش خواهد شد؛‏+چون خدا کارهای بزرگ خواهد کرد.‏›‏ ۲۱  ای سرزمین،‏ نترس!‏ خوشحال باش و شادی کن،‏ چون یَهُوَه کارهای بزرگ خواهد کرد.‏ ۲۲  ای حیوانات صحرا نترسید،‏چون چراگاه‌ها در بیابان سبز خواهند شد،‏+و درختان،‏ میوه خواهند داد؛‏+درختان انجیر و انگور،‏ پربار خواهند شد.‏*+ ۲۳  ای پسران صَهیون،‏ به خاطر کارهایی که یَهُوَه خدایتان خواهد کرد،‏ خوشحال باشید و شادی کنید؛‏+چون او کاری خواهد کرد که باران پاییزی به اندازهٔ کافی ببارد،‏و مثل گذشته باران فراوان بر شما ببارد؛‏هم باران‌های پاییزی و هم باران‌های بهاری.‏+ ۲۴  خرمنگاه‌ها پر از غلّه خواهند شد،‏خمره‌ها* از شراب تازه و روغن لبریز خواهند شد.‏+ ۲۵  من سال‌هایی را که لشکر بزرگم را میان شما فرستادم جبران خواهم کرد،‏همان سال‌هایی که ملخ‌های بالغ،‏ ملخ‌های جوان،‏* ملخ‌های بلعنده و ملخ‌های جَوَنده،‏محصولتان را خوردند و از بین بردند.‏+ ۲۶  پس شما خواهید خورد و سیر خواهید شد،‏+و اسم یَهُوَه خدایتان را ستایش خواهید کرد،‏+خدایی که کارهایی شگفت‌انگیز برایتان انجام داده است.‏قوم من دیگر هیچ وقت سرافکنده نخواهند شد.‏+ ۲۷  آن وقت خواهید فهمید که من در میان اسرائیل هستم،‏+و من یَهُوَه خدایتان هستم + و غیر از من خدای دیگری نیست!‏ قوم من دیگر هیچ وقت سرافکنده نخواهند شد.‏ ۲۸  بعد از آن،‏ روح خودم را بر همه نوع افراد خواهم ریخت،‏+و پسران و دخترانتان پیشگویی* خواهند کرد.‏سالمندانتان خواب‌ها،‏و جوانانتان رؤیاها خواهند دید.‏+ ۲۹  در آن روزها روح خودم را بر تمام خادمانم،‏چه مرد چه زن،‏ خواهم ریخت.‏ ۳۰  در آسمان و زمین نشانه‌های عجیب ظاهر خواهم کرد؛‏نشانه‌هایی از خون،‏ آتش و دود غلیظ.‏+ ۳۱  خورشید تاریک خواهد شد و ماه مثل خون،‏ قرمز.‏+این‌ها قبل از آمدن روز بزرگ و حیرت‌انگیز یَهُوَه اتفاق خواهد افتاد.‏+ ۳۲  هر کسی که نام یَهُوَه را بخواند،‏ نجات پیدا خواهد کرد؛‏+چون درست همان طور که یَهُوَه گفته است،‏ کسانی که رهایی پیدا می‌کنند،‏ بر کوه صَهیون و در اورشلیم خواهند بود؛‏+نجات‌یافتگانی که یَهُوَه آن‌ها را به سوی خودش دعوت کرده است.‏»‏

پاورقی‌ها

یا:‏ «سرزمین.‏»‏
یا:‏ «پشیمان می‌شود.‏»‏
یا:‏ «بزرگوار.‏»‏
یا:‏ «پشیمان شود.‏»‏
یا:‏ «محصولی باقی بگذارد.‏»‏
یا:‏ «زمانی را برای روزه گرفتن کنار بگذارید.‏»‏
یا:‏ «ریش‌سفیدان.‏»‏
یا:‏ «حجله‌شان.‏»‏
یا:‏ «نسبت به سرزمینش غیرت نشان می‌دهد.‏»‏
همان دریای مرده.‏
همان دریای مدیترانه.‏
یا:‏ «بارِ کامل خواهند داد.‏»‏
یا:‏ «چَرخُشت‌ها.‏»‏
یا:‏ «بی‌بال.‏»‏
کلمهٔ «پیشگویی» در اینجا می‌تواند به معنی پیش‌بینی و اعلام پیام خدا هم باشد.‏