نامهٔ یعقوب ۲:۱-۲۶
۲ برادران من، آیا شما با این که به سَرور پرجلالمان عیسی مسیح ایمان دارید، بین دیگران تبعیض قائل می‌شوید؟
۲ اگر کسی با انگشترهای طلا و لباسی فاخر به جماعت شما داخل شود و فقیری نیز با لباسی ژنده بیاید
۳ و شما به مردی که لباس فاخر بر تن دارد، توجه بیشتر نشان دهید و بگویید: «شما اینجا در صدر بنشینید،» اما به آن فقیر بگویید: «تو اینجا بایست» یا «اینجا پایین پای من بر زمین بنشین،»
۴ آیا با این کار در میان خود یک گروه را بر گروه دیگر برتری نداده‌اید؟ آیا همچون داورانی نشده‌اید که شریرانه قضاوت می‌کنند؟
۵ برادران عزیز من، گوش فرادهید. آیا خدا آنانی را که از دید دنیا فقیرند، برنگزید تا در ایمان، ثروتمند و وارث آن پادشاهی شوند که به دوستداران خود وعده داده است؟
۶ اما شما فقیران را بی‌حرمت ساخته‌اید. مگر ثروتمندان نیستند که به شما ستم روا می‌دارند و شما را به محکمه‌ها می‌کشند؟
۷ آیا آنان به نام نیکویی که بر شما نهاده شده است، کفر نمی‌گویند؟
۸ حال اگر آن قانون شاهانه را مطابق این نوشتهٔ مقدّس به جا می‌آورید که می‌گوید، «همسایه‌ات را همچون خویشتن دوست بدار»* نیکو می‌کنید.
۹ اما اگر همچنان تبعیض قائل شوید، گناه می‌کنید و آن قانون، شما را متخلّف و مقصر می‌شناسد.*
۱۰ زیرا اگر کسی از همهٔ قوانین شریعت اطاعت کند، اما در یکی بلغزد، به همان اندازه مقصر است که گویی کل قوانین شریعت را زیر پا گذاشته باشد.
۱۱ چون همان که گفت: «زنا* مکن،» همچنین گفت: «قتل مکن.» حال اگر تو زنا نمی‌کنی، اما قتل می‌کنی، از نظر شریعت متخلّف هستی.
۱۲ پس همچون کسانی سخن بگویید و رفتار کنید که مطابق شریعتِ قومی آزاد* داوری خواهند شد؛
۱۳ زیرا هنگام داوری، بر آن که رحم نمی‌کند، رحم نخواهد شد. در واقع رحمت بر داوری پیروز می‌گردد.
۱۴ برادران من، چه فایده دارد اگر کسی بگوید: «ایمان دارم،» اما عمل نداشته باشد؟ مگر چنین ایمانی می‌تواند او را نجات بخشد؟
۱۵ اگر برادر یا خواهری نیازمند لباس* و محتاج غذای روزانه باشد
۱۶ و یکی از شما به او بگوید: «به سلامت برو، خوب بخور و خود را گرم نگاه دار،» اما نیازهای جسمانی او را برآورده نسازد، چه فایده دارد؟
۱۷ پس همچنین ایمان به تنهایی و بدون عمل مرده است.
۱۸ با این حال شاید کسی بگوید: «تو ایمان داری و من عمل. اگر می‌توانی ایمانت را بدون عمل به من نشان بده و من ایمانم را با عملِ خود به تو نشان خواهم داد.»
۱۹ مگر تو ایمان نداری که یک خدا وجود دارد؟ البته این نیکوست. اما حتی دیوها هم به این ایمان دارند و از ترس می‌لرزند.
۲۰ ای نادان، آیا می‌خواهی بدانی که چرا ایمان، بدون عمل بی‌فایده است؟
۲۱ مگر پدرمان ابراهیم نبود که وقتی پسرش اسحاق را بر مذبح تقدیم کرد، با اعمالش درستکار شمرده شد؟
۲۲ می‌بینی که ایمان فعال او با اعمالش همراه بود و ایمان او با اعمالش کامل گردید.
۲۳ همچنین این نوشتهٔ مقدّس به تحقق رسید که می‌گوید: «ابراهیم به یَهُوَه* ایمان آورد و به این سبب درستکار* شمرده شد» و او دوست یَهُوَه* خوانده شد.
۲۴ پس می‌بینید که شخص با اعمالش درستکار* شمرده می‌شود، نه فقط با ایمان.
۲۵ به همین گونه آیا راحاب روسپی نیز با اعمالش درستکار* شمرده نشد، هنگامی که فرستادگان را پناه داد و آنان را از راهی دیگر روانه کرد؟
۲۶ آری، چنان که بدن بدون روح* مرده است، ایمان بدون عمل نیز مرده است.
پاورقی‌ها
^ یا: «محبت کن».
^ یا: «شما را متخلّف شناخته، توبیخ می‌کند».
^ منظور خیانت به همسر است.
^ تحت‌اللفظی: «شریعتِ آزادی».
^ «نیازمند لباس» تحت‌اللفظی: «برهنه».
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ یا: «عادل».
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ یا: «عادل».
^ یا: «عادل».
^ یا: «نَفَس»؛ به یونانی پنویْما؛ رجوع به واژه‌نامه: «روح».
