پیدایش ۲۰:۱-۱۸
-
نجات سارا از دست اَبیمِلِک (۱-۱۸)
۲۰ ابراهیم از آنجا + به طرف سرزمین نِگِب* کوچ کرد و بین قادِش + و شور + چادر زد و در جِرار ساکن شد.*+
۲ او دوباره در مورد همسرش سارا گفت: «او خواهر من است.»+ بنابراین، اَبیمِلِک، پادشاه جِرار خدمتکارانش را فرستاد تا سارا را برای او بیاورند.+
۳ اما یک شب وقتی اَبیمِلِک خوابیده بود، خدا در خواب به او ظاهر شد و گفت: «تو به خاطر این زنی که گرفته‌ای می‌میری،+ چون او ازدواج کرده و به مردی دیگر تعلّق دارد.»+
۴ اَبیمِلِک که هنوز با او همبستر نشده بود* گفت: «ای یَهُوَه، آیا تو تمام افراد یک قوم را که بی‌گناه* هستند، از بین می‌بری؟
۵ مگر ابراهیم خودش نگفت، ‹او خواهر من است،› و سارا خودش نگفت، ‹او برادر من است›؟ من دست و دلم پاک است و قصد بدی نداشتم.»
۶ خدای حقیقی در خواب به او گفت: «می‌دانم که از انجام این کار قصد بدی نداشتی. به همین دلیل نگذاشتم با او همخواب شوی و به من گناه کنی.
۷ حالا این زن را به شوهرش برگردان، چون ابراهیم یک پیامبر است.+ او برای تو دعا می‌کند + و زنده می‌مانی. اما اگر همسرش را پس ندهی، بدان که تو و تمام اهل خانه‌ات حتماً می‌میرید.»
۸ روز بعد، اَبیمِلِک صبح زود بیدار شد و همهٔ خدمتکارانش را جمع کرد و تمام ماجرا را به آن‌ها گفت و خدمتکارانش خیلی ترسیدند.
۹ پس اَبیمِلِک ابراهیم را احضار کرد و به او گفت: «این چه کاری بود که با ما کردی؟ من چه گناهی در حق تو کردم که خواستی این بلای بزرگ را به سر من و مملکت* من بیاوری؟ کاری که تو در حق من کردی درست نبود.»
۱۰ بعد اَبیمِلِک از ابراهیم پرسید: «قصدت از این کار چه بود؟»+
۱۱ ابراهیم جواب داد: «با خودم فکر کردم، ‹مطمئناً در اینجا هیچ کس خداترس نیست. مرا می‌کشند تا همسرم را بگیرند.›+
۱۲ به علاوه، او واقعاً خواهر من است؛ ما هر دو از یک پدر هستیم، ولی مادرمان یکی نیست و من با او ازدواج کردم.+
۱۳ وقتی خدا به من گفت که خانهٔ پدری‌ام را ترک کنم + و راهی سفر شوم، به سارا گفتم: ‹هر جا برویم، بگو من برادرت هستم + و به این شکل محبت پایدارت* را به من نشان بده.›»
۱۴ بعد اَبیمِلِک، گوسفندها و گاوها و غلامان و کنیزان به ابراهیم بخشید و همسرش سارا را هم به او برگرداند.
۱۵ اَبیمِلِک گفت: «ببین، همهٔ این سرزمین مال من است، هر جا که بخواهی می‌توانی زندگی کنی.»
۱۶ بعد به سارا گفت: «من ۱۰۰۰ تکه نقره به برادرت می‌دهم + تا همهٔ مردم از جمله کسانی که با تو هستند بدانند که بی‌گناه هستی و تقصیری به گردن نداری.»
۱۷ ابراهیم در دعا به خدای حقیقی التماس کرد و خدا اَبیمِلِک، همسرش و کنیزانش را شفا داد تا بتوانند دوباره بچه‌دار شوند؛
۱۸ چون یَهُوَه به خاطر این که اَبیمِلِک سارا همسر ابراهیم را گرفته بود،+ همهٔ زنان خانهٔ او را نازا کرده بود.*
پاورقی‌ها
^ یا: «جنوب.»
^ یا: «همچون غریبان ساکن شد.»
^ یا: «درستکار.»
^ یا: «به او نزدیک نشده بود.»
^ یا: «پادشاهی.»
^ واژه‌نامه: «محبت پایدار.»
^ یا: «رَحِم همـهٔ زنان خانهٔ اَبیمِلِک را کاملاً بسته بود.»
