نامهٔ يعقوب ۴:۱-۱۷
۴ عامل جنگ و جدال‌ها در ميان شما چيست؟ آيا عامل آن اميال نفسانی‌تان نيست كه دائماً در شما* كشمكش ايجاد می‌كند؟
۲ شما حسرت چيزی را می‌خوريد، اما آن را به دست نمی‌آوريد. شما قتل می‌كنيد* و طمع می‌ورزيد،* اما نمی‌توانيد به آنچه می‌خواهيد، دست يابيد. شما جنگ می‌كنيد و جدال به راه می‌اندازيد. در واقع، چون درخواست نمی‌كنيد، نمی‌يابيد.
۳ وقتی درخواست می‌كنيد نيز آن را به دست نمی‌آوريد؛ زيرا با نيّت بد درخواست می‌كنيد، چون می‌خواهيد آن را صرف اميال نفسانی خود كنيد.
۴ ای زناكاران،* آيا نمی‌دانيد كه دوستی با دنيا دشمنی با خداست؟ پس هر كه می‌خواهد دوست دنيا باشد، خود را دشمن خدا می‌سازد.
۵ يا آيا گمان می‌كنيد بی‌دليل است كه نوشته‌های مقدّس می‌گويد: «روحيهٔ حسادت كه در ماست، همواره در حسرت همه چيز است»؟
۶ اما لطفی كه او می‌بخشد، از اين روحيه بزرگ‌تر است. چنان كه در نوشته‌های مقدّس نيز گفته شده است: «خدا با متكبّران مخالفت می‌كند، اما لطف خود را نصيب فروتنان می‌سازد.»
۷ از اين رو، خود را به خدا تسليم كنيد، اما در برابر ابليس بايستيد و او از شما خواهد گريخت.
۸ به خدا نزديک شويد و او به شما نزديک خواهد شد. ای گناهكاران، دست‌های خود را پاک كنيد و ای دودلان، دل‌های خود را طاهر سازيد.
۹ محنت بكشيد و ماتم و گريه كنيد. بگذاريد خنده‌تان به عزا تبديل شود و شادی‌تان به يأس.
۱۰ خود را در برابر يَهُوَه* فروتن سازيد و او شما را سرافراز خواهد نمود.
۱۱ برادران، ديگر ضدّ يكديگر سخن مگوييد. آن كه ضدّ برادری سخن می‌گويد يا برادر خود را محكوم* می‌كند، در واقع ضدّ شريعت* سخن می‌گويد و شريعت را محكوم* می‌كند. حال اگر شريعت را محكوم می‌كنی، به جا آورندهٔ شريعت نيستی، بلكه داور آن هستی.
۱۲ تنها يكی قانونگذار و داور است، همان كه قادر است نجات بخشد يا هلاک كند. اما تو كيستی كه همسايهٔ خود را محكوم* می‌كنی؟
۱۳ ای شما كه می‌گوييد: «امروز يا فردا به اين شهر سفر خواهيم كرد، يک سال آنجا خواهيم ماند، تجارت خواهيم كرد و سود كلان خواهيم برد.»
۱۴ شما حتی از فردای زندگی خود باخبر نيستيد. همچون مِهی هستيد كه مدتی كوتاه پديدار می‌شود و سپس ناپديد می‌گردد.
۱۵ در واقع شما بايد بگوييد: «اگر يَهُوَه* بخواهد، زنده خواهيم ماند و اين كار يا آن كار را خواهيم كرد.»
۱۶ اما گستاخانه به خود می‌باليد و از بابت آن فخر می‌كنيد. همهٔ اين گونه فخرفروشی‌ها شريرانه است.
۱۷ پس اگر كسی بداند كه چه كاری درست است و با اين حال آن را انجام ندهد، مرتكب گناه شده است.
پاورقی‌ها
^ تحت‌اللفظی: «در اعضای شما».
^ يا: «نفرت می‌ورزيد»؛ به اول يوحنا ۳:۱۵ رجوع شود.
^ يا: «حسادت می‌ورزيد».
^ منظور كسانی است كه به خدا خيانت می‌كنند و به او وفادار نيستند.
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ يا: «قضاوت».
^ ظاهراً در اينجا منظور از «شريعت» كل احكام خداست.
^ يا: «قضاوت».
^ يا: «قضاوت».
^ رجوع به واژه‌نامه.
