نامهٔ يعقوب ۲:۱-۲۶
۲ برادران من، آيا شما با اين كه به سَرور پرجلالمان عيسی مسيح ايمان داريد، بين ديگران تبعيض قائل می‌شويد؟
۲ اگر كسی با انگشترهای طلا و لباسی فاخر به جماعت شما داخل شود و فقيری نيز با لباسی ژنده بيايد
۳ و شما به مردی كه لباس فاخر بر تن دارد، توجه بيشتر نشان دهيد و بگوييد: «شما اينجا در صدر بنشينيد،» اما به آن فقير بگوييد: «تو اينجا بايست» يا «اينجا پايين پای من بر زمين بنشين،»
۴ آيا با اين كار در ميان خود يک گروه را بر گروه ديگر برتری نداده‌ايد؟ آيا همچون داورانی نشده‌ايد كه شريرانه قضاوت می‌كنند؟
۵ برادران عزيز من، گوش فرادهيد. آيا خدا آنانی را كه از ديد دنيا فقيرند، برنگزيد تا در ايمان، ثروتمند و وارث آن پادشاهی شوند كه به دوستداران خود وعده داده است؟
۶ اما شما فقيران را بی‌حرمت ساخته‌ايد. مگر ثروتمندان نيستند كه به شما ستم روا می‌دارند و شما را به محكمه‌ها می‌كشند؟
۷ آيا آنان به نام نيكويی كه بر شما نهاده شده است، كفر نمی‌گويند؟
۸ حال اگر آن قانون شاهانه را مطابق اين نوشتهٔ مقدّس به جا می‌آوريد كه می‌گويد، «همسايه‌ات را همچون خويشتن دوست بدار»* نيكو می‌كنيد.
۹ اما اگر همچنان تبعيض قائل شويد، گناه می‌كنيد و آن قانون، شما را متخلّف و مقصر می‌شناسد.*
۱۰ زيرا اگر كسی از همهٔ قوانين شريعت اطاعت كند، اما در يكی بلغزد، به همان اندازه مقصر است كه گويی كل قوانين شريعت را زير پا گذاشته باشد.
۱۱ چون همان كه گفت: «زنا* مكن،» همچنين گفت: «قتل مكن.» حال اگر تو زنا نمی‌كنی، اما قتل می‌كنی، از نظر شريعت متخلّف هستی.
۱۲ پس همچون كسانی سخن بگوييد و رفتار كنيد كه مطابق شريعتِ قومی آزاد* داوری خواهند شد؛
۱۳ زيرا هنگام داوری، بر آن كه رحم نمی‌كند، رحم نخواهد شد. در واقع رحمت بر داوری پيروز می‌گردد.
۱۴ برادران من، چه فايده دارد اگر كسی بگويد: «ايمان دارم،» اما عمل نداشته باشد؟ مگر چنين ايمانی می‌تواند او را نجات بخشد؟
۱۵ اگر برادر يا خواهری نيازمند لباس* و محتاج غذای روزانه باشد
۱۶ و يكی از شما به او بگويد: «به سلامت برو، خوب بخور و خود را گرم نگاه دار،» اما نيازهای جسمانی او را برآورده نسازد، چه فايده دارد؟
۱۷ پس همچنين ايمان به تنهايی و بدون عمل مرده است.
۱۸ با اين حال شايد كسی بگويد: «تو ايمان داری و من عمل. اگر می‌توانی ايمانت را بدون عمل به من نشان بده و من ايمانم را با عملِ خود به تو نشان خواهم داد.»
۱۹ مگر تو ايمان نداری كه يک خدا وجود دارد؟ البته اين نيكوست. اما حتی ديوها هم به اين ايمان دارند و از ترس می‌لرزند.
۲۰ ای نادان، آيا می‌خواهی بدانی كه چرا ايمان، بدون عمل بی‌فايده است؟
۲۱ مگر پدرمان ابراهيم نبود كه وقتی پسرش اسحاق را بر مذبح تقديم كرد، با اعمالش درستكار شمرده شد؟
۲۲ می‌بينی كه ايمان فعال او با اعمالش همراه بود و ايمان او با اعمالش كامل گرديد.
۲۳ همچنين اين نوشتهٔ مقدّس به تحقق رسيد كه می‌گويد: «ابراهيم به يَهُوَه* ايمان آورد و به اين سبب درستكار* شمرده شد» و او دوست يَهُوَه* خوانده شد.
۲۴ پس می‌بينيد كه شخص با اعمالش درستكار* شمرده می‌شود، نه فقط با ايمان.
۲۵ به همين گونه آيا راحاب روسپی نيز با اعمالش درستكار* شمرده نشد، هنگامی كه فرستادگان را پناه داد و آنان را از راهی ديگر روانه كرد؟
۲۶ آری، چنان كه بدن بدون روح* مرده است، ايمان بدون عمل نيز مرده است.
پاورقی‌ها
^ يا: «محبت كن».
^ يا: «شما را متخلّف شناخته، توبيخ می‌كند».
^ منظور خيانت به همسر است.
^ تحت‌اللفظی: «شريعتِ آزادی».
^ «نيازمند لباس» تحت‌اللفظی: «برهنه».
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ يا: «عادل».
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ يا: «عادل».
^ يا: «عادل».
^ يا: «نَفَس»؛ به يونانی پنويْما؛ رجوع به واژه‌نامه: «روح».
