مَرقُس ۵:۱-۴۳
۵ سپس آنان به آن طرف دریا به منطقهٔ جِراسیان رفتند.
۲ اندکی پس از آن که عیسی از قایق پیاده شد، مردی که تحت سلطهٔ روحی ناپاک بود، از قبرستان بیرون آمد و با عیسی روبرو شد.
۳ آن مرد در قبرستان به سر می‌برد و تا آن زمان هیچ کس حتی با زنجیر نیز نتوانسته بود، او را بسته نگاه دارد.
۴ بارها او را با زنجیر و پابندهای آهنی بسته بودند، اما هر بار زنجیرها را پاره می‌کرد و پابندها را می‌شکست و هیچ کس قدرت مهار کردن او را نداشت.
۵ او شب و روز، پیوسته در قبرستان و کوهستان فریاد می‌کشید و خود را با سنگ‌ها زخمی می‌کرد.
۶ اما همین که عیسی را از دور دید، به سویش دوید و در مقابل او به خاک افتاد.
۷ سپس با صدای بلند فریاد زد: «ای عیسی، پسر خدای متعال، تو با من چه کار داری! تو را به خدا قسم می‌دهم، مرا عذاب مده.»
۸ چون عیسی به آن روح ناپاک گفته بود: «ای روح ناپاک، از این مرد بیرون بیا.»
۹ عیسی از او پرسید: «اسم تو چیست؟» پاسخ داد: «اسم من لشکر* است؛ زیرا عدهٔ بسیاری هستیم.»
۱۰ او بارها از عیسی استدعا کرد که آن‌ها را از آن ناحیه بیرون نکند.
۱۱ در آن حوالی، روی تپه‌ها یک گلّهٔ بزرگ خوک مشغول چرا بود.
۱۲ ارواح ناپاک از عیسی چنین استدعا کردند: «ما را در خوک‌ها بفرست، بگذار به درون آن‌ها برویم.»
۱۳ عیسی این اجازه را به آن‌ها داد. آنگاه ارواح ناپاک از آن مرد بیرون آمدند و به درون خوک‌ها رفتند. ناگهان گلّهٔ خوک به سمت پرتگاهی* شتافت و به دریا افتاد؛ تمام گلّه، حدود ۲۰۰۰ خوک، در دریا غرق شد.
۱۴ خوکبانان گریختند و خبر آن ماجرا را در شهر و آبادی پخش کردند. پس مردم آمدند که ببینند چه اتفاقی روی داده است.
۱۵ آنان نزد عیسی آمدند و با دیدن آن مرد که پیش از این تحت سلطهٔ لشکری از دیوها بود و اکنون لباس بر تن داشت و عاقل در آنجا نشسته بود، ترسان شدند.
۱۶ همچنین شاهدانِ ماجرا برای آنان تعریف کردند که چه اتفاقی برای مرد دیوزده و خوک‌ها افتاد.
۱۷ پس مردم از عیسی استدعا کردند که منطقه‌شان را ترک کند.
۱۸ هنگامی که عیسی سوار بر قایق می‌شد، مردی که پیش از آن دیوزده بود، از عیسی تمنا کرد که همراه او برود.
۱۹ اما عیسی اجازه نداد و گفت: «به خانه نزد خویشانت برو و تمام آنچه یَهُوَه* برای تو انجام داده و رحمتی را که به تو نشان داده است، برایشان تعریف کن.»
۲۰ پس آن مرد رفت و تمام آنچه را عیسی برایش انجام داده بود، در منطقهٔ دِکاپولیس* اعلام کرد و همهٔ مردم شگفت‌زده شدند.
۲۱ عیسی بار دیگر با قایق به آن طرف دریا رفت. هنوز در کنار دریا بود که جمعی کثیر دور او جمع شدند.
۲۲ آنگاه یکی از مسئولان کنیسه که یایروس نام داشت، آمد و با دیدن عیسی به پایش افتاد.
۲۳ او چندین بار از عیسی چنین تمنا کرد: «دختر کوچکم شدیداً بیمار است.* استدعا می‌کنم بیایی و دست‌هایت را بر او بگذاری تا شفا یابد و زنده بماند.»
۲۴ پس عیسی با او رفت. جمعی کثیر نیز به دنبالش رفتند و از هر سو بر او ازدحام می‌کردند.
۲۵ در میان آنان، زنی بود که ۱۲ سال به خون‌ریزی مبتلا بود.
۲۶ او تحت معالجهٔ پزشکان بسیاری قرار گرفته، رنج فراوان کشیده بود و تمام دارایی خود را نیز خرج کرده بود. اما نه تنها فایده‌ای نبرده بود، بلکه بدتر هم شده بود.
۲۷ چون او در مورد عیسی چیزهایی شنیده بود، خود را از میان جمعیت به پشت او رساند و لباسش را لمس کرد،
۲۸ چون پیش خود می‌گفت: «اگر فقط لباسش را لمس کنم، شفا می‌یابم.»
۲۹ همان دم خون‌ریزی او قطع شد و در وجود خود حس کرد که از آن بیماری جانکاه شفا یافته است.
۳۰ عیسی همان لحظه دریافت که نیرویی از او خارج شده است. پس اطرافش را نگاه کرد و پرسید: «چه کسی لباس مرا لمس کرد؟»
۳۱ شاگردانش گفتند: «خود می‌بینی که جمعیت چطور بر تو ازدحام می‌کنند و می‌پرسی، ‹چه کسی مرا لمس کرد؟›»
۳۲ اما عیسی به اطراف نگاه می‌کرد که ببیند چه کسی این کار را کرده است.
۳۳ آن زن که می‌دانست چه اتفاقی برایش افتاده است، هراسان و لرزان پیش آمد و در مقابل عیسی به خاک افتاد و تمام حقیقت را برای او بیان کرد.
۳۴ عیسی گفت: «ای دختر، ایمانت تو را شفا داده است. به سلامت برو و از آن بیماری جانکاه آسوده باش.»
۳۵ او هنوز مشغول صحبت بود که افرادی از خانهٔ یایروس آمدند و گفتند: «دخترت مرد! دیگر لزومی ندارد به استاد زحمت دهی.»
۳۶ اما عیسی که سخنان آنان را شنید، به یایروس گفت: «ترسان مباش!* فقط ایمان داشته باش.»
۳۷ عیسی اجازه نداد کسی غیر از پِطرُس، یعقوب و یوحنا برادر یعقوب همراهش برود.
۳۸ پس به خانهٔ یایروس رسیدند و عیسی در آنجا جمعی پریشان‌حال را دید که با صدای بلند شیون و زاری می‌کنند.
۳۹ وقتی به خانه داخل شد، به آنان گفت: «این غوغا و زاری برای چیست؟ دختر نمرده، بلکه خوابیده است.»
۴۰ آنان با شنیدن این سخن، با حالتی تمسخرآمیز به او خندیدند. اما عیسی ایشان را بیرون کرد و پدر و مادر دختر و شاگردانش را با خود به جایی که دختر خوابیده بود، برد.
۴۱ سپس دست آن دختر را گرفت و به او گفت: «تَلیتا قومی» که به این معنی است: «دخترک، به تو می‌گویم، برخیز!»
۴۲ همان دم آن دختر برخاست و شروع به راه رفتن کرد. (او ۱۲ سال داشت.) آنان با دیدن این واقعه غرق در حیرت و شادی شدند.
۴۳ اما عیسی بارها و بارها* به ایشان امر کرد که کسی را از این واقعه باخبر نکنند. همچنین گفت چیزی برای خوردن به دختر بدهند.
پاورقی‌ها
^ تحت‌اللفظی: «لِژیون»؛ یکی از یگان‌های بزرگ ارتش روم باستان. در اینجا این واژه به شماری کثیر اشاره دارد.
^ یا: «شیبی تند».
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ یا: «دختر کوچکم در حال مرگ است».
^ یا: «دیگر مترس».
^ یا: «با تأکید بسیار».
