مَتّی ۱۳:۱-۵۸
-
مَثَلهای پادشاهی خدا (۱-۵۲)
-
مَثَل برزگر (۱-۹)
-
چرا عيسی از مَثَلها استفاده میكرد (۱۰-۱۷)
-
توضيح مَثَل برزگر (۱۸-۲۳)
-
مَثَل گندم و علف هرز (۲۴-۳۰)
-
مَثَل دانهٔ خردَل و مَثَل خميرمايه (۳۱-۳۳)
-
استفاده از مَثَلها تحقق پيشگويی بود (۳۴، ۳۵)
-
توضيح مَثَل گندم و علف هرز (۳۶-۴۳)
-
مَثَل گنج پنهان و مَثَل مرواريد گرانبها (۴۴-۴۶)
-
مَثَل تور ماهيگيری (۴۷-۵۰)
-
گنجينهای با چيزهای نو و كهنه (۵۱، ۵۲)
-
-
رد كردن عيسی در ديارش (۵۳-۵۸)
۱۳ در همان روز، عيسی پس از ترک خانه به كنار دريا رفت. در آنجا نشسته بود كه
۲ گروهی كثير گرد او جمع شدند. پس سوار بر قايقی شد، در آن نشست و تمام مردم در ساحل ايستادند.
۳ سپس با مَثَل، مطالبی بسيار برای آنان بيان كرد. او گفت: «برزگری برای بذرافشانی بيرون رفت.
۴ همچنان كه بذرها را میپاشيد، بعضی در كنار راه افتاد و پرندگان آمدند و آنها را خوردند.
۵ بعضی ديگر بر زمين سنگی افتاد، جايی كه خاکِ چندانی نداشت. پس چون خاک كمعمق بود، جوانهٔ آنها بهسرعت سر از خاک بيرون آورد.
۶ اما با بالا آمدن خورشيد، جوانهها پژمرده و چون ريشهای نداشت، خشک شد.
۷ بعضی بذرهای ديگر در ميان خارها افتاد و رشد خارها آنها را خفه كرد.
۸ اما بعضی نيز در خاک خوب افتاد و ثمر آورد؛ برخی ۱۰۰، برخی ديگر ۶۰ و شماری نيز ۳۰ برابر.
۹ هر كه گوش شنوا دارد، بشنود.»
۱۰ سپس شاگردان نزد عيسی آمدند و از او پرسيدند: «چرا با مَثَل با آنان سخن میگويی؟»
۱۱ او پاسخ داد: «درک رازهای مقدّسِ پادشاهی آسمانها* به شما عطا شده، اما به آنان عطا نشده است؛
۱۲ زيرا آن كه دارد، بيشتر به او داده خواهد شد تا به فراوانی داشته باشد، اما آن كه ندارد، حتی آنچه دارد هم از او گرفته خواهد شد.
۱۳ به همين دليل با آنان با مَثَل صحبت میكنم؛ زيرا نگاه میكنند، اما نمیبينند، گوش میكنند، اما نمیشنوند و درک هم نمیكنند.
۱۴ پيشگويی اِشَعْيا در موردشان تحقق میيابد كه میگويد: ‹با گوشهای خود خواهيد شنيد، اما به هيچ وجه درک نخواهيد كرد و با چشمان خود نگاه خواهيد كرد، اما به هيچ وجه نخواهيد ديد؛
۱۵ زيرا دل اين قوم سخت شده است. با گوشهای خود شنيدهاند و به گوش نگرفتند. چشمان خود را بستهاند، مبادا به چشم خود ببينند، با گوش خود بشنوند، با دل خود درک كنند و باز گردند و من آنان را شفا بخشم.›
۱۶ «اما، خوشا به حال چشمان شما كه میبيند و گوشهای شما كه میشنود.
۱۷ بهراستی به شما میگويم كه بسياری از انبيا و درستكاران* آرزو داشتند آنچه شما میبينيد، ببينند، اما نديدند و آنچه شما میشنويد، بشنوند، اما نشنيدند.
۱۸ «پس شما مفهوم مَثَل برزگر را بشنويد.
۱۹ وقتی كسی پيام پادشاهی را میشنود، اما آن را درک نمیكند، آن شرير* میآيد و آنچه را كه در دل او كاشته شده است، میربايد. اين همان بذری است كه در كنار راه افتاد.
۲۰ بذری كه بر زمينِ سنگی افتاد، كسی است كه كلام را میشنود و فوراً آن را با شادی میپذيرد.
۲۱ اما چون ريشهای در خود ندارد، مدتی دوام میآورد و هنگامی كه به سبب كلام با مصيبت و آزار روبرو میشود، همان دم لغزش میخورد.*
۲۲ بذری كه در ميان خارها افتاد، كسی است كه كلام را میشنود، اما نگرانیهای اين دنيا* و قدرت فريبندهٔ ثروت، كلام را خفه میكند و آن بیثمر میشود.
۲۳ بذری كه در خاک خوب افتاد، كسی است كه كلام را میشنود، آن را درک میكند و حقيقتاً بارور میشود و ۱۰۰ يا ۶۰ يا ۳۰ برابر ثمر میآورد.»
۲۴ عيسی مَثَلی ديگر برای ايشان آورد و گفت: «پادشاهی آسمانها را میتوان به شخصی تشبيه كرد كه بذرِ خوب در مزرعهٔ خود پاشيد.
۲۵ زمانی كه همه در خواب بودند، دشمنش آمد و علف هرز* در ميان گندمها كاشت و رفت.
۲۶ وقتی گندم سبز شد و خوشه آورد، علفهای هرز هم در ميان آنها نمايان گشت.
۲۷ پس غلامان نزد ارباب خانه آمدند و به او گفتند: ‹آقا، مگر تو بذرِ خوب در مزرعهات نپاشيدی؟ پس علف هرز از كجا در آمد؟›
۲۸ او گفت: ‹اين كارِ دشمن است.› غلامان گفتند: ‹آيا میخواهی برويم و علفهای هرز را جمع كنيم؟›
۲۹ او گفت: ‹خير، مبادا هنگام كندن علفهای هرز، گندمها را نيز با آنها از ريشه درآوريد.
۳۰ بگذاريد تا هنگام برداشت، هر دو رشد كنند. در فصل برداشت به دروگران خواهم گفت كه اول علفهای هرز را جمعآوری و برای سوزاندن دسته كنند، سپس گندمها را جمع كنند و به انبار من بياورند.›»
۳۱ عيسی مَثَلی ديگر برای آنان آورد و گفت: «پادشاهی آسمانها مانند دانهٔ خردَل است كه شخصی آن را گرفت و در مزرعهٔ خود كاشت.
۳۲ دانهٔ خردَل كوچکترين دانه است، اما بعد از اين كه رشد كرد، از همهٔ گياهان* بزرگتر و به درختی مبدّل میشود؛ طوری كه پرندگان آسمان میآيند و در شاخههای آن پناه میگيرند.»
۳۳ عيسی برای آنان مَثَلی ديگر آورد: «پادشاهی آسمانها مانند خميرمايهای است كه زنی آن را برداشت و در سه پيمانهٔ بزرگِ* آرد مخلوط كرد تا سرانجام كل آن وَر آمد.»
۳۴ عيسی همهٔ اينها را با مَثَل به مردم گفت. آری، او هيچ چيز را بدون آوردن مَثَل به آنان نمیگفت
۳۵ تا گفتهٔ نبی به تحقق رسد كه پيشگويی كرده بود: «من دهان خود را با مَثَلها خواهم گشود. من چيزهايی را كه از آغاز* پنهان بود، اعلام خواهم كرد.»
۳۶ سپس عيسی جمعيت را مرخص كرد و به خانه رفت. شاگردانش نزد او آمدند و گفتند: «برای ما مَثَل علف هرز در مزرعه را توضيح بده.»
۳۷ او در جواب گفت: «شخصی كه بذر خوب را پاشيد، پسر انسان است.
۳۸ مزرعه دنياست. بذر خوب، پسران پادشاهی آسمانها هستند. اما علفهای هرز، پسران آن شريرند.*
۳۹ همچنين دشمنی كه علفهای هرز را كاشت، ابليس است. فصل برداشت، دوران پايانی نظام حاضر* است و دروگران، فرشتگانند.
۴۰ پس، همان طور كه علفهای هرز دسته شده، با آتش سوخته میشود، در دوران پايانی نظام حاضر* نيز چنين خواهد بود.
۴۱ پسر انسان فرشتگان خود را خواهد فرستاد و آنان هر آنچه باعث لغزش میشود* و همهٔ قانونشكنان را از پادشاهی او جمع خواهند كرد
۴۲ و آنان را در كورهٔ آتش خواهند افكند؛ جايی كه در آن گريه خواهند كرد و دندان بر هم خواهند ساييد.
۴۳ در آن زمان، درستكاران* در پادشاهی پدر خود، به درخشندگی خورشيد خواهند درخشيد. هر كه گوش شنوا دارد، بشنود.
۴۴ «پادشاهی آسمانها مانند گنجی پنهان در يک مزرعه است كه شخصی آن را میيابد و مخفی میكند و از شادمانی میرود و هر آنچه دارد میفروشد و آن مزرعه را میخرد.
۴۵ «همچنين پادشاهی آسمانها مانند بازرگانی است كه به دنبال مرواريدهای اعلاست.
۴۶ او با يافتن مرواريدی گرانبها، رفت و فوراً هر آنچه داشت فروخت و آن مرواريد را خريد.
۴۷ «همچنين پادشاهی آسمانها مانند يک تور ماهيگيری است كه به دريا انداخته میشود و همه نوع ماهی را در خود جمع میكند.
۴۸ وقتی تور پر شد، ماهيگيران آن را به ساحل میكشند، سپس مینشينند، خوبها را در ظرفهايی جمع كرده، بدها را بيرون میاندازند.
۴۹ در دوران پايانی نظام حاضر* نيز چنين خواهد بود. در آن زمان، فرشتگان بيرون خواهند رفت و شريران را از ميان درستكاران* جدا خواهند ساخت
۵۰ و در كورهٔ آتش خواهند افكند؛ جايی كه در آن گريه خواهند كرد و دندان بر هم خواهند ساييد.
۵۱ عيسی پرسيد: «آيا همهٔ اينها را درک كرديد؟» پاسخ دادند: «بلی.»
۵۲ سپس به آنان گفت: «حال كه اينها را درک كرديد، بدانيد هر معلّمی كه در مورد پادشاهی آسمانها تعليم گرفته باشد، مانند صاحبخانهای است كه از گنجينهٔ خود، هم چيزهای نو و هم چيزهای كهنه بيرون میآورد.»
۵۳ وقتی عيسی اين مَثَلها را به پايان رساند، آنجا را ترک كرد.
۵۴ سپس به ديار خود رفت و به مردم در كنيسهشان به تعليم دادن پرداخت، به نحوی كه آنان شگفتزده شدند و گفتند: «اين مرد از كجا چنين حكمتی كسب كرده و قدرت چنين معجزاتی* را يافته است؟
۵۵ مگر اين همان پسر نجّار نيست؟ مگر نام مادرش مريم و نام برادرانش يعقوب، يوسف، شَمعون و يهودا نيست؟
۵۶ مگر خواهرانش همگی اينجا در ميان ما زندگی نمیكنند؟ پس اين مرد، اين همه حكمت و توانايی را از كجا يافته است؟»
۵۷ پس او را رد كردند.* عيسی به آنان گفت: «نبی در هيچ جا بیحرمت نيست، مگر در ديار و خانهٔ خود.»
۵۸ او به دليل بیايمانی آنان، معجزات* چندانی در آنجا نكرد.
پاورقیها
^ رجوع به واژهنامه: «پادشاهی خدا».
^ يا: «عادلان».
^ منظور شيطان است.
^ «لغزش میخورد» يا: «ايمانش سست میشود».
^ يا: «نظام حاضر؛ عصر حاضر»؛ رجوع به واژهنامه: «نظام حاضر».
^ منظور احتمالاً «گيجدانه» يا «چَچَم» است. اين گياه نوعی علف سمی است كه در هنگام رشد، تا پيش از اين كه به ثمر برسد، به گندم بسيار شبيه است.
^ منظور سبزیها و گياهان خوراكی است كه در باغ میكاشتند.
^ يا: «سه سِئاه»؛ هر سِئاه معادل ٫۳۳۷ ليتر بود.
^ يا احتمالاً: «آغاز اين دنيا»؛ تحتاللفظی: «به جا گذاشتن [نسل]»؛ به فرزندان آدم و حوّا اشاره دارد.
^ منظور شيطان است.
^ يا: «عصر حاضر»؛ رجوع به واژهنامه: «دوران پايانی نظام حاضر».
^ يا: «عصر حاضر»؛ رجوع به واژهنامه: «دوران پايانی نظام حاضر».
^ يا: «كسانی كه باعث میشوند ديگران گناه كنند».
^ يا: «عادلان».
^ يا: «عصر حاضر»؛ رجوع به واژهنامه: «دوران پايانی نظام حاضر».
^ يا: «عادلان».
^ تحتاللفظی: «اعمال خارقالعاده».
^ تحتاللفظی: «به سبب او لغزش خوردند».
^ تحتاللفظی: «اعمال خارقالعاده».