مزمور ۹۰‏:‏۱‏-‏۱۷

  • وجود ابدی خدا و زندگی زودگذر انسان

    • هزار سال مثل یک روز است ‏(‏۴‏)‏

    • عمر انسان ۷۰ یا ۸۰ سال است ‏(‏۱۰‏)‏

    • ‏«به ما یاد بده که هر روز چطور زندگی کنیم» ‏(‏۱۲‏)‏

دعای موسی،‏ مرد خدای حقیقی.‏+ ۹۰  ای یَهُوَه،‏ تو همیشه* مسکن* ما بوده‌ای.‏+  ۲  قبل از این که کوه‌ها به وجود بیایند،‏قبل از این که تو زمین و خاک حاصلخیز را به وجود بیاوری،‏+تو از ازل خدا بوده‌ای و تا ابد خدا هستی.‏+  ۳  انسان فانی را به خاک برمی‌گردانی،‏و می‌گویی:‏ «ای انسان خاکی،‏ به خاک برگرد!‏»‏+  ۴  هزار سال در نظر تو مثل یک روز* است که زود می‌گذرد،‏+و مثل پاسی* از شب است.‏  ۵  انسان‌ها را در یک چشم به هم زدن از بین می‌بری؛‏+آن‌ها مثل خواب و رؤیا زود محو می‌شوند و مثل علفی هستند که صبح جوانه می‌زند؛‏+  ۶  مثل گیاهی که صبح شکوفه می‌دهد و تر و تازه است،‏ولی شب خشک و پژمرده می‌شود.‏+  ۷  به خاطر خشم تو از بین می‌رویم،‏+و از شدّت خشم تو به وحشت افتاده‌ایم.‏  ۸  خطاهایمان را جلوی چشمانت گذاشته‌ای،‏+و کارهای مخفی ما برایت* آشکار است.‏+  ۹  روزهای زندگی ما به خاطر خشمت کوتاه شده،‏و سال‌های زندگی ما مثل یک نَفَس* به پایان می‌رسد.‏ ۱۰  عمر ما ۷۰ سال است،‏و اگر قوی باشیم،‏ شاید به ۸۰ سال برسد.‏+ اما این زندگی،‏ پر از غم و مصیبت است.‏عمرمان در یک چشم به هم زدن به پایان می‌رسد و از دنیا می‌رویم.‏+ ۱۱  خدایا،‏ چه کسی می‌داند شدّت خشم تو چقدر است؟‏ خشم تو عظیم است،‏ پس ما باید به همان اندازه به تو احترام بگذاریم.‏*+ ۱۲  به ما یاد بده که هر روز چطور زندگی کنیم*+تا عاقل و خردمند باشیم.‏* ۱۳  ای یَهُوَه برگرد!‏+ این وضعیت تا کی ادامه دارد؟‏+ به بندگانت رحم کن!‏+ ۱۴  صبح‌ها محبت پایدارت* را به ما نشان بده +تا بتوانیم در طول زندگی‌مان شاد و خوشبخت باشیم.‏*+ ۱۵  ما را به اندازهٔ روزهایی که غمگین کرده‌ای،‏ شاد کن،‏+و به اندازهٔ سال‌هایی که سختی کشیده‌ایم،‏ خوشحال کن.‏+ ۱۶  بگذار بندگانت کارهای تو را ببینند،‏و فرزندانشان شاهد قدرت پرشکوه تو باشند.‏+ ۱۷  ای یَهُوَه خدایمان،‏ لطفت را همیشه شامل حال ما کن؛‏ما را در کارهایمان موفق کن،‏ و در هر کاری که می‌کنیم به ما برکت بده!‏+

پاورقی‌ها

یا:‏ «طی همهٔ نسل‌ها.‏»‏
یا احتمالاً:‏ «پناهگاه.‏»‏
در زمان باستان هر پاس شب حدوداً ۴ ساعت بود.‏
تحت‌اللفظی:‏ «مثل دیروز.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «در نور چهره‌ات.‏»‏
یا:‏ «مثل یک زمزمه.‏»‏
یا:‏ «از تو بترسیم.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «روزهایمان را بشماریم.‏»‏
یا:‏ «دلی خردمند حاصل کنیم.‏»‏
یا:‏ «از خوشحالی فریاد بزنیم.‏»‏