مزمور ۷۴‏:‏۱‏-‏۲۳

  • خدایا،‏ قومت را به یاد آور!‏

    • از کارهای نجات‌بخش خدا یاد می‌شود ‏(‏۱۲-‏۱۷‏)‏

    • ‏«ببین که دشمنان چطور به تو توهین می‌کنند» ‏(‏۱۸‏)‏

مَسکیلِ* آساف.‏+ ۷۴  ای خدا،‏ چرا برای همیشه ما را ترک کرده‌ای؟‏+ چرا آتش خشمت نسبت به ما که گلهٔ چراگاه تو هستیم،‏ شعله‌ور شده است؟‏+ ۲  قومت را به یاد آور،‏ قومی که از زمان‌های قدیم انتخاب کردی؛‏+طایفه‌ای که بازخرید کردی تا میراث تو باشند.‏+ کوه صَهیون را به یاد آور،‏ جایی که ساکن بودی.‏+ ۳  به سوی خرابه‌های قدیمی قدم بردار.‏+ دشمن،‏ هر چیزی را که در مکان مقدّس بود خراب کرده است.‏+ ۴  دشمنانت در محل ملاقات تو فریاد پیروزی سر دادند،‏+ و پرچمشان را به نشانهٔ پیروزی در آنجا برپا کردند.‏ ۵  آن‌ها مثل هیزم‌شکنانی بودند که تمام درختان جنگل را با تبر قطع می‌کنند.‏ ۶  آن‌ها تمام نقش‌های تراشیدهٔ محل ملاقات تو را با گرز و تبر خرد کردند.‏+ ۷  مکان مقدّس تو را به آتش کشیدند،‏+ و خانهٔ تو را که نامت روی آن بود،‏ بی‌حرمت و با خاک یکسان کردند.‏ ۸  آن‌ها و فرزندانشان در دلشان گفتند:‏ ‏«تمام مکان‌های پرستش خدا که در این سرزمین است،‏ باید به آتش کشیده شود.‏»‏ ۹  دیگر نشانه‌هایی* نمی‌بینیم؛‏دیگر پیامبری در میان ما نیست،‏و هیچ کس نمی‌داند که این وضعیت تا کی ادامه دارد.‏ ۱۰  ای خدا،‏ تا کی به دشمنانت اجازه می‌دهی که به تو توهین کنند؟‏+ آیا می‌گذاری که آن‌ها تا ابد به نام تو بی‌احترامی کنند؟‏+ ۱۱  چرا دستت را عقب کشیده‌ای و دست به کار نمی‌شوی؟‏+ دست راستت را از زیر لباست بیرون بیاور و نابودشان کن!‏ ۱۲  ای خدا،‏ تو از قدیم پادشاه من بوده‌ای،‏خدایی که بر روی زمین کارهای نجات‌بخش انجام می‌دهد.‏+ ۱۳  تو با قدرتت دریا را شکافتی،‏+و سرهای هیولاهای دریایی را در آب‌ها شکستی.‏ ۱۴  تو سرهای لِویاتان* را کوبیدی،‏و گوشتش را خوراک صحرانشینان کردی.‏ ۱۵  از زمین و صخره‌ها،‏ چشمه‌ها و نهرها را جاری کردی،‏+و رودخانه‌هایی را که همیشه جاری بودند،‏ خشک کردی.‏+ ۱۶  روز و شب به تو تعلّق دارد.‏ تو نور* و خورشید را به وجود آوردی.‏+ ۱۷  تو تمام حد و مرز زمین را تعیین کردی،‏+و تابستان و زمستان را به وجود آوردی.‏+ ۱۸  ای یَهُوَه،‏ فراموش نکن که دشمنان چطور توهین می‌کنند،‏و چطور مردم نادان به نامت بی‌احترامی می‌کنند.‏+ ۱۹  قوم ستمدیده‌ات را تا ابد فراموش نکن؛‏ کبوتر خود* را به جانوران وحشی تسلیم نکن!‏ ۲۰  عهدی را که بستی به یاد آور،‏چون هر گوشهٔ تاریک زمین پر از ظلم و خشونت شده است.‏ ۲۱  نگذار مظلومان با ناامیدی و دلسردی برگردند.‏+بگذار درماندگان و فقیران نام تو را ستایش کنند.‏+ ۲۲  خدایا،‏ بلند شو و از حق خود دفاع کن.‏ فراموش نکن که مردم نادان چطور تمام روز به تو توهین می‌کنند.‏+ ۲۳  گفته‌های دشمنانت را فراموش نکن!‏ فریاد مخالفانت دائم بلندتر می‌شود!‏

پاورقی‌ها

واژه‌نامه:‏ ‏«مَسکیل.‏»‏
یا:‏ «علامت‌هایی.‏»‏
واژه‌نامه:‏ ‏«لِویاتان.‏»‏
یا:‏ «نورافشان.‏»‏
یا:‏ «جان قمری خود.‏»‏