مزمور ۵۹‏:‏۱‏-‏۱۷

  • خدا سپر و پناهگاه ماست

    • ‏«به هیچ کدام از خیانتکاران رحم نکن» ‏(‏۵‏)‏

    • ‏«من دربارهٔ قدرت تو سرود می‌خوانم» ‏(‏۱۶‏)‏

برای رهبر خوانندگان و نوازندگان؛‏ با سبک «نابود نکن.‏» غزلی* از داوود،‏ وقتی که شائول مردانی فرستاد تا خانهٔ داوود را* زیر نظر بگیرند و او را بکشند.‏+ ۵۹  ای خدای من،‏ مرا از دست دشمنانم نجات بده؛‏+مرا از دست مخالفانم حفظ کن.‏+  ۲  مرا از دست کسانی که کارهای شریرانه می‌کنند،‏ نجات بده،‏و از شرّ کسانی که خشن و ظالمند* خلاص کن.‏  ۳  ای یَهُوَه،‏ ببین چطور در کمین من نشسته‌اند!‏+زورگویان به من حمله می‌کنند،‏بدون این که من خطا یا گناهی کرده باشم!‏+  ۴  با این که خطایی از من سر نزده،‏ سریع خودشان را برای حمله به من آماده می‌کنند.‏ وقتی از تو کمک می‌خواهم،‏ بلند شو و مرا ببین.‏  ۵  ای یَهُوَه خدای لشکرها،‏ تو خدای اسرائیل هستی.‏+ بیدار شو و ببین که تمام ملت‌ها چه کار می‌کنند.‏ به هیچ کدام از خیانتکاران رحم نکن.‏+ (‏سِلاه‏)‏  ۶  آن‌ها هر شب برمی‌گردند؛‏+مثل سگ زوزه می‌کشند*+ و در شهر پرسه می‌زنند!‏+  ۷  ببین چه حرف‌های زشت و زننده‌ای از دهانشان بیرون می‌آید!‏زبانشان مثل شمشیر،‏ تیز و برنده است،‏+چون می‌گویند:‏ «کسی حرف‌هایمان را نمی‌شنود!‏»‏+  ۸  ولی تو ای یَهُوَه،‏ به آن‌ها می‌خندی،‏+و به همهٔ ملت‌ها پوزخند می‌زنی.‏+  ۹  ای قوّت من،‏ همیشه در انتظار تو می‌مانم،‏+چون تو ای خدا،‏ پناهگاه امن من هستی.‏+ ۱۰  خدا محبت پایدارش را به من نشان می‌دهد و به کمکم می‌آید،‏+و کاری می‌کند که شکست دشمنانم را ببینم.‏+ ۱۱  ای یَهُوَه،‏ ای سپر ما،‏+ آن‌ها را نکُش،‏ مبادا قومم این را فراموش کنند.‏ با قدرتت آن‌ها را سرگردان کن،‏و جاه و مقامشان را از آن‌ها بگیر.‏ ۱۲  آن‌ها با هر کلمه‌ای که می‌گویند گناه می‌کنند،‏و حرف‌های زشت و فریبنده می‌زنند،‏پس خدایا آن‌ها را در غرورشان گرفتار کن!‏+ ۱۳  آن‌ها را با خشم خود محو و نابود کن،‏+طوری نابودشان کن که دیگر اثری از آن‌ها باقی نماند.‏کاری کن تا بدانند که تو ای خدا بر قوم اسرائیل* و سرتاسر زمین حکمرانی می‌کنی.‏+ (‏سِلاه‏)‏ ۱۴  بگذار هر شب برگردند؛‏بگذار مثل سگ زوزه بکشند* و در شهر پرسه بزنند!‏+ ۱۵  بگذار برای پیدا کردن غذا به این طرف و آن طرف بروند؛‏+کاری کن که نتوانند شکمشان را سیر کنند،‏ یا جایی برای زندگی پیدا کنند.‏ ۱۶  اما من دربارهٔ قدرت تو سرود می‌خوانم؛‏+وقتی صبح می‌شود،‏ با شادی از محبت پایدارت تعریف می‌کنم،‏ چون تو پناهگاه امن من هستی؛‏+پناهگاهی که در سختی‌هایم به آن پناه می‌برم.‏+ ۱۷  ای قوّت من،‏ برای ستایش تو سرود می‌خوانم،‏*+چون تو ای خدا،‏ پناهگاه امن من هستی و به من محبت پایدار نشان می‌دهی.‏+

پاورقی‌ها

تحت‌اللفظی:‏ «آن خانه را.‏»‏
به عبری:‏ «میکتامی.‏» واژه‌نامه:‏ ‏«میکتام.‏»‏
یا:‏ «کسانی که خون‌خوارند.‏»‏
یا:‏ «پارس می‌کنند.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «یعقوب.‏»‏
یا:‏ «پارس کنند.‏»‏
یا:‏ «ساز می‌زنم.‏»‏