مزمور ۵۲‏:‏۱‏-‏۹

  • اعتماد به محبت پایدار خدا

    • هشداری برای کسانی که به کارهای ظالمانه‌شان افتخار می‌کنند ‏(‏۱-‏۵‏)‏

    • شخص خدانشناس به ثروتش توکّل می‌کند ‏(‏۷‏)‏

برای رهبر خوانندگان و نوازندگان؛‏ مَسکیلِ* داوود.‏ بعد از این که دوآغِ اَدومی پیش شائول رفت و به او خبر داد که داوود به خانهٔ اَخیمِلِک رفته است،‏ داوود این مزمور را سرایید.‏+ ۵۲  ای مرد پرقدرت،‏ چرا به کارهای ظالمانه‌ات افتخار می‌کنی؟‏+ محبت پایدار* خدا تمام روز باقی می‌مانَد.‏+ ۲  زبان تو مثل تیغ،‏ تیز و برّنده است؛‏+تو برای آسیب رساندن به دیگران نقشه می‌کشی و با حیله و نیرنگ حرف می‌زنی.‏+ ۳  بدی را بیشتر از خوبی دوست داری،‏و دروغ را بیشتر از راستگویی.‏ (‏سِلاه‏)‏ ۴  ای کسی که زبانی حیله‌گر داری،‏تو دوست داری دیگران را با حرف‌هایت برنجانی!‏ ۵  برای همین،‏ خدا تو را یک بار برای همیشه نابود می‌کند؛‏+او تو را می‌گیرد و از خیمه‌ات بیرون می‌کشد؛‏+او تو را از زمین زندگان ریشه‌کن می‌کند.‏+ (‏سِلاه‏)‏ ۶  وقتی درستکاران این را ببینند مات و مبهوت می‌شوند،‏+و به تو می‌خندند و می‌گویند:‏+ ۷  ‏«ببینید،‏ این همان مردی است که به خدا توکّل نکرد،‏*+بلکه به ثروت زیادش توکّل کرد.‏+او روی نقشه‌های شریرانه‌اش حساب می‌کرد.‏»‏ ۸  اما من مثل درخت زیتونی می‌شوم که در خانهٔ خدا سرسبز و پربار است؛‏من برای همیشه و تا ابد به خدایی توکّل می‌کنم که محبتش پایدار است.‏+ ۹  خدایا،‏ من تو را به خاطر کاری که کرده‌ای،‏+ تا ابد سپاس می‌گویم؛‏در حضور وفادارانت نشان می‌دهم که به اسم تو توکّل دارم،‏+چون اسم تو نیکوست.‏

پاورقی‌ها

واژه‌نامه:‏ ‏«مَسکیل.‏»‏
یا:‏ «پناه نبرد.‏»‏