مزمور ۳۶‏:‏۱‏-‏۱۲

  • محبت پایدار خدا چه پرارزش است!‏

    • شریران خداترس نیستند ‏(‏۱‏)‏

    • خدا سرچشمهٔ زندگی است ‏(‏۹‏)‏

    • ‏«با نور توست که می‌توانیم نور را ببینیم» ‏(‏۹‏)‏

برای رهبر خوانندگان و نوازندگان.‏ مزمور داوود،‏ خادم یَهُوَه.‏ ۳۶  گناه در عمق دل شخصِ شریر،‏ او را به کارهای بد وسوسه می‌کند؛‏*او خداترسی را نادیده می‌گیرد،‏+  ۲  زیرا آنقدر به خودش می‌بالد که نمی‌تواند به گناهش پی ببرد،‏و از انجام آن پشیمان* نیست.‏+  ۳  حرف‌هایش نیش‌دار و فریبنده است؛‏او هیچ درک و فهمی* برای نیکوکاری ندارد.‏  ۴  حتی در تخت‌خواب خود نقشه‌های شریرانه می‌کشد؛‏ در مسیری قدم برمی‌دارد که درست نیست؛‏دست رد به سینهٔ بدی نمی‌زند.‏  ۵  ای یَهُوَه،‏ محبت پایدار تو تا آسمان‌ها می‌رسد،‏+و وفاداری تو تا ابرها!‏  ۶  عدالت تو مثل کوه‌های پرشکوه است،‏+و داوری‌های تو مثل دریاهای وسیع و عمیق!‏+ ای یَهُوَه،‏ تو حافظ* انسان‌ها و حیوانات هستی.‏+  ۷  خدایا،‏ محبت پایدار تو چقدر پرارزش است!‏+ انسان‌ها زیر سایهٔ بال‌های تو پناه می‌گیرند.‏+  ۸  آن‌ها از نعمت‌های فراوان خانهٔ تو سیراب می‌شوند،‏+و تو از رودخانهٔ نیکویی‌هایت به آن‌ها می‌نوشانی.‏+  ۹  تو سرچشمهٔ زندگی هستی؛‏+با نور توست که می‌توانیم نور را ببینیم.‏+ ۱۰  همیشه محبت پایدارت را نصیب کسانی کن که تو را می‌شناسند،‏+و عدالتت را شامل حال کسانی کن که دلی پاک دارند.‏+ ۱۱  نگذار اشخاص مغرور و خودپسند مرا پایمال کنند،‏یا شریران مرا فراری دهند.‏ ۱۲  ببینید که بدکاران چطور از پا درآمده‌اند!‏آن‌ها نقش بر زمین شده‌اند و دیگر نمی‌توانند بلند شوند!‏+

پاورقی‌ها

یا:‏ «با او صحبت می‌کند.‏»‏
یا:‏ «بیزار.‏»‏
یا:‏ «هیچ بینشی.‏»‏
یا:‏ «نجات‌دهندهٔ.‏»‏