مزمور ۳۲:۱-۱۱
مَسکیلِ* داوود.
۳۲ شاد و سعادتمند است کسی که خطاهایش آمرزیده شده و گناهانش بخشیده* شده است!+
۲ شاد و سعادتمند است کسی که حیله و نیرنگ در او نیست،و یَهُوَه خطایی به حسابش نمی‌گذارد.+
۳ وقتی به گناهم اعتراف نمی‌کردم، بدنم ضعیف و ناتوان می‌شد،* چون تمام روز آه و ناله می‌کردم.+
۴ شب و روز دست* تو ای خدا، روی من سنگینی می‌کرد.+
قوّتم مثل آبی که در گرمای تابستان تبخیر می‌شود، از بین می‌رفت. (سِلاه)
۵ سرانجام، گناهم را به تو اعتراف کردم،و خطایم را پنهان نکردم.+
گفتم: «گناهانم را به یَهُوَه اعتراف می‌کنم.»+
پس تو خطاها و گناهانم را بخشیدی.+ (سِلاه)
۶ به همین دلیل، تا فرصت باقیست،+هر شخص وفاداری باید به تو دعا کند.+
به این شکل، حتی سیلاب مشکلات هم به او نمی‌رسد.
۷ تو مخفیگاه من هستی،و مرا از رنج و عذاب حفظ می‌کنی.+
اطرافیانم از شادی فریاد می‌زنند، چون نجاتم داده‌ای.+ (سِلاه)
۸ تو می‌گویی: «به تو درک و فهم* می‌دهم و به راهی که باید بروی هدایتت می‌کنم.+
در حالی که چشمم به توست، به تو پند و اندرز می‌دهم.+
۹ مثل اسب یا قاطر، نادان و بی‌فهم نباش؛+آن‌ها سرکشند و قبل از این که به تو نزدیک شوند،باید با افسار یا لگام مهارشان کرد.»
۱۰ رنج‌های شریران زیاد است؛اما یَهُوَه با محبت پایدارش* حافظ کسی است که به او توکّل می‌کند.+
۱۱ ای درستکاران، به خاطر کارهای یَهُوَه شادی و پایکوبی کنید!ای پاکدلان، فریاد شادی سر دهید!
پاورقی‌ها
^ واژه‌نامه: «مَسکیل.»
^ یا: «پوشانده؛ کفّاره.»
^ یا: «وقتی ساکت می‌ماندم استخوان‌هایم پوسیده می‌شد.»
^ یا: «نارضایتی.»
^ یا: «بینش.»
^ واژه‌نامه: «محبت پایدار.»
