مزمور ۲۸‏:‏۱‏-‏۹

  • یَهُوَه دعای مزمورنویس را می‌شنود

    • ‏«یَهُوَه سپر و قوّت من است» ‏(‏۷‏)‏

مزمور داوود.‏ ۲۸  ای یَهُوَه،‏ ای صخرهٔ من،‏ دائم به درگاهت دعا می‌کنم؛‏+گوش‌هایت را نبند و دعایم را بشنو.‏ اگر ساکت بمانی،‏مثل کسانی می‌شوم که به قبر* فرو می‌روند.‏+ ۲  وقتی با فریاد به تو التماس می‌کنم و از تو کمک می‌خواهم،‏و دست‌هایم را به طرف قدس‌الاقداسِ معبد تو بلند می‌کنم،‏ صدایم را بشنو.‏+ ۳  مرا با شریران و کسانی که به دیگران آزار می‌رسانند،‏ محکوم نکن؛‏+کسانی که در ظاهر با همنوعشان از صلح و آرامش حرف می‌زنند،‏ ولی در باطن* نیّت شریرانه دارند.‏+ ۴  آن‌ها را به سزای اعمالشان برسان،‏+و طبق کارهای شریرانه‌شان مجازات کن.‏ مطابق کارهایی که کرده‌اند،‏+مزدشان را کف دستشان بگذار!‏ ۵  چون کارهای تو را ای یَهُوَه،‏ نادیده می‌گیرند،‏+و به کارهای دست تو اهمیت نمی‌دهند.‏+ تو آن‌ها را به زمین می‌اندازی و بلندشان نمی‌کنی.‏ ۶  سپاس بر تو ای یَهُوَه!‏چون وقتی با التماس از تو کمک خواستم،‏ صدایم را شنیدی.‏ ۷  یَهُوَه سپر و قوّت من است،‏+از صمیم دل به او توکّل می‌کنم.‏+ او به من کمک کرده و دلم از این بابت شاد است،‏پس برای ستایش او سرود می‌خوانم.‏ ۸  یَهُوَه است که به قومش نیرو می‌دهد؛‏او پناهگاه امنی است و مسح‌شده‌اش را نجات می‌دهد.‏+ ۹  خدایا قومت را نجات بده؛‏ به قومی که صاحبش هستی،‏* برکت بده.‏+ شبان آن‌ها باش و آن‌ها را تا ابد در آغوشت حمل کن.‏+

پاورقی‌ها

یا:‏ «گودال.‏»‏
یا:‏ «دل.‏»‏
یا:‏ «میراث توست.‏»‏