مزمور ۱۸:۱-۵۰
برای رهبر خوانندگان و نوازندگان. مزمور داوود، خادم یَهُوَه. داوود در روزی که یَهُوَه او را از دست همهٔ دشمنانش و از دست شائول نجات داد، این سرود را برای یَهُوَه خواند. داوود گفت:+
۱۸ ای یَهُوَه، ای قوّت من، تو را دوست دارم!+
۲ یَهُوَه صخره و قلعهٔ من است، اوست که مرا نجات میدهد.+
خدا صخرهٔ من است + و من به او پناه میبرم،اوست سپر و شیپور نجات من.* او پناهگاه امن من است.+
۳ از یَهُوَه که شایستهٔ ستایش است، کمک میخواهم،و او مرا از چنگ دشمنانم نجات میدهد.+
۴ طنابهای مرگ، دور من حلقه زدند؛+سیل مردان پست مرا به وحشت انداخت.+
۵ طنابهای گور،* دور من حلقه زدند؛دامهای مرگ سر راهم قرار گرفتند.+
۶ در اضطراب و پریشانی از یَهُوَه کمک خواستم؛از کمک خواستن از او دست نکشیدم.
او از معبدش صدایم را شنید،+فریاد کمکم به گوشش رسید.+
۷ زمین تکان خورد و به لرزه درآمد،+بنیاد کوهها لرزید،چون او خشمگین شده بود.+
۸ از بینی او دود بیرون میآمد،و از دهانش آتشی سوزان.+شعلهٔ زغالهای گداخته از او زبانه میکشید.
۹ او آسمانها را شکافت و پایین آمد؛+ابرهای سیاه زیر پاهایش بود.+
۱۰ او سوار بر یک کَرّوبی،* پروازکنان آمد؛+
او روی بالهای یک فرشته* به سرعت فرود آمد.+
۱۱ بعد خودش را با تاریکی پوشاند؛+ابرهای غلیظ و بارانزا،+ او را احاطه کردند،و برایش مثل سایهبان شدند.
۱۲ از درخشندگیِ حضورش،تگرگ و زغالهای آتشین از میان ابرها فرو ریخت.
۱۳ بعد صدای رعدآسای یَهُوَه در آسمان شنیده شد؛+خدای متعال صدایش را بلند کرد،+و تگرگ و زغالهای آتشین فرو ریخت.
۱۴ او تیرهایش را فرستاد و دشمنانش را پراکنده کرد،+و با رعد و برق، آنها را گیج و سردرگم کرد.+
۱۵ از شدّت خشم یَهُوَه،و با دمیدن نَفَس بینیاش،+بستر رودها و بنیاد زمین ظاهر شد.+
۱۶ او دستش را از آسمان دراز کرد،مرا گرفت و از عمق آبها بیرون کشید.+
۱۷ او مرا از دست دشمنان قدرتمندم نجات داد؛+از دست کسانی که از من نفرت داشتند و از من قویتر بودند.+
۱۸ آنها در روز مصیبتم بر سرم ریختند،+اما یَهُوَه از من حمایت کرد.
۱۹ او مرا به مکان امنی* برد،و مرا نجات داد، چون مرا دوست داشت.*+
۲۰ یَهُوَه پاداش درستکاریام را میدهد،+و پاکی مرا* بیپاداش نمیگذارد،+
۲۱ چون در راههای یَهُوَه قدم برداشتهام،و خدایم را با انجام کارهای شریرانه ترک نکردهام.
۲۲ احکام او همیشه جلوی چشمانم است؛قوانین او را زیر پا نمیگذارم.
۲۳ در حضور او بیتقصیر میمانم،+و خودم را از گناه دور نگه میدارم.+
۲۴ از یَهُوَه میخواهم به خاطر درستکاریام،+و به خاطر پاکیام که از نظرش دور نیست، به من پاداش دهد.+
۲۵ تو به کسی که وفادار است، وفاداری،+و نسبت به کسی که امین* است، امینی.*+
۲۶ با اشخاص پاک، خالصانه رفتار میکنی،*+و با حیلهگران، زیرکانه برخورد میکنی.+
۲۷ فروتنان* را نجات میدهی،+اما مغروران* را حقیر میکنی.+
۲۸ ای یَهُوَه تو نور چراغم هستی؛ای خدای من، تو هستی که تاریکی مرا روشن میکنی.+
۲۹ با کمک تو میتوانم به غارتگران حمله کنم؛+با قدرت تو ای خدا میتوانم از حصارها بالا بروم.+
۳۰ همهٔ کارهای خدای حقیقی کامل و بینقص است؛+سخنان یَهُوَه پاک* است.+
خدا سپر همهٔ کسانی است که به او پناه میبرند.+
۳۱ کیست خدا، به جز یَهُوَه؟+
جز خدای ما، چه کسی صخرهٔ ماست؟+
۳۲ خدای حقیقی کمرم را به قوّت میبندد،+و راههایم را صاف و هموار میکند.+
۳۳ او پاهایم را مثل پاهای آهو میکند،و مرا در بلندیها استوار نگه میدارد.+
۳۴ او دستهایم را برای جنگ تعلیم میدهد،تا بتوانم با بازوانم کمان مسی را خم کنم.
۳۵ تو سپر نجاتت را به من میدهی،+و با دست راستت از من حمایت میکنی.فروتنی تو مرا بزرگ میکند.+
۳۶ تو راه را برای قدمهایم وسیعتر میکنی،پس پاهایم نمیلغزند.+
۳۷ دشمنانم را تعقیب میکنم و آنها را به چنگ میآورم،و تا نابودشان نکنم، برنمیگردم.
۳۸ آنها را خرد و نابود میکنم تا دیگر بلند نشوند؛+آنها زیر پاهایم میافتند.
۳۹ تو برای جنگیدن به من نیرو میدهی؛دشمنانم را در مقابل من نقش بر زمین میکنی.+
۴۰ دشمنانم را فراری میدهی؛من کسانی را که از من متنفرند، نابود میکنم.*+
۴۱ آنها برای کمک فریاد میزنند، ولی کسی نجاتشان نمیدهد؛حتی از یَهُوَه کمک میخواهند، ولی او به آنها جواب نمیدهد.
۴۲ من آنها را آنقدر میکوبم تا مثل غبار در هوا پراکنده شوند.آنها را مثل گِل و لای کوچهها دور میاندازم.
۴۳ تو مرا از دست کسانی که در قومم از من ایراد میگیرند، نجات میدهی،+
و مرا سَرور ملتها میکنی.+
قومی که قبلاً نمیشناختم، به من خدمت خواهند کرد.+
۴۴ بیگانهها از ترس، جلوی من خم میشوند،و به محض این که خبری دربارهٔ من بشنوند، از من اطاعت میکنند.+
۴۵ بیگانهها روحیهٔ خود را میبازند،و با ترس و لرز از قلعههایشان بیرون میآیند.
۴۶ یَهُوَه زنده است! ای صخرهٔ من، تو را ستایش میکنم.+
ای خدای من که مرا نجات میدهی، تو را جلال میدهم.+
۴۷ خدای حقیقی انتقام مرا میگیرد؛+او قومها را تحت سلطهٔ من درمیآورد،
۴۸ و مرا از دست دشمنان خشمگینم نجات میدهد.تو ای خدا، مرا از کسانی که به من حمله میکنند دور میکنی،+و مرا از دست ظالمان رها میکنی.
۴۹ به این دلیل، ای یَهُوَه تو را در میان ملتها تمجید میکنم،+و برای ستایش نام تو سرود میخوانم.*+
۵۰ خدا برای نجات پادشاه برگزیدهاش کارهای فوقالعادهای میکند؛*+عشق و محبت او به مسحشدهاش پایدار است،+محبت او به داوود و نسلش ابدی است.+
پاورقیها
^ یا: «و نجاتدهندهٔ پرقدرت من.»
^ یا: «شیول.» واژهنامه: «شیول.»
^ یا: «باد.»
^ واژهنامه: «کَرّوبیان.»
^ یا: «وسیعی.»
^ یا: «از من خشنود بود.»
^ یا: «پاکی دستهایم را.»
^ یا: «خوبی میکنی.»
^ یا: «بیعیب.»
^ یا: «به اشخاص پاک، خود را پاک نشان میدهی.»
^ یا: «مظلومان.»
^ تحتاللفظی: «چشمان مغرور.»
^ یا: «خالص.»
^ تحتاللفظی: «خاموش میکنم.»
^ یا: «آهنگ میسازم.»
^ یا: «خدا پیروزیهای بزرگی را نصیب پادشاه برگزیدهاش میکند.»