مزمور ۱۴۷‏:‏۱‏-‏۲۰

  • ستایش خدا به خاطر محبت‌های بی‌کرانش

    • او کسانی را که دلشان شکسته است شفا می‌دهد ‏(‏۳‏)‏

    • او نام ستارگان را می‌داند ‏(‏۴‏)‏

    • او برف را مثل پشم می‌فرستد ‏(‏۱۶‏)‏

۱۴۷  یاه را ستایش کنید!‏* چه خوب است که برای ستایش خدایمان سرود بخوانیم؛‏*چقدر خوشایند و شایسته است که او را ستایش کنیم!‏+ ۲  یَهُوَه اورشلیم را می‌سازد؛‏+او اسرائیلیانی را که پراکنده شده‌اند،‏ دور هم جمع می‌کند.‏+ ۳  او دلشکستگان را تسلّی می‌دهد،‏*و روی زخم‌هایشان مرهم می‌گذارد.‏ ۴  او از تعداد ستارگان باخبر است،‏و اسم تک‌تک آن‌ها را می‌داند.‏*+ ۵  خداوند ما بزرگ و بسیار قدرتمند است؛‏+حکمت* او بی‌کران است.‏+ ۶  یَهُوَه اشخاص فروتن و افتاده را* سرافراز می‌کند،‏+اما شریران را به خاک می‌اندازد.‏ ۷  برای تشکر از یَهُوَه سرود بخوانید،‏برای ستایش خدایمان چنگ بنوازید و آواز بخوانید.‏ ۸  او خدایی است که آسمان را با ابرها می‌پوشانَد،‏برای زمین باران فراهم می‌کند،‏+و روی کوه‌ها سبزه‌ها را می‌رویاند.‏+ ۹  او به حیوانات روزی می‌دهد،‏+حتی به جوجه‌کلاغ‌هایی که برای غذا جیغ می‌کشند.‏+ ۱۰  قدرت اسب در دید او ناچیز است،‏+و قدرت پاهای انسان،‏ او را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد.‏+ ۱۱  یَهُوَه از کسانی خشنود است که احترامی عمیق برایش قائلند،‏*+و به محبت پایدارش* امید بسته‌اند.‏+ ۱۲  ای اورشلیم،‏ یَهُوَه را جلال بده.‏ ای صَهیون،‏ خدایت را ستایش کن.‏ ۱۳  او پشت‌بندهای دروازه‌هایت را قوی می‌کند،‏و به فرزندانت برکت می‌دهد.‏ ۱۴  خدا در محدودهٔ تو صلح و آرامش برقرار می‌کند،‏+و تو را با مرغوب‌ترین گندم سیر می‌کند.‏+ ۱۵  او فرمانش را به زمین می‌فرستد،‏و کلامش سریع می‌رسد.‏* ۱۶  خدا برف را مثل پشم سفید می‌باراند،‏+و شبنم یخ‌زده را مثل خاکستر پخش می‌کند.‏+ ۱۷  او تگرگ را مثل خرده‌نان می‌باراند.‏+ کیست که بتواند سرمای آن را تحمّل کند؟‏+ ۱۸  به فرمان او یخ‌ها آب می‌شوند.‏ او کاری می‌کند که بادها بوزند + و آب‌ها جاری شوند.‏ ۱۹  او کلامش را به یعقوب اعلام می‌کند،‏و قوانین و احکامش را به اسرائیل.‏+ ۲۰  خدا با هیچ ملت دیگری این کار را نکرده است؛‏+آن‌ها چیزی دربارهٔ احکام او نمی‌دانند.‏ یاه را ستایش کنید!‏*+

پاورقی‌ها

یا:‏ «آهنگ بسازیم.‏»‏
یا:‏ «هَلِلویاه.‏» «یاه» مخفف یَهُوَه است.‏
یا:‏ «شفا می‌دهد.‏»‏
یا:‏ «تک‌تک آن‌ها را به اسم می‌خواند.‏»‏
یا:‏ «درک.‏»‏
یا:‏ «کسانی را که خلق و خویی ملایم دارند.‏»‏
یا:‏ «از او می‌ترسند.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «می‌دود.‏»‏
یا:‏ «هَلِلویاه.‏» «یاه» مخفف یَهُوَه است.‏