مزمور ۱۲۹:۱-۸
-
به ما حمله شد، اما شکست نخوردیم
-
«همهٔ کسانی که از صَهیون بیزارند، سرافکنده و رسوا میشوند» (۵)
-
سرود صعود.
۱۲۹ «دشمنانم از دوران جوانیام همیشه به من حمله کردهاند.»+
بگذار اسرائیلیان این را بگویند:
۲ «دشمنانم از دوران جوانیام همیشه به من حمله کردهاند،+اما نتوانستهاند مرا شکست دهند.+
۳ آنها پشتم را مثل زمینی شخمزده کردند،+و شیارهای طولانی روی آن زدند.»
۴ اما یَهُوَه عادل است.+او طنابهایی را که شریران به من بستند، پاره کرد.+
۵ همهٔ کسانی که از صَهیون بیزارند،+سرافکنده و رسوا میشوند و عقبنشینی میکنند.
۶ آنها مثل علفهایی میشوند که روی پشتبامها رشد میکنند،و قبل از این که کسی آنها را بچیند، خشک میشوند.
۷ دروگران نمیتوانند دستشان را با آن علفها پر کنند،و آنقدر جمع کنند که بتوانند آنها را به شکل بافه ببندند.
۸ رهگذران نخواهند گفت:
«یَهُوَه به شما برکت بدهد!»یا «ما به نام یَهُوَه برایتان برکت میخواهیم!»