مزمور ۱۲۳:۱-۴
سرود صعود.
۱۲۳ ای خدا، چشمانم به سوی توست،+تو که در آسمان‌ها بر تخت پادشاهی نشسته‌ای!
۲ مثل غلامی که نگاهش به دست آقایش است،مثل کنیزی که نگاهش به دست بانویش است،نگاه ما هم به یَهُوَه خدایمان است +تا لطفش را شامل حال ما کند.+
۳ به ما لطف کن، ای یَهُوَه، به ما لطف کن؛چون به اندازهٔ کافی به ما توهین شده است!+
۴ افراد خودپسند به اندازهٔ کافی ما را مسخره کرده‌اند،و اشخاص مغرور به اندازهٔ کافی به ما توهین کرده‌اند!*
پاورقی‌ها
^ یا: «از تمسخرهای خودپسندان و توهین‌های مغروران جانمان به لب رسیده است.»
