مزمور ۱۰۶:۱-۴۸
۱۰۶ یاه را ستایش کنید!*
یَهُوَه را شکر و سپاس گویید، چون او نیکوست،+و محبت پایدارش* جاودانی است.+
۲ چه کسی می‌تواند تمام کارهای بزرگی را که یَهُوَه انجام داده تعریف کند؟چه کسی می‌تواند تمام کارهای تحسین‌برانگیزش را بگوید؟+
۳ شاد و سعادتمندند کسانی که عادلانه رفتار می‌کنند،و همیشه کارهای درست انجام می‌دهند.+
۴ ای یَهُوَه، وقتی لطفت را به قومت نشان می‌دهی، مرا هم به یاد آور.+
از من مراقبت کن و مرا نجات بده
۵ تا بتوانم از چیزهای خوبی که به برگزیدگانت می‌دهی سهمی داشته باشم،+و در شادی قوم تو شریک شوم،و همراه قوم خاصت* تو را با افتخار ستایش کنم.
۶ ما مثل اجدادمان گناه کرده‌ایم؛+خطا کرده‌ایم و به کارهای شریرانه دست زده‌ایم.+
۷ وقتی اجدادمان در مصر بودند، به اهمیت کارهای شگفت‌انگیزت پی نبردند.
آن‌ها محبت فراوان و پایدارت را فراموش کردند،و کنار دریای سرخ بر ضدّ تو سرکشی کردند.+
۸ اما خدا آن‌ها را به خاطر نامش نجات داد +تا قدرت بی‌نظیرش را نشان دهد.+
۹ به فرمان خدا، دریای سرخ خشک شد،و او آن‌ها را از میان دریا که مثل بیابان* خشک شده بود، هدایت کرد.+
۱۰ آن‌ها را از دست دشمنانشان نجات داد،+و از چنگشان آزاد کرد.+
۱۱ همهٔ دشمنانشان در دریا غرق شدند،و حتی یکی از آن‌ها زنده نماند.+
۱۲ در آن زمان، قومش به وعدهٔ او ایمان داشتند،+و برای ستایش او سرود می‌خواندند.+
۱۳ اما آن‌ها خیلی زود کارهایش را فراموش کردند،+و منتظر پند و مشورت او نماندند.
۱۴ آن‌ها در بیابان تسلیم تمایلات خودخواهانهٔ خودشان شدند،+و خدا را در صحرا امتحان کردند.+
۱۵ خدا چیزی را که خواستند به آن‌ها داد،ولی آن‌ها را به یک بیماری سخت و کشنده مبتلا کرد.+
۱۶ اسرائیلیان در اردوگاه به موسی،و همین طور به هارون + که از دید یَهُوَه مقدّس بود،+ حسادت کردند.
۱۷ بعد زمین باز شد،و داتان را با اَبیرام و همراهانش فرو برد.+
۱۸ آتش در میان طرفدارانشان شعله‌ور شد،و آن مردم شریر را از بین برد.+
۱۹ اسرائیلیان در کنار کوه حوریب گوساله‌ای ساختند،و در مقابل آن بت فلزی سجده کردند.+
۲۰ آن‌ها به جای این که خدا را تمجید کنند،به مجسمهٔ یک گاوِ علفخوار جلال دادند.+
۲۱ به این ترتیب، آن‌ها خدا را که نجاتشان داده بود فراموش کردند؛+خدایی که در مصر کارهای بزرگی کرده بود،+
۲۲ خدایی که در سرزمین حام کارهای شگفت‌انگیزی کرده بود،+و در کنار دریای سرخ معجزات حیرت‌انگیزی انجام داده بود.+
۲۳ چیزی نمانده بود که خدا آن‌ها را نابود کند،اما خادم برگزیده‌اش موسی برایشان میانجی‌گری کرد*تا او دیگر خشمگین نباشد و نابودشان نکند.+
۲۴ سرزمین موعود که بسیار زیبا بود، در چشمشان بی‌ارزش شده بود.+آن‌ها به وعدهٔ خدا ایمان نداشتند.+
۲۵ اسرائیلیان در خیمه‌هایشان گله و شکایت می‌کردند،+و به یَهُوَه گوش نمی‌دادند.+
۲۶ برای همین، او دستش را بلند کرد و قسم خوردکه آن‌ها را در بیابان از بین ببرد.+
۲۷ او گفت که نسلشان را به دست ملت‌ها تسلیم می‌کند،و آن‌ها را در سرزمین‌های مختلف پراکنده می‌کند.+
۲۸ بعد اسرائیلیان در پرستش بَعَلِ فِعور شرکت کردند،+و از گوشت قربانی‌هایی که به بت‌های بی‌جان* تقدیم می‌شد، خوردند.
۲۹ آن‌ها با رفتارشان خدا را خشمگین کردند،+و در نتیجه به یک بیماری سخت مبتلا شدند.+
۳۰ اما وقتی فینِحاس وارد عمل شد،آن بیماری از بین رفت.+
۳۱ برای همین، خدا فینِحاس را درستکار شمرد،و این کار او در تمام نسل‌ها هیچ وقت فراموش نمی‌شود.+
۳۲ اسرائیلیان در کنار آب‌های مِریبه،* خدا را خشمگین کردند،و موسی به خاطر آن‌ها ضرر دید.+
۳۳ موسی را آنقدر عصبانی کردندکه عجولانه صحبت کرد.+
۳۴ آن‌ها قوم‌ها را از بین نبردند؛قوم‌هایی که یَهُوَه فرمان نابودی‌شان را داده بود،+
۳۵ بلکه با قوم‌های اطرافشان معاشرت کردند،*+و کارهای بدشان را تقلید کردند.+
۳۶ از پرستش بت‌های آن قوم‌ها دست نکشیدند؛+کاری که برایشان دامی بزرگ شد.+
۳۷ پسرانشان را برای دیوها قربانی می‌کردند،و همین طور دخترانشان را.+
۳۸ خون فرزندان بی‌گناهشان را،+خون پسران و دختران خودشان را می‌ریختند،و آن‌ها را برای بت‌های سرزمین کنعان قربانی می‌کردند.+در نتیجه، آن سرزمین به خون آن‌ها آلوده شد.
۳۹ با این کارها، ناپاک و نجس شدند،و به خدایشان خیانت کردند.*+
۴۰ پس خشم یَهُوَه بر قومش شعله‌ور شد،و او کم‌کم از آن‌ها* بیزار شد.
۴۱ بارها قومش را به دست ملت‌های دیگر تسلیم کرد +تا کسانی که از آن‌ها متنفر بودند، بر آن‌ها حکمرانی کنند.+
۴۲ دشمنانشان به آن‌ها ظلم کردند،و اسرائیلیان زیر سلطهٔ* آن‌ها قرار گرفتند.
۴۳ خدا بارها اسرائیلیان را از دست دشمنانشان نجات داد،+اما آن‌ها هر بار از او نافرمانی و بر ضدّ او سرکشی کردند،+و به خاطر خطاهایشان خوار و ذلیل شدند.+
۴۴ با این حال، خدا سختی‌هایشان را می‌دید،+و وقتی برای کمک دعا می‌کردند، به دادشان می‌رسید.+
۴۵ خدا عهدی را که با آن‌ها بسته بود به یاد می‌آورد،و چون سرشار از محبت پایدار* است، دلش به حال آن‌ها می‌سوخت.+
۴۶ او دل دشمنانشان را که آن‌ها را اسیر کرده بودند نرم می‌کرد +تا به آن‌ها رحمت و دلسوزی نشان دهند.
۴۷ ای یَهُوَه خدای ما، ما را نجات بده!+ما را از میان ملت‌های بیگانه جمع کن +تا نام مقدّست را ستایش کنیم،و با شادی، تو را شکر و سپاس بگوییم.+
۴۸ یَهُوَه خدای اسرائیل را ستایش کنید،از ازل تا ابد!+
ای تمام قوم، بگویید: «آمین!»*
یاه را ستایش کنید!*
پاورقی‌ها
^ واژه‌نامه: «محبت پایدار.»
^ یا: «هَلِلویاه.» «یاه» مخفف یَهُوَه است.
^ تحت‌اللفظی: «همراه میراث تو.»
^ یا: «صحرا.»
^ یا: «برای آن‌ها واسطه شد.»
^ این عبارت می‌تواند به معنی مردگان هم باشد.
^ یعنی: «دعوا و مرافعه.»
^ یا: «درآمیختند.»
^ یا: «از نظر روحانی مرتکب فاحشگی شدند.»
^ تحت‌اللفظی: «میراثش.»
^ تحت‌اللفظی: «دست.»
^ واژه‌نامه: «محبت پایدار.»
^ یا: «همین طور بشود.»
^ یا: «هَلِلویاه.» «یاه» مخفف یَهُوَه است.
