لوقا ۲:۱-۵۲
۲ در آن روزها، آگوستوسِ قيصر فرمانی صادر كرد تا مردم در تمام قلمرو امپراتوری او* نام‌نويسی شوند.
۲ (اين نخستين نام‌نويسی بود و در زمانی انجام شد كه كورينيوس، والی سوريه بود.)
۳ از اين رو، همهٔ مردم برای نام‌نويسی عازم شهر خود شدند.
۴ يوسف نيز از شهر ناصره در جليل راهی بيت‌لِحِم، شهر داوود در يهوديه شد؛ زيرا از خاندان و نسل داوود بود.
۵ او و همسرش مريم* كه نزديک به زايمانش بود، به آنجا رفتند تا نام‌نويسی كنند.
۶ زمانی كه در آنجا بودند، وقت زايمان مريم فرارسيد
۷ و نخستين فرزندش را كه پسر بود، به دنيا آورد. مريم، نوزاد را در قنداقی پيچيد و او را در آخوری خوابانيد؛ زيرا در مسافرخانه جايی برايشان نبود.
۸ در آن نواحی، شبانانی بودند كه در دشت‌ها به سر می‌بردند و هنگام شب از گلهٔ خود مراقبت می‌كردند.*
۹ ناگهان در برابر آنان فرشتهٔ يَهُوَه* ايستاد و جلال يَهُوَه* در اطراف شبانان به درخشش درآمد. شبانان بسيار ترسيدند.
۱۰ فرشته به ايشان گفت: «مترسيد؛ زيرا آمده‌ام تا خبری خوش را به شما اعلام كنم؛ خبری كه برای همهٔ انسان‌ها شادی بسيار به همراه خواهد داشت
۱۱ و آن اين است كه امروز برای شما در شهر داوود، نجات‌دهنده‌ای به دنيا آمد كه مسيح و سَرور است.
۱۲ نشانهٔ آن برای شما اين است كه نوزادی را خواهيد يافت كه در قنداقی پيچيده شده، در آخوری خوابانيده‌اند.»
۱۳ ناگهان به همراه آن فرشته، شماری كثير از سپاه آسمانی نمايان شدند كه خدا را حمد و ستايش می‌كردند و می‌گفتند:
۱۴ «در عرش برين، جلال بر خدا باد و بر زمين، صلح بر انسان‌های مورد عنايت او.»*
۱۵ وقتی فرشتگان، آنان را ترک كردند و به آسمان رفتند، شبانان به يكديگر گفتند: «بياييد به بيت‌لِحِم برويم و آنچه روی داده و يَهُوَه* ما را از آن آگاه ساخته است، ببينيم.»
۱۶ پس شتابان رفتند و مريم، يوسف و نوزادِ خوابيده در آخور را يافتند.
۱۷ وقتی اين را ديدند، پيامی را كه در مورد نوزاد به ايشان گفته شده بود، نقل كردند.
۱۸ همهٔ كسانی كه سخنان شبانان را شنيدند، شگفت‌زده شدند.
۱۹ اما مريم همهٔ اين سخنان را به خاطر می‌سپرد و در دل خود در مورد آن‌ها تعمّق می‌كرد.
۲۰ سپس شبانان بازگشتند و هنگام بازگشت، خدا را تمجيد و ستايش می‌كردند؛ زيرا آنچه ديده و شنيده بودند، درست همان بود كه به آنان گفته شده بود.
۲۱ بعد از هشت روز، وقتی زمان ختنهٔ نوزاد فرارسيد، نام او را عيسی گذاشتند؛ نامی كه فرشته پيش از بسته شدن نطفهٔ او بر او نهاده بود.
۲۲ همچنين هنگامی كه مطابق شريعت موسی، زمان پاک ساختن آنان فرارسيد، عيسی را به اورشليم آوردند تا به يَهُوَه* تقديم كنند،
۲۳ مطابق با شريعتِ يَهُوَه* كه در آن نوشته شده است: «هر نخست‌زادهٔ پسر* بايد به يَهُوَه* وقف شود.»*
۲۴ همچنين ايشان هماهنگ با آنچه در شريعت يَهُوَه* گفته شده است، قربانی گذراندند؛ يعنی «يک جفت قمری يا دو جوجه‌كبوتر.»
۲۵ در اورشليم مردی بود به نام شَمعون. اين مردِ درستكار* و خداترس، تسلّی اسرائيل را انتظار می‌كشيد و روح‌القدس بر او بود.
۲۶ همچنين از طريق روح‌القدس بر او آشكار شده بود كه تا مسيحِ يَهُوَه* را نبيند، مرگ را نخواهد ديد.
۲۷ شَمعون تحت قدرت روح به معبد داخل شد و همين كه والدين عيسی، طفل را با خود آوردند تا رسم شريعت را برای او به جا آورند،
۲۸ بچه را در آغوش گرفت و خدا را ستايش كرد و گفت:
۲۹ «حال، ای خداوند متعال،* مطابق آنچه گفتی، بگذار خادمت در آرامش چشم فرو بندد.
۳۰ زيرا چشمانم طريق نجات را ديده است؛
۳۱ نجاتی كه در برابر ديدهٔ همگان مهيا ساخته‌ای.
۳۲ او نوری است برای برداشتن پرده از مقابل چشمان قوم‌ها و جلالی است برای قومت، اسرائيل.»
۳۳ پدر و مادر عيسی از آنچه در مورد او گفته شد، شگفت‌زده شدند.
۳۴ همچنين شَمعون ايشان را بركت داد و به مريم، مادر طفل گفت: «اين طفل، برای افتادن و برخاستن بسياری در اسرائيل برگزيده شده است. او نشانی خواهد بود كه عليه او سخن خواهند گفت
۳۵ تا افكار دل‌های بسياری آشكار شود. شمشيری بلند نيز در جان تو فرو خواهد رفت.»
۳۶ در آنجا نبيه‌ای بود به نام حَنّا، دختر فَنوئيل از طايفهٔ اَشير. اين زن بسيار سالخورده بود و بعد از ازدواجش فقط هفت سال با شوهرش زندگی كرده بود
۳۷ و تا ۸۴ سالگی بيوه مانده بود. او هرگز معبد را ترک نمی‌كرد و شب و روز خدمت مقدّس را با روزه و دعاهای التماس‌آميز به جا می‌آورد.
۳۸ در اين حين، حَنّا نزد آنان آمد. او خدا را شكر می‌گفت و با همهٔ كسانی كه در انتظار رهايی اورشليم بودند، در مورد آن طفل صحبت می‌كرد.
۳۹ آنان پس از اين كه همه چيز را مطابق شريعت يَهُوَه* به جا آوردند، به جليل و شهر خود ناصره بازگشتند.
۴۰ آن كودک رشد می‌كرد، قوی می‌گشت، بر حكمتش افزوده می‌شد و لطف خدا همچنان با او بود.
۴۱ والدين عيسی هرساله بر حسب عادت هميشگی برای عيد پِسَح به اورشليم می‌رفتند.
۴۲ وقتی عيسی ۱۲ ساله شد، آنان مطابق رسم عيد به آنجا رفتند.
۴۳ بعد از پايان ايّام عيد، هنگام بازگشت، عيسای نوجوان در اورشليم ماند، اما والدينش متوجه اين امر نشدند.
۴۴ آنان كه می‌پنداشتند او همراه همسفرانشان است، يک روز تمام به سفر خود ادامه دادند و بعد از آن در ميان خويشان و آشنايان به جستجوی او پرداختند.
۴۵ اما چون او را نيافتند، به اورشليم بازگشتند و با سعی تمام به جستجو ادامه دادند.
۴۶ بعد از سه روز عيسی را در معبد يافتند. او در ميان معلّمان نشسته بود، به سخنانشان گوش می‌داد و از ايشان سؤال می‌كرد.
۴۷ همهٔ كسانی كه سخنان او را می‌شنيدند، از فهم او و پاسخ‌هايش شگفت‌زده می‌شدند.
۴۸ وقتی والدينش او را ديدند، حيرت كردند. مادرش به او گفت: «ای فرزند، چرا با ما چنين كردی؟ من و پدرت بسيار نگرانت بوديم و به دنبال تو می‌گشتيم.»
۴۹ عيسی به آنان گفت: «چرا به دنبال من می‌گشتيد؟ آيا نمی‌دانستيد كه من بايد در خانهٔ پدرم باشم؟»
۵۰ اما آنان منظور او را درک نكردند.
۵۱ عيسی با والدينش به راه افتاد و به ناصره بازگشت و پيوسته مطيع ايشان ماند. مادرش همچنان اين امور را در دل خود می‌سپرد.
۵۲ عيسی در حكمت و قامت رشد می‌كرد و محبوبيتش نزد خدا و مردم فزونی می‌يافت.
پاورقی‌ها
^ يا: «تا تمام مناطق مسكونی زمين».
^ يا: «با مريم كه طبق تعهدش، با او ازدواج كرده بود».
^ منظور پاسداری در چهار پاس شب است. با پاورقی‌های مَرقُس ۱۳:۳۵ مقايسه شود.
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ يا: «صلح در ميان انسان‌هايی كه او را خشنود می‌سازند».
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ تحت‌اللفظی: «هر ذكوری كه رَحِم را بگشايد».
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ تحت‌اللفظی: «برای يَهُوَه مقدّس خوانده شود».
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ يا: «عادل».
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ در اينجا «خداوند متعال» به معنی «خداوند، حاكم متعال» است.
^ رجوع به واژه‌نامه.
