لوقا ۱۲:۱-۵۹
-
دوری از خميرمايهٔ فَريسيان (۱-۳)
-
از خدا بترس، نه از انسان (۴-۷)
-
اهميت تصديق كردن مسيح نزد مردم (۸-۱۲)
-
مَثَل ثروتمند نادان (۱۳-۲۱)
-
ديگر نگران مباشيد (۲۲-۳۴)
-
گلهٔ كوچک (۳۲)
-
-
اهميت هوشياری (۳۵-۴۰)
-
مباشر امين و مباشر خيانتكار (۴۱-۴۸)
-
نه صلح، بلكه جدايی (۴۹-۵۳)
-
نياز به تشخيص زمان‌ها (۵۴-۵۶)
-
حل اختلاف با شاكی (۵۷-۵۹)
۱۲ در اين ميان، جمعيتی انبوه گرد آمده بودند؛ چندين هزار نفر، طوری كه پا بر پای يكديگر می‌گذاشتند. عيسی نخست شاگردانش را مخاطب قرار داد و گفت: «از خميرمايهٔ فَريسيان دوری كنيد كه رياكاری است.
۲ اما چيزی نيست كه نهان باشد و نمايان نشود و هيچ رازی نيست كه پنهان باشد و فاش نگردد.
۳ از اين رو، هر آنچه در تاريكی می‌گوييد در روشنايی شنيده خواهد شد و آنچه در اتاق‌های خود در گوش يكديگر زمزمه می‌كنيد، از بام‌ها اعلام خواهد شد.
۴ همچنين ای دوستان من، به شما می‌گويم، از آنانی مترسيد كه شما را می‌كشند* و پس از آن، ديگر نمی‌توانند كاری بكنند.
۵ اما من به شما نشان می‌دهم از چه كسی بترسيد؛ از او بترسيد كه بعد از كشتن، اقتدار دارد به درّهٔ هِنّوم* اندازد. آری، به شما می‌گويم، از او بترسيد.
۶ آيا پنج گنجشک به دو سكهٔ كم‌ارزش* فروخته نمی‌شود؟ اما خدا حتی يكی از آن‌ها را نيز فراموش نمی‌كند.*
۷ او حتی از تعداد موهای سر شما نيز آگاه است. ترس به خود راه مدهيد، ارزش شما بسيار بيشتر از گنجشک‌هاست.
۸ «پس به شما می‌گويم، هر كه مرا نزد مردم تصديق كند، پسر انسان نيز او را نزد فرشتگان خدا تصديق خواهد كرد.
۹ اما هر كه مرا نزد مردم انكار كند، نزد فرشتگان خدا انكار خواهد شد.
۱۰ هر كه بر ضدّ پسر انسان سخنی بگويد، بخشيده خواهد شد، اما هر كه به روح‌القدس كفر بگويد، بخشيده نخواهد شد.
۱۱ وقتی شما را به حضور مردم،* مأموران حكومتی و صاحب‌منصبان ببرند، نگران مشويد كه چگونه از خود دفاع كنيد يا چه بگوييد؛
۱۲ زيرا در آن زمان، روح‌القدس آنچه را بايد بگوييد، به شما خواهد آموخت.»
۱۳ آنگاه شخصی از ميان جمع به عيسی گفت: «استاد، به برادرم بگو ارث پدر را با من تقسيم كند.»
۱۴ عيسی گفت: «ای مرد، چه كسی مرا ميان شما دو نفر، داور يا ميانجی قرار داده است؟»
۱۵ پس به مردم گفت: «هوشيار باشيد و از هر گونه طمع* دوری كنيد؛ زيرا حتی اگر شخصی اموال فراوان هم داشته باشد، اموالش به او زندگی نمی‌بخشد.»
۱۶ اين مَثَل را نيز برای آنان آورد: «مردی ثروتمند از زمين خود محصول فراوان حاصل كرد.
۱۷ پس با خود انديشيد و گفت: ‹حال چه كنم كه جايی برای انبار كردن محصول خود ندارم؟›
۱۸ سپس گفت: ‹فهميدم چه كنم. انبارهای خود را خراب می‌كنم و انبارهای بزرگ‌تری می‌سازم و تمامی غلّه‌ها و كالاهايم را در آنجا ذخيره می‌كنم.
۱۹ آنگاه به خود خواهم گفت: «ای جان من، برای ساليان سال چيزهای خوب اندوخته‌ای؛ پس آسوده باش، بخور، بنوش و خوش بگذران.»›
۲۰ اما خدا به او گفت: ‹ای نادان، امشب جانت را از تو خواهند گرفت. آنگاه اندوخته‌های تو از آنِ چه كسی خواهد بود؟›
۲۱ چنين است روزگار كسی كه برای خود گنج می‌اندوزد، اما در چشم خدا ثروتمند نيست.»
۲۲ آنگاه عيسی به شاگردانش گفت: «از اين رو به شما می‌گويم ديگر نگران زندگی خود مباشيد كه چه بخوريد يا نگران بدن خود كه چه بپوشيد؛
۲۳ زيرا ارزش زندگی بيش از غذا و ارزش بدن بيش از لباس است.
۲۴ به كلاغ‌ها نظر كنيد كه نه بذر می‌كارند، نه برداشت می‌كنند، نه كاهدانی دارند و نه انباری. با اين حال، خدا به آن‌ها غذا می‌دهد. آيا ارزش شما بسيار بيشتر از پرندگان نيست؟
۲۵ كدام يک از شما می‌تواند با نگرانی حتی لحظه‌ای* بر عمر خود بيفزايد؟
۲۶ پس اگر توانايی انجام دادن چنين كار كوچكی را نيز نداريد، چرا برای بقيهٔ كارها نگران هستيد؟
۲۷ به سوسن‌ها نظر كنيد كه چطور رشد می‌كنند؛ نه زحمت می‌كشند، نه می‌ريسند، اما من به شما می‌گويم كه حتی سليمان هم با همهٔ شكوهش، همچون يكی از آن‌ها آراسته نشده بود.
۲۸ حال اگر خدا گياه صحرا را كه امروز هست و فردا به تنور افكنده می‌شود، چنين جامه‌ای می‌پوشاند، چقدر بيشتر به فكر تأمين جامهٔ شما خواهد بود، ای كم‌ايمانان!
۲۹ پس ديگر در پی اين مباشيد كه چه بخوريد و چه بنوشيد؛ ديگر غرق در نگرانی مشويد؛
۳۰ زيرا قوم‌های دنيا سخت در پی به دست آوردن اين چيزها هستند. اما پدر آسمانی شما می‌داند كه شما به اين چيزها نياز داريد.
۳۱ پس همواره در پی پادشاهی او باشيد و اين‌ها برای شما مهيا خواهد شد.
۳۲ «مترسيد، ای گلهٔ كوچک؛ زيرا مايهٔ خشنودی پدر شما بوده است كه پادشاهی را به شما دهد.
۳۳ اموال خود را بفروشيد و صدقه دهيد.* برای پول خود كيسه‌هايی كه فرسوده نمی‌شود، تهيه كنيد؛ آری گنجی تمام‌نشدنی در آسمان‌ها، جايی كه دست دزدی به آن نمی‌رسد و بيدی به آن آسيب نمی‌رساند؛
۳۴ زيرا هر جا گنج شماست، دلتان نيز آنجا خواهد بود.
۳۵ «كمر به خدمت ببنديد* و چراغ‌هايتان افروخته باشد،
۳۶ مانند افرادی باشيد كه چشم‌به‌راهند كه اربابشان از عروسی بازگردد تا به محض آمدن و در زدن او، در را به رويش باز كنند.
۳۷ خوشا به حال آن غلامانی كه وقتی اربابشان بيايد، آنان را هوشيار يابد. به‌راستی به شما می‌گويم، او خود كمر به خدمت خواهد بست و آنان را بر سر سفره خواهد نشاند و نزدشان آمده، به آنان خدمت خواهد كرد.
۳۸ حال فرض كنيد كه اربابشان در پاس دوم* يا حتی در پاس سوم* شب بيايد و آنان را آماده يابد. به‌راستی خوشا به حال آنان!
۳۹ اين را بدانيد، اگر صاحبخانه می‌دانست دزد در چه ساعتی می‌آيد، نمی‌گذاشت به خانه‌اش وارد شود.
۴۰ شما نيز همواره آماده باشيد؛ زيرا پسر انسان در ساعتی كه گمان نمی‌كنيد، می‌آيد.»
۴۱ آنگاه پِطرُس گفت: «سَرور، اين مَثَل را تنها برای ما گفتی يا برای همه؟»
۴۲ سَرور گفت: «به‌راستی آن مباشر* امين و دانا* كيست كه اربابش، او را بر خادمان خود* بگمارد تا سهم خوراک آنان را همچنان به موقع بدهد؟
۴۳ خوشا به حال آن غلام كه وقتی اربابش بيايد او را مشغول اين كار يابد!
۴۴ به‌راستی به شما می‌گويم، او را بر تمام مايملک خود خواهد گماشت.
۴۵ اما اگر آن غلام در دل خود بگويد: ‹ارباب در آمدن تأخير كرده است› و شروع به زدن خدمتكاران و كنيزان كند و بخورد، بنوشد و مستی كند،
۴۶ در روزی كه انتظار ندارد و ساعتی كه از آن آگاه نيست، اربابش خواهد آمد و او را به‌سختی مجازات خواهد كرد و نصيبش را با خيانتكاران قرار خواهد داد.
۴۷ آنگاه آن غلامی كه خواست اربابش را می‌دانست، اما خود را آماده نساخت يا به آنچه از او خواست عمل نكرد،* تازيانهٔ بسيار خواهد خورد.
۴۸ اما آن غلامی كه خواست اربابش را نمی‌دانست و مرتكب اعمالی شد كه سزاوار تنبيه است، تازيانهٔ كمتری خواهد خورد. آری، به هر كه بيشتر داده شود، از او بيشتر خواسته خواهد شد و به هر كه مسئوليت بيشتری بسپارند، بيشتر از معمول از او خواهند خواست.
۴۹ «من آمده‌ام تا بر زمين آتش افروزم و حال كه افروخته شده است، بيش از اين چه می‌خواهم؟
۵۰ من تعميدی در پيش دارم كه بايد بگيرم و تا به پايان رساندن آن چقدر در عذابم!
۵۱ آيا گمان می‌كنيد آمده‌ام تا صلح بر زمين آورم؟ به هيچ وجه! به شما می‌گويم، آمده‌ام تا جدايی بيندازم.
۵۲ از اين پس در خانه‌ای كه پنج نفر باشند، جدايی خواهد بود؛ سه نفر عليه دو نفر و دو نفر عليه سه نفر.
۵۳ آری، جدايی خواهد بود؛ پدر عليه پسر، پسر عليه پدر، مادر عليه دختر، دختر عليه مادر، مادرشوهر عليه عروس و عروس عليه مادرشوهر.»
۵۴ سپس خطاب به جمعيت گفت: «وقتی می‌بينيد ابری در غرب نمايان می‌شود، فوراً می‌گوييد: ‹طوفان می‌آيد› و همين نيز خواهد شد.
۵۵ وقتی می‌بينيد باد جنوب می‌وزد، می‌گوييد: ‹هوا گرم خواهد شد› و چنين می‌شود.
۵۶ ای رياكاران! شما می‌دانيد كه چگونه وضعيت آب و هوا را از نشانه‌های زمين و آسمان تشخيص دهيد، اما چرا نمی‌دانيد كه چگونه نشانه‌های اين زمان را تشخيص دهيد؟
۵۷ چرا خود آنچه را درست است تشخيص نمی‌دهيد؟
۵۸ برای مثال، هنگامی كه با شاكی خود نزد حاكم می‌روی، در طی راه سعی كن اختلاف خود را با او حل كنی، مبادا تو را نزد قاضی بِكشد و قاضی تو را به دست مأمور محكمه دهد و او تو را به زندان اندازد.
۵۹ به تو می‌گويم، تا پشيزِ* آخر را نپردازی، يقيناً از زندان آزاد نخواهی شد.»
پاورقی‌ها
^ تحت‌اللفظی: «جسم را می‌كشند».
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ به يونانی اَسَريون؛ سكه‌ای به ارزش يک‌شانزدهم دينار.
^ يا: «از نظر دور نمی‌دارد».
^ يا: «به كنيسه‌ها».
^ يا: «طمع به مال ديگران».
^ تحت‌اللفظی: «يک ذراع»؛ يک ذراع واحدی تقريباً معادل طول ساعد دست است.
^ يا: «به فقيران كمک كنيد».
^ منظور آمادگی برای انجام دادن كاری است.
^ حدود ساعت نه شب تا نيمه شب.
^ از نيمه شب تا حدود ساعت سه صبح.
^ منظور خدمتگزاری است كه سرپرستی امور خانهٔ ارباب خود را بر عهده دارد.
^ يا: «دورانديش».
^ يا: «خادمان خانهٔ خود».
^ يا: «يا مطابق خواست او عمل نكرد».
^ به يونانی لِپتون؛ سكه‌ای كه ارزش بسيار ناچيزی داشت.
