خروج ۱۳:۱-۲۲
۱۳ یَهُوَه در ادامه به موسی گفت:
۲ «همهٔ نخست‌زادگان مذکری* را که در قوم اسرائیل هستند برای من کنار بگذارید.* نخست‌زادگان پسر از بین انسان‌ها و نخست‌زادگان نر از بین حیوانات، به من تعلّق دارند.»+
۳ بعد موسی به قوم گفت: «این روز را که از مصر، یعنی سرزمین* بردگی بیرون آمدید به یاد داشته باشید،+ چون یَهُوَه با دست قدرتمندش شما را از آنجا بیرون آورد.+ پس نباید چیزی تخمیرشده بخورید.
۴ شما در این روز که در ماه اَبیب* است،+ از مصر بیرون آمدید.
۵ وقتی یَهُوَه شما را وارد سرزمین کنعانیان، حیتّیان، اَموریان، حِویان و یِبوسیان کرد،+ یعنی سرزمینی که در آن شیر و عسل جاری است + و برای اجدادتان قسم خورده بود به شما بدهد،+ آن وقت باید این عید را در این ماه جشن بگیرید.
۶ هفت روز نان فطیر بخورید + و در روز هفتم عیدی برای یَهُوَه برگزار کنید.
۷ پس به مدت هفت روز نان فطیر بخورید؛+ نباید چیزی تخمیرشده داشته باشید + و در هیچ جای سرزمینتان* نباید خمیرترش* پیدا شود.
۸ همین طور در آن روز به فرزندانتان بگویید، ‹تمام این‌ها به خاطر کاری است که یَهُوَه هنگام خروج ما از مصر برایمان کرد.›+
۹ این مراسم برای شما مثل یک نشانه بر دستتان و یک یادآوری* بر پیشانی‌تان* خواهد بود + تا به این شکل قانون یَهُوَه بر زبانتان* باشد، چون یَهُوَه با دست قدرتمندش شما را از مصر بیرون آورد.
۱۰ شما باید این قانون را هر سال در زمان معین اجرا کنید.+
۱۱ «وقتی یَهُوَه شما را وارد سرزمین کنعانیان می‌کند که برای شما و اجدادتان قسم خورده بود آن را به شما بدهد،+
۱۲ باید همهٔ نخست‌زادگان پسر* را و همهٔ نخست‌زادگان نر از دام‌هایتان را برای یَهُوَه کنار بگذارید. همهٔ نخست‌زادگان مذکر به یَهُوَه تعلّق دارند.+
۱۳ برای بازخرید هر نخست‌زادهٔ الاغ باید یک گوسفند بدهید. اما اگر آن را بازخرید نمی‌کنید، باید گردن الاغ را بشکنید. همهٔ نخست‌زادگان پسر را هم باید بازخرید کنید.+
۱۴ «اگر فرزندانتان بعدها از شما بپرسند، ‹معنی این کارها چیست؟› بگویید، ‹یَهُوَه با دست قدرتمندش ما را از مصر و از سرزمین* بردگی بیرون آورد.+
۱۵ وقتی فرعون با سرسختی مانع رفتن ما شد،+ یَهُوَه همهٔ نخست‌زادگان سرزمین مصر را، چه انسان و چه حیوان کشت.+ برای همین ما همهٔ نخست‌زادگان نر* را برای یَهُوَه قربانی می‌کنیم و همهٔ نخست‌زادگان پسر را بازخرید می‌کنیم.›
۱۶ این مراسم برای شما مثل یک نشانه بر دستتان و یک پیشانی‌بند بر پیشانی‌تان* خواهد بود،+ چون یَهُوَه با دست قدرتمندش ما را از مصر بیرون آورد.»
۱۷ وقتی فرعون قوم اسرائیل را آزاد کرد، خدا آن‌ها را از راه سرزمین فِلیسطیه که کوتاه‌ترین راه بود هدایت نکرد، چون خدا گفت: «وقتی قوم مجبور به جنگ شوند، شاید نظرشان را عوض کنند و به مصر برگردند.»
۱۸ بنابراین خدا قوم را از راهی که طولانی‌تر بود، یعنی از بیابان کنار دریای سرخ هدایت کرد.+ اسرائیلیان با آرایش جنگی، سرزمین مصر را ترک کردند.
۱۹ موسی استخوان‌های یوسِف را هم با خودش برداشته بود، چون یوسِف پسران اسرائیل را قسم داده و گفته بود: «خدا حتماً به شما توجه خواهد کرد. شما باید استخوان‌های مرا با خودتان از اینجا ببرید.»+
۲۰ اسرائیلیان از سُکّوت به راه افتادند و در ایتام در حاشیهٔ بیابان چادر زدند.
۲۱ یَهُوَه هنگام روز در ستونی از ابر جلوتر از آن‌ها می‌رفت تا هدایتشان کند + و هنگام شب در ستونی از آتش جلوتر از آن‌ها می‌رفت تا راهشان را روشن کند. به این شکل آن‌ها می‌توانستند روز و شب به راهشان ادامه دهند.+
۲۲ ستون ابر در طول روز و ستون آتش در طول شب از جلوی قوم کنار نمی‌رفت.+
پاورقی‌ها
^ یا: «تقدیس کنید.»
^ تحت‌اللفظی: «همهٔ نخست‌زادگانی که رَحِم را باز می‌کنند.»
^ تحت‌اللفظی: «خانه.»
^ ضمیمهٔ ب۱۵.
^ تحت‌اللفظی: «مرزها.» یا: «قلمرویتان.»
^ یا: «خمیر مایه‌دار.»
^ تحت‌اللفظی: «در دهانتان.»
^ یا: «یادبود.»
^ تحت‌اللفظی: «بین چشمانتان.»
^ تحت‌اللفظی: «هر کسی که رَحِم را باز می‌کند.»
^ تحت‌اللفظی: «خانه.»
^ تحت‌اللفظی: «هر چیزی که رَحِم را باز می‌کند.»
^ تحت‌اللفظی: «بین چشمانتان.»
