تَثنیه ۲۷‏:‏۱‏-‏۲۶

  • شریعت باید روی سنگ‌ها نوشته شود (‏۱-‏۱۰‏)‏

  • اعلام برکت‌ها و لعنت‌ها از کوه جِرِزیم و کوه عیبال (‏۱۱-‏۱۴‏)‏

  • اعلام لعنت‌ها (‏۱۵-‏۲۶‏)‏

۲۷  بعد موسی و ریش‌سفیدان اسرائیل جلوی قوم ایستادند و موسی به قوم فرمان داد و گفت:‏ «به همهٔ فرمان‌هایی که امروز به شما می‌دهم عمل کنید.‏ ۲  در روزی که از رود اردن می‌گذرید و به سرزمینی که یَهُوَه خدایتان به شما می‌دهد وارد می‌شوید،‏ سنگ‌های بزرگی جمع کنید و آن‌ها را با گچ بپوشانید.‏*+ ۳  پس همان طور که یَهُوَه خدای اجدادتان به شما وعده داده است،‏ وقتی به سرزمینی که یَهُوَه خدایتان به شما می‌دهد و شیر و عسل در آن جاری است داخل شدید،‏ همهٔ این قانون‌ها* را روی آن سنگ‌ها بنویسید.‏+ ۴  وقتی از رود اردن گذشتید،‏ باید همان طور که من امروز به شما فرمان داده‌ام،‏ آن سنگ‌ها را بر کوه عیبال + ایستاده بگذارید* و آن‌ها را با گچ بپوشانید.‏* ۵  همین طور باید در آنجا مذبحی سنگی برای یَهُوَه خدایتان بسازید؛‏ آن سنگ‌ها را نباید با ابزارهای فلزی بتراشید.‏+ ۶  مذبح یَهُوَه خدایتان را با سنگ‌های نتراشیده بسازید و روی آن مذبح،‏ قربانی‌های سوختنی به یَهُوَه خدایتان تقدیم کنید.‏ ۷  قربانی‌های شراکت + را هم روی آن مذبح تقدیم کنید و همان جا بخورید + و در حضور یَهُوَه خدایتان شادی کنید.‏+ ۸  همهٔ این قانون‌ها* را به شکلی خوانا روی آن سنگ‌ها بنویسید.‏»‏+ ۹  بعد موسی و لاویانِ کاهن به تمام اسرائیلیان گفتند:‏ «ای قوم اسرائیل،‏ توجه کنید و گوش دهید!‏ شما امروز قوم یَهُوَه خدایتان شده‌اید.‏+ ۱۰  پس باید به یَهُوَه خدایتان گوش دهید و به فرمان‌ها + و قانون‌هایش که من امروز به شما می‌دهم عمل کنید.‏»‏ ۱۱  موسی در همان روز به قوم فرمان داد و گفت:‏ ۱۲  ‏«وقتی از رود اردن گذشتید،‏ این طایفه‌ها باید بر کوه جِرِزیم + بایستند و برکت‌هایی را که نصیب قوم می‌شود اعلام کنند:‏ شَمعون،‏ لاوی،‏ یهودا،‏ یِساکار،‏ یوسِف و بنیامین.‏ ۱۳  این طایفه‌ها هم باید بر کوه عیبال + بایستند و لعنت‌ها را اعلام کنند:‏ رِئوبین،‏ جاد،‏ اَشیر،‏ زِبولون،‏ دان و نَفتالی.‏ ۱۴  لاویان* هم باید با صدای بلند به قوم اسرائیل بگویند:‏+ ۱۵  ‏«‹لعنت بر کسی که بتی چوبی یا فلزی بسازد + و مخفیانه آن را پرستش کند،‏ چون آن بت‌ها که کار دست صنعتگر* هستند از دید یَهُوَه نفرت‌انگیزند.‏›‏+ (‏همهٔ قوم باید در جواب بگویند،‏ ‹آمین!‏›‏*‏)‏ ۱۶  ‏«‹لعنت بر کسی که به پدر یا مادرش بی‌احترامی کند.‏›‏+ (‏همهٔ قوم باید بگویند،‏ ‹آمین!‏›)‏ ۱۷  ‏«‹لعنت بر کسی که مرز بین زمین خود و همسایه‌اش را تغییر دهد.‏›‏+ (‏همهٔ قوم باید بگویند،‏ ‹آمین!‏›)‏ ۱۸  ‏«‹لعنت بر کسی که باعث شود شخص نابینا راهش را گم کند.‏›‏+ (‏همهٔ قوم باید بگویند،‏ ‹آمین!‏›)‏ ۱۹  ‏«‹لعنت بر کسی که حق غریبان،‏* یتیمان* و بیوه‌ها + را زیر پا بگذارد.‏›‏+ (‏همهٔ قوم باید بگویند،‏ ‹آمین!‏›)‏ ۲۰  ‏«‹لعنت بر کسی که با زن پدرش همخواب شود؛‏ چون با این کار،‏ پدرش را بی‌حرمت می‌کند.‏›‏*+ (‏همهٔ قوم باید بگویند،‏ ‹آمین!‏›)‏ ۲۱  ‏«‹لعنت بر کسی که با حیوانی رابطهٔ جنسی برقرار کند.‏›‏+ (‏همهٔ قوم باید بگویند،‏ ‹آمین!‏›)‏ ۲۲  ‏«‹لعنت بر کسی که با خواهرش،‏ چه تنی چه ناتنی،‏* همخواب شود.‏›‏+ (‏همهٔ قوم باید بگویند،‏ ‹آمین!‏›)‏ ۲۳  ‏«‹لعنت بر کسی که با مادرزنش همخواب شود.‏›‏+ (‏همهٔ قوم باید بگویند،‏ ‹آمین!‏›)‏ ۲۴  ‏«‹لعنت بر کسی که در کمین همنوعش بنشیند و او را بکشد.‏›‏+ (‏همهٔ قوم باید بگویند،‏ ‹آمین!‏›)‏ ۲۵  ‏«‹لعنت بر کسی که برای کشتن* شخصی بی‌گناه رشوه قبول کند.‏›‏+ (‏همهٔ قوم باید بگویند،‏ ‹آمین!‏›)‏ ۲۶  ‏«‹لعنت بر کسی که این قانون‌ها* را رعایت نکند و به آن‌ها پای‌بند نباشد.‏›‏+ (‏همهٔ قوم باید بگویند،‏ ‹آمین!‏›)‏

پاورقی‌ها

یا:‏ «با آهک سفید کنید.‏»‏
یا:‏ «شریعت.‏»‏
یا:‏ «برپا کنید.‏»‏
یا:‏ «با آهک سفید کنید.‏»‏
یا:‏ «شریعت.‏»‏
احتمالاً منظور کاهنان طایفهٔ لاوی است.‏
یا:‏ «اینطور شود!‏»‏
یا:‏ «نجّار و آهنگر.‏»‏
یا:‏ «غریبانی که بین شما زندگی می‌کنند.‏»‏
یا:‏ «بچه‌هایی که پدر ندارند.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «دامن پدرش را بالا می‌زند.‏»‏
یا:‏ «چه دختر پدرش و چه دختر مادرش.‏»‏
یا:‏ «زدن؛‏ ریختن خون.‏»‏
یا:‏ «شریعت.‏»‏