تَثنیه ۱۶:۱-۲۲
۱۶ «اهمیت ماه اَبیب* را فراموش نکنید و در آن ماه عید پِسَح را برای یَهُوَه خدایتان جشن بگیرید، چون در ماه اَبیب بود که یَهُوَه خدایتان هنگام شب شما را از مصر بیرون آورد.
۲ همین طور قربانی عید پِسَح را از بین گوسفندان، بزها و گاوهایتان در مکانی که یَهُوَه برای جلال نامش انتخاب میکند، به یَهُوَه خدایتان تقدیم کنید.
۳ با گوشت آن قربانی هیچ چیز خمیرمایهدار نخورید. برای هفت روز نان فطیر بخورید، چون با عجله از سرزمین مصر بیرون آمدید. آن نان یادآور رنج و سختیهایی است که شما در مصر کشیدید.* به این شکل، تا زمانی که زندهاید روزی را که از سرزمین مصر بیرون آمدید فراموش نمیکنید.
۴ به مدت هفت روز در هیچ جای سرزمینتان* نباید هیچ خمیرترشی دیده شود، همین طور از گوشت قربانیای که در روز اول عید هنگام عصر تقدیم میکنید نباید چیزی تا صبح روز بعد باقی بماند.
۵ اجازه ندارید قربانی عید پِسَح را در هر شهری که یَهُوَه خدایتان به شما میدهد تقدیم کنید.
۶ آن را فقط در مکانی که یَهُوَه خدایتان برای جلال نامش انتخاب میکند تقدیم کنید. قربانی عید پِسَح را در همان تاریخی* که از مصر بیرون آمدید، هنگام عصر، به محض غروب آفتاب تقدیم کنید.
۷ گوشت آن قربانی را در مکانی که یَهُوَه خدایتان انتخاب میکند، بپزید و بخورید و صبح روز بعد میتوانید به چادرهایتان برگردید.
۸ شش روز نان فطیر بخورید و در روز هفتم یک گردهمایی خاص برای پرستش یَهُوَه خدایتان برگزار کنید. در آن روز کار نکنید.
۹ «هفت هفته بشمارید؛ شمردن آن هفت هفته را از اولین روز فصل برداشت محصول* شروع کنید.
۱۰ بعد از آن، عید هفتهها را با تقدیم هدیهٔ داوطلبانه* برای یَهُوَه خدایتان برگزار کنید. هدیهتان باید به نسبت برکتی باشد که یَهُوَه خدایتان به شما میدهد.
۱۱ همهٔ شما باید در حضور یَهُوَه خدایتان، در مکانی که یَهُوَه خدایتان برای جلال نامش انتخاب میکند، شادی کنید؛ یعنی شما و پسران و دخترانتان، غلامان و کنیزانتان، لاویانی که در شهرهای* شما زندگی میکنند و غریبان، یتیمان* و بیوههایی که در میان شما هستند.
۱۲ یادتان باشد که شما در مصر برده بودید. پس مراقب باشید که به این قوانین بهدقت عمل کنید.
۱۳ «وقتی محصول خرمنگاهتان را جمع میکنید و با کوبیدن زیتون و انگورتان، روغن و شراب به دست میآورید، عید سایهبانها* را به مدت هفت روز برگزار کنید.
۱۴ همهٔ شما باید در طول آن عید شادی کنید؛ یعنی شما و پسران و دخترانتان، غلامان و کنیزانتان، لاویان، غریبان، یتیمان و بیوههایی که در شهرهای شما زندگی میکنند.
۱۵ آن عید را به مدت هفت روز در مکانی که یَهُوَه انتخاب میکند برای یَهُوَه خدایتان برگزار کنید، چون یَهُوَه خدایتان به همهٔ محصولات و همهٔ کارهایتان برکت میدهد و شادی تمام وجودتان را پر میکند.
۱۶ «همهٔ مردان اسرائیلی باید سه بار در سال در حضور یَهُوَه خدایتان در مکانی که او انتخاب میکند جمع شوند؛ یعنی هنگام عید نان فطیر، عید هفتهها و عید سایهبانها.* هیچ کدام از آنها نباید دست خالی به حضور یَهُوَه برود.
۱۷ هدیهای که هر کدام تقدیم میکند باید به نسبت برکتی باشد که یَهُوَه خدایتان به شما داده است.
۱۸ «در همهٔ شهرهایی* که یَهُوَه خدایتان به شما میدهد، برای هر طایفه قاضیها و مأمورانی تعیین کنید تا مردم را عادلانه داوری کنند.
۱۹ عدالت را زیر پا نگذارید، تبعیض قائل نشوید و رشوه قبول نکنید، چون رشوه چشمان خردمندان را کور و سخنان درستکاران* را منحرف میکند.
۲۰ همیشه به دنبال عدل و انصاف باشید تا بتوانید زنده بمانید و سرزمینی را که یَهُوَه خدایتان به شما میدهد تصرّف کنید.
۲۱ «کنار مذبحی که برای یَهُوَه خدایتان میسازید، هیچ نوع درختی نکارید که از آن به عنوان تیرک* برای بتپرستی استفاده کنید.
۲۲ «به علاوه برای خودتان ستونهایی برای بتپرستی برپا نکنید، چون یَهُوَه خدایتان از آنها متنفر است.
پاورقیها
^ رجوع به ضمیمهٔ ب۱۵.
^ یا: «آن نان، نان رنج و سختی است.»
^ یا: «قلمرویتان.»
^ یا: «زمان معین.»
^ یا: «از زمانی که اولین بار غلّههایتان را با داس درو میکنید.»
^ یا: «هدیهٔ داوطلبانه از دستتان.»
^ تحتاللفظی: «دروازههای.»
^ یا: «بچههایی که پدر ندارند.»
^ همان عید خیمهها.
^ همان عید خیمهها.
^ تحتاللفظی: «دروازههایی.»
^ یا: «عادلان.»
^ رجوع به واژهنامه.
