تَثنیه ۱۶‏:‏۱‏-‏۲۲

  • عید پِسَح؛‏ عید نان فطیر ‏(‏۱-‏۸‏)‏

  • عید هفته‌ها ‏(‏۹-‏۱۲‏)‏

  • عید سایه‌بان‌ها ‏(‏۱۳-‏۱۷‏)‏

  • تعیین قاضی‌ها ‏(‏۱۸-‏۲۰‏)‏

  • بت‌پرستی ممنوع می‌شود ‏(‏۲۱،‏ ۲۲‏)‏

۱۶  ‏«اهمیت ماه اَبیب* را فراموش نکنید و در آن ماه عید پِسَح را برای یَهُوَه خدایتان جشن بگیرید،‏+ چون در ماه اَبیب بود که یَهُوَه خدایتان هنگام شب شما را از مصر بیرون آورد.‏+ ۲  همین طور قربانی عید پِسَح را از بین گوسفندان،‏ بزها و گاوهایتان + در مکانی که یَهُوَه برای جلال نامش انتخاب می‌کند،‏+ به یَهُوَه خدایتان تقدیم کنید.‏+ ۳  با گوشت آن قربانی هیچ چیز خمیرمایه‌دار نخورید.‏+ برای هفت روز نان فطیر بخورید،‏ چون با عجله از سرزمین مصر بیرون آمدید.‏+ آن نان یادآور رنج و سختی‌هایی است که شما در مصر کشیدید.‏* به این شکل،‏ تا زمانی که زنده‌اید روزی را که از سرزمین مصر بیرون آمدید فراموش نمی‌کنید.‏+ ۴  به مدت هفت روز در هیچ جای سرزمینتان* نباید هیچ خمیرترشی دیده شود،‏+ همین طور از گوشت قربانی‌ای که در روز اول عید هنگام عصر تقدیم می‌کنید نباید چیزی تا صبح روز بعد باقی بماند.‏+ ۵  اجازه ندارید قربانی عید پِسَح را در هر شهری که یَهُوَه خدایتان به شما می‌دهد تقدیم کنید.‏ ۶  آن را فقط در مکانی که یَهُوَه خدایتان برای جلال نامش انتخاب می‌کند تقدیم کنید.‏ قربانی عید پِسَح را در همان تاریخی* که از مصر بیرون آمدید،‏ هنگام عصر،‏ به محض غروب آفتاب تقدیم کنید.‏+ ۷  گوشت آن قربانی را در مکانی که یَهُوَه خدایتان انتخاب می‌کند،‏+ بپزید و بخورید + و صبح روز بعد می‌توانید به چادرهایتان برگردید.‏ ۸  شش روز نان فطیر بخورید و در روز هفتم یک گردهمایی برای پرستش یَهُوَه خدایتان برگزار کنید.‏ در آن روز کار نکنید.‏+ ۹  ‏«هفت هفته بشمارید؛‏ شمردن آن هفت هفته را از اولین روز فصل برداشت محصول* شروع کنید.‏+ ۱۰  بعد از آن،‏ عید هفته‌ها را با تقدیم هدیهٔ داوطلبانه* برای یَهُوَه خدایتان برگزار کنید.‏+ هدیه‌تان باید به نسبت برکتی باشد که یَهُوَه خدایتان به شما می‌دهد.‏+ ۱۱  همهٔ شما باید در حضور یَهُوَه خدایتان،‏ در مکانی که یَهُوَه خدایتان برای جلال نامش انتخاب می‌کند،‏+ شادی کنید؛‏ یعنی شما و پسران و دخترانتان،‏ غلامان و کنیزانتان،‏ لاویانی که در شهرهای* شما زندگی می‌کنند و غریبان،‏ یتیمان* و بیوه‌هایی که در میان شما هستند.‏ ۱۲  یادتان باشد که شما در مصر برده بودید.‏+ پس مراقب باشید که به این قوانین به‌دقت عمل کنید.‏ ۱۳  ‏«وقتی محصول خرمنگاه‌تان را جمع می‌کنید و با کوبیدن زیتون و انگورتان،‏ روغن و شراب به دست می‌آورید،‏ عید سایه‌بان‌ها* را به مدت هفت روز برگزار کنید.‏+ ۱۴  همهٔ شما باید در طول آن عید شادی کنید؛‏+ یعنی شما و پسران و دخترانتان،‏ غلامان و کنیزانتان،‏ لاویان،‏ غریبان،‏ یتیمان و بیوه‌هایی که در شهرهای شما زندگی می‌کنند.‏ ۱۵  آن عید را به مدت هفت روز در مکانی که یَهُوَه انتخاب می‌کند برای یَهُوَه خدایتان برگزار کنید،‏+ چون یَهُوَه خدایتان به همهٔ محصولات و همهٔ کارهایتان برکت می‌دهد + و شادی تمام وجودتان را پر می‌کند.‏+ ۱۶  ‏«همهٔ مردان اسرائیلی باید سه بار در سال در حضور یَهُوَه خدایتان در مکانی که او انتخاب می‌کند جمع شوند؛‏ یعنی هنگام عید نان فطیر،‏+ عید هفته‌ها + و عید سایه‌بان‌ها.‏*+ هیچ کدام از آن‌ها نباید دست خالی به حضور یَهُوَه برود.‏ ۱۷  هدیه‌ای که هر کدام تقدیم می‌کند باید به نسبت برکتی باشد که یَهُوَه خدایتان به شما داده است.‏+ ۱۸  ‏«در همهٔ شهرهایی* که یَهُوَه خدایتان به شما می‌دهد،‏ برای هر طایفه قاضی‌ها + و مأمورانی تعیین کنید تا مردم را عادلانه داوری کنند.‏ ۱۹  عدالت را زیر پا نگذارید،‏+ تبعیض قائل نشوید + و رشوه قبول نکنید،‏ چون رشوه چشمان خردمندان را کور و سخنان درستکاران* را منحرف می‌کند.‏+ ۲۰  همیشه به دنبال عدل و انصاف باشید + تا بتوانید زنده بمانید و سرزمینی را که یَهُوَه خدایتان به شما می‌دهد تصرّف کنید.‏ ۲۱  ‏«کنار مذبحی که برای یَهُوَه خدایتان می‌سازید،‏ هیچ نوع درختی نکارید که از آن به عنوان تیرک بت‌پرستی* استفاده کنید.‏+ ۲۲  ‏«به علاوه برای خودتان ستون‌هایی برای بت‌پرستی برپا نکنید،‏+ چون یَهُوَه خدایتان از آن‌ها متنفر است.‏

پاورقی‌ها

یا:‏ «آن نان،‏ نان رنج و سختی است.‏»‏
یا:‏ «قلمرویتان.‏»‏
یا:‏ «زمان معین.‏»‏
یا:‏ «از زمانی که اولین بار غلّه‌هایتان را با داس درو می‌کنید.‏»‏
یا:‏ «هدیهٔ داوطلبانه از دستتان.‏»‏
یا:‏ «بچه‌هایی که پدر ندارند.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «دروازه‌های.‏»‏
همان عید خیمه‌ها.‏
همان عید خیمه‌ها.‏
تحت‌اللفظی:‏ «دروازه‌هایی.‏»‏
یا:‏ «عادلان.‏»‏
واژه‌نامه:‏ «تیرک‌های بت‌پرستی.‏»‏