تَثنیه ۱۵‏:‏۱‏-‏۲۳

  • قرض‌ها هر هفت سال بخشیده می‌شود ‏(‏۱-‏۶‏)‏

  • کمک به فقیران ‏(‏۷-‏۱۱‏)‏

  • برده‌ها هر هفت سال آزاد می‌شوند ‏(‏۱۲-‏۱۸‏)‏

    • سوراخ کردن گوش غلام با دِرفش ‏(‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏

  • قربانی کردن نخست‌زادهٔ حیوانات ‏(‏۱۹-‏۲۳‏)‏

۱۵  ‏«در پایان هر هفت سال،‏ باید قرض‌های بدهکاران را ببخشید.‏*+ ۲  بخشش بدهی‌ها باید به این صورت باشد:‏ هر طلبکار باید طلبی را که از همسایه‌اش دارد ببخشد.‏ او نباید همسایه یا برادرش را تحت فشار قرار دهد تا قرضش را بپردازد،‏ چون بخشش بدهی‌ها به فرمان یَهُوَه اعلام شده است.‏+ ۳  اگر بدهکار بیگانه باشد،‏+ می‌توانید از او بخواهید که بدهی خود را بپردازد،‏ اما اگر بدهکار از برادرانتان باشد،‏ باید بدهی او را ببخشید.‏ ۴  البته در میان شما کسی نباید فقیر باشد،‏ چون یَهُوَه مطمئناً به شما برکت خواهد داد؛‏+ بله،‏ شما در سرزمینی که یَهُوَه خدایتان به عنوان میراث به شما می‌دهد برکت زیادی خواهید گرفت،‏ ۵  به شرطی که از یَهُوَه خدایتان کاملاً اطاعت کنید و به همهٔ فرمان‌هایی که من امروز به شما می‌دهم با دقت تمام عمل کنید.‏+ ۶  یَهُوَه خدایتان طبق وعده‌اش،‏ به شما برکت خواهد داد،‏ طوری که شما به قوم‌های زیادی قرض خواهید داد،‏ ولی احتیاجی به قرض گرفتن نخواهید داشت؛‏+ بر قوم‌های زیادی تسلّط خواهید داشت،‏ ولی آن‌ها بر شما تسلّط نخواهند داشت.‏+ ۷  ‏«اگر در یکی از شهرهای سرزمینی که یَهُوَه خدایتان به شما می‌دهد،‏ یکی از برادرانتان فقیر شود،‏ سنگدل نشوید* و از کمک کردن به او کوتاهی نکنید،‏*+ ۸  بلکه نسبت به او دست و دلباز باشید + و هر چقدر که احتیاج دارد به او قرض دهید.‏ ۹  نگذارید این فکر بد به ذهنتان خطور کند* که ‹چون سال هفتم یعنی سال بخشیدن قرض‌ها به‌زودی می‌رسد،‏+ بهتر است که به برادر فقیر خود کمک نکنم و چیزی به او قرض ندهم.‏› اگر این طور عمل کنید و او از دست شما به یَهُوَه شکایت کند،‏ این عمل شما گناه به حساب می‌آید.‏+ ۱۰  شما باید هر چیزی را که نیاز دارد با سخاوتمندی به او بدهید،‏+ نه با بی‌میلی.‏* در این صورت یَهُوَه خدایتان در همهٔ کارهایتان به شما برکت خواهد داد.‏+ ۱۱  فقیران همیشه در سرزمین شما وجود خواهند داشت.‏+ به همین دلیل به شما فرمان می‌دهم که نسبت به برادران فقیر و محتاجتان دست و دلباز باشید.‏+ ۱۲  ‏«اگر غلامی عبرانی بخرید،‏* چه مرد باشد چه زن،‏ باید او را بعد از شش سال خدمت،‏ یعنی در سال هفتم آزاد کنید.‏+ ۱۳  وقتی آزادش می‌کنید،‏ او را دست خالی نفرستید،‏ ۱۴  بلکه سخاوتمند باشید و از گله،‏ محصول،‏* روغن زیتون و شرابتان،‏ به نسبت برکتی که یَهُوَه خدایتان به شما داده است،‏ چیزی به عنوان هدیه به او بدهید.‏ ۱۵  به خاطر بیاورید که در سرزمین مصر برده بودید و یَهُوَه خدایتان شما را نجات داد.‏* به همین دلیل است که امروز این فرمان را به شما می‌دهم.‏ ۱۶  ‏«اما اگر غلامتان به شما بگوید که نمی‌خواهد از پیش شما برود،‏ چون شما و خانواده‌تان را دوست دارد و از خدمت کردن به شما راضی است،‏+ ۱۷  آن وقت باید او را کنارِ در ببرید و گوشش را با دِرفشی سوراخ کنید تا برای بقیهٔ عمرش غلام شما باشد.‏ با کنیزانتان هم همین کار را انجام دهید.‏ ۱۸  وقتی آزادش می‌کنید و او از پیشتان می‌رود،‏ ناراحت نشوید،‏ چون او طی شش سال به اندازهٔ دو برابر دستمزد یک کارگر به شما خدمت کرده و یَهُوَه خدایتان در هر کاری به شما برکت داده است.‏ ۱۹  ‏«نخست‌زادگان نر از گاوها،‏ گوسفندان و بزهایتان را برای یَهُوَه خدایتان کنار بگذارید.‏*+ از نخست‌زادگان گاوهایتان* کار نکشید و پشم نخست‌زادگان گوسفندان و بزهایتان را نچینید.‏ ۲۰  شما و اهل خانه‌تان باید هر سال گوشت آن حیوانات را در حضور یَهُوَه خدایتان در مکانی که یَهُوَه انتخاب می‌کند بخورید.‏+ ۲۱  اما اگر یکی از آن حیوانات نقص عضو داشته باشد،‏ مثلاً لنگ یا کور باشد یا نقص دیگری داشته باشد،‏ نباید آن را برای یَهُوَه خدایتان قربانی کنید،‏+ ۲۲  بلکه باید گوشت آن را در شهرهایتان* بخورید؛‏ هم شخص ناپاک و هم شخص پاک می‌تواند آن را مثل گوشت غزال یا آهو بخورد.‏+ ۲۳  اما خونش را نباید بخورید؛‏+ آن را مثل آب روی زمین بریزید.‏+

پاورقی‌ها

یا:‏ «پرداخت بدهی‌ها را به عقب بیندازید.‏»‏
یا:‏ «دل خود را سخت نکنید.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «دست خود را به روی او نبندید.‏»‏
یا:‏ «این فکر بد را به دلتان راه ندهید.‏»‏
یا:‏ «دلی بی‌میل.‏»‏
یا:‏ «اگر یکی از برادران عبرانی‌تان به شما فروخته شود.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «خرمنگاه.‏»‏
یا:‏ «بازخرید کرد.‏»‏
یا:‏ «گاوهای نرتان.‏»‏
یا:‏ «تقدیس کنید.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «دروازه‌هایتان.‏»‏