ایّوب ۳۵:۱-۱۶
۳۵ اِلیهو به سخنانش ادامه داد و گفت:
۲ «آیا آنقدر مطمئنی حق با توست که میگویی،‹من از خدا عادلترم›؟+
۳ تو میگویی، ‹برای تو* چه اهمیتی دارد؟
اگر گناه کرده بودم، وضعیتم بهتر بود؟›+
۴ من به تو و دوستانت + جواب میدهم؛دوستانی که همراه تو هستند.
۵ به آسمان نگاه کن،و ببین که ابرها چقدر بالاتر از تو هستند.+
۶ اگر گناه کنی، چه لطمهای به خدا میزنی؟+
اگر خطاهای تو زیاد شوند، چه آسیبی به او میرسد؟+
۷ اگر درستکار باشی، چه نفعی به او میرسانی،و از تو چه چیزی به او میرسد؟+
۸ کارهای درست یا نادرست تو،فقط روی انسانها تأثیر میگذارد.
۹ انسانها از شدّت ظلم و ستم، برای کمک فریاد میزنند؛فریادی که برای آزادی از سلطهٔ* قدرتمندان است.+
۱۰ اما هیچ کس نمیگوید، ‹خدا کجاست؟ او که آفرینندهٔ پرجلال ماست،+او که باعث میشود شبها سرود ستایش بخوانیم.›+
۱۱ او با تعالیمش ما را داناتر از حیوانات زمین،+و عاقلتر از پرندگان آسمان کرده.
۱۲ مردم برای کمک فریاد میزنند، ولی او به دادشان نمیرسد،+چون مغرور و شریرند.+
۱۳ شکی نیست که خدا به حرفهای پوچ و توخالی* گوش نمیدهد؛+خدای قادر مطلق به چنین حرفهایی توجه نمیکند.
۱۴ پس وقتی شکایت میکنی که چرا او را نمیبینی، حتماً به تو گوش نمیدهد!+
صبر کن و منتظرش باش، چون شکایت* تو به دستش رسیده است.+
۱۵ او از روی خشم از تو حساب نخواسته است؛او حرفهایی را که از روی بیفکری زدهای نادیده گرفته است.+
۱۶ ایّوب دهانش را باز میکند و حرفهایی میزند که پوچ و بیمعنی است؛حرفهای زیاد او از روی نادانی است.»+
پاورقیها
^ احتمالاً منظور خداست.
^ تحتاللفظی: «بازوی.»
^ یا: «به دروغها.»
^ یا: «دعوی.»
